Morgunn - 01.12.1941, Blaðsíða 3

MORGUNN
101
Af gömlum biöðum.
Eftir ísleif Jónsson.
Góð félagssystkini og gestir!
Er ég var að ganga frá þessu erindi, sem ég hafði ætlað
að flytja síðastliðið vor, varð mér hugsað til síðasta fund-
arkvölds vors vorið.1940. Ég hefi aðeins drepið á þetta
áður, en mig langar til að segja nokkuð nánara frá því
kvöldi. Er ég fór á fundinn, hafði ég ætlað mér að segja
nokkur orð um ákveðið efni, en af því varð ekki, svo sem
síðar mun getið.
Er aðeins lítið var liðið á fundinn, fannst mér sem
fundarsalurinn fylltist afar einkennilegum krafti. Kraftur
þessi verkaði svo á mig, að mér varð fyrst ónotalega
kalt og var sem um mig færu kaldir og mjög óþægilegir
straumar. Mér fannst ég verða mjög máttlítill, en þó tók
út yfir, hver áhrif þessir straumar höfðu á geð mitt og
hugsun. Mér fannst hvert orð, sem fyrirlesarinn sagði,
verka á mig sem kaldur gustur eða jafnvel sem hvert orð
stingi mig. Ég gat varla verið kyrr og mér fannst ónot
leggja til mín frá öllum og öllu, sem í kringum mig var.
Ég vonaði, að þetta myndi hverfa eins fljótt og það kom,
en svo varð ekki, það hélzt fundinn á enda. Ég reyndi að
lyfta huganum upp til hæða, reyndi að biðja, en það kafn-
aði allt í áhrifum, sem mér fannst streyma að mér úr
öllum áttum. Ég var að hugsa um að fara út, en mér
fannst lítilmannlegt að renna þannig af hólmi, ég hefi
aldrei gert það, þótt mér hafi fundizt eitthvað óþægilegt
sækja að mér. Ég hefi aldrei fyrr né síðar orðið fyrir
neitt líkum áhrifum, hvorki á fundum eða annars staðar.
Ég veit að þið eruð mér sammála um það, að fundar-
kvöld S. R. F. í. séu ætíð ein yndislegasta kvöldstund
8