Morgunn - 01.06.1937, Blaðsíða 108
102
M 0 R G U N N
sem fara út um heiminn til þess að gera hans vilja, eru
ávalt við höndina, bíða samúðarfullir, vitrir, máttugir, til
þess að hjálpa oss í öllu, sem oss ber að höndum í lífinu.
Eg get ekki annað en fundið það, að hugmynd mín um
þessa miskunnsömu og góðvildarfullu alstaðar-nálægð hef-
ir mjög styrkzt og fjörgast.
Eftir því sem tíminn líður finn eg að alt af öðru
hverju kemur upp úr huga mínum þessi skyndilega bæn-
arhugsun: „Leið þú mig“, „Vernda þú mig“, „Vernda þú
hann“, „Varðveit þú hana“.
Eg get ekki annað en litið svo á, að þau áhrif, sem
hafa valdið þessu, séu gagnleg og góð áhrif. Fyrir þau
hefir mér tekist að skilja nokkuð betur en áður tilgang
föðurins um fyllra og fullkomnara líf fyrir börn hans, og
eg finn meira og meira til þeirrar skyldu að aðstoða, eftir
því sem tækifærin bjóðast mér í lífi mínu, aðra til þess
að gera sér fúslega grein fyrir hans miskunnsömu, and-
legu stjórn á málefnum lífsins.
Amerískur rithöfunöur skyrir
frá einkennilegum sálförum.
Erindi flutt i S. R. F. í.
Eftir Hallgrim Jónasson.
Fyrir nokkrum árum kom út í erlendum tímarit-
um frásögn amerísks rithöfundar og blaðamanns af at-
vikum, sem fyrir hann komu vestur í fjöllum Kaliforníu
árið 1928.
Það kann vel að vera, að í S. R. F. í. hafi — án þess
að mér sé það kunnugt — verið minst á þessa frásögn, og