Íslendingur - 29.12.1977, Blaðsíða 5

drykk
Helena Dejak,
'ar yoga og hef-
'ði
honum smásaman tjóni. Það
sem stingur mig mest í augun
hér á landi er þetta mikla
kökuát íslendinga. Þið borðið í
tíma og ótíma þessar sætu
kökur og stóru stríðstertur. Ég
hef þá reglu að baka aldrei neitt
úr hvítu hveiti, hvítumsykrieða
neinum þeim efnum sem ekki
eru náttúruleg. í staðinn nota ég
heilhveiti og hunang, og önnur
náttúrleg efni. Ég tel að maður
fái nóg af sykri úr ávöxtum. Þá
er ég ekki síður undrandi yfir
því að hér er mjólk drukkin með
öllum mat, sem alger aukafæða.
Fyrir utan það, þá á alls ekki að
drekka með mat, einungis á
undan eða á eftir. Með því að
drekka með mat, eyðileggur
maður munnvatnið, en tilgang-
ur þess er, að vera manni til
hjálpar við að tyggja fæðuna,
sem er upphafið á meltingunni.
þegar barnið er mjög ungt og
hefur ekki bragðskyn. Lýsi inni-
heldur mikið af A og D vítamín-
um, sem eru nauðsynleg fyrir
barnið og hér á landi kemur það
í stað sólar í mínu heimalandi.
Börn borða einungis það sem
við, þeir fullorðnu, veljum
handa þeim, svo að við verðum
að vanda valið. Það sem valið er
handa börnum fyrstu árin, mun
að öllum Iíkindum verða uppi-
staðan í því sem þau borða það
sem eftir er æfinnar. Gefið
börnum ykkar mjólk, en ekki
undanrennu, þar sem mjólk
inniheldur þau næringarefni
sem börn þurfa á að halda þegar
þau eru að vaxa, en undanrenn-
an ekki.
Helena Dejak.
• „Lýsið kemur í stað sól-
ar í mínu heimalandi“
Þá er mér ofarlega í huga, þegar
ég sé ungar mæður í verslunum,
sem eru að kaupa þessar dósir
með verksmiðjuframleiddum
mat, að segja þeim, að sleppa
þessu og útbúa matinn heldur
sjálfar. Ég hef aldrei gefið barn-
inu mínu slíkan mat og mun
ekki gera. Heldur pressa ég ban-
ana, sýð gulrætur, og brytja nið-
ur epli, til að gefa því næringar-
ríka fæðu og ná þessum bragð-
tegundum sem eru í þessum
krukkum. Þá tel ég ákaflega
þýðingarmikið að börnum sé
gefið ufsalýsi úr flöskum. Byrja,
• „Þegar heilsan bilar,
þýðir ekki að kenm
öðrum en sjálfum sér
„Það er mitt álit að hver lifi sínu
lífi sjálfur og að það sé ekki mitt
að segja fyrir verkum. En þegar
heilsan bilar, þýðir ekki að
kenna öðrum um en sjálfum sér.
Og því þá ekki að hugsa um
heilsuna og mataræðið í tíma,
áður en það er um seinan? Yoga
er ekki aðeins að standa á haus,
heldur að huga um sjálfan sig,
heilsu sína, mataræði, og upp-
götva sjálfan sig, sem þýðir að
vera þú sjálfur." Gunnar.
Minningarorð um
Einar G. Jónasson
á Laugalandi
Nýlega lést í hárri elli Einar
Gísli Jónasson bóndi á Lauga-
landi á Þelamörk. Einarfæddist
23. apríl 1885 í Stóragerði í
Skriðuhreppi í Eyjafjarðar-
sýslu. Voru foreldrar hans Guð-
rún Jóhannesdóttir bónda á
Svalbarði á Svalbarðsströnd og
Þúfnavöllum í Hörgárdal Guð-
mundssonar og Jónas Jónsson
bónda á Barká í Hörgárdal
Ólafssonar.
Einar nam búfræði á Hólum í
Hjaltadal og brautskráðist það-
an 1909. Gerðist hann síðan
kennari í Glæsibæjarhreppi í
Eyjafjarðarsýslu og sinnti því
starfi í þrjá áratugi. Búskap hóf
hann í Grjótgarði á Þelamörk
1922, en árið 1925 fluttist hann
að Laugalandi í sömu sveit og
bjó þar síðan og var brátt
kvaddur til nær allra hugsan-
legra trúnaðarstarfa, enda
skarpgáfaður, samviskusamur
og duglegur, svo að sveitungar
hans höfðu á honum hið mesta
traust í hvívetna. í hreppsnefnd
var hann kosinn þegar 1916 og
litlu síðar oddviti, en hrepp-
stjóri ogsýslunefndarmaðurvar
hann kosinn 1938. Gegndi
hvorutveggja starfinu meðan
heilsa entist. Þá var hann langa
hríð formaður sparisjóðs og
sjúkrasamlags Glæsibæjar-
hrepps og i skattanefnd meira
en 40 ár. Jafnan var hann full-
trúi á aðalfundum Kaupfélags
Eyfirðinga og urðu þeir aðal-
fundir milli 40 og 50 er hann sat.
Á fyrstu búskaparárum sinum
vann Einar mikið að túnmæl-
ingum og gerði uppdrætti túna
í Glæsibæjarhreppi og fleiri
hreppum í nágrenninu. Þá var
hann oft dómkvaddur til að
meta jarðir, hús og önnur verð-
mæti víða í héraðinu. Einnig
vann hann oft vor og haust við
Gróðrarstöðina á Akureyri.
Svo sem fram var komið, var
Einar sístarfandi að félagsmál-
um, og auk þess sem fyrr getur
vann hann að ungmennafélags-
málum, og þrisvar sinnum
völdu Sjálfstæðismenn í Eyja-
fjarðarsýslu hann í framboð við
alþingiskosningar. Hlaut hann
mikið fylgi, þó ekki entist hon-
um til þingætis, enda við
ramman reip að draga á þeim
vettvangi eins og þá var háttað.
Margvíslegan heiður sýndu
þeir Einari sem best þekktu
hann og gerst kunnu að meta
störf hans. Bæði var hann
heiðursfélagi í hinu eyfirska
barnakennarafélagi og í Búnað-
arfélagi Glæsibæjarhrepps, svo
að dæmi séu talin. Hitt er þó
meira að Einar á Laugalandi
var af hverjum. sem honum
kynntist, talinn vammlaus
ágætismaður sem hvarvetna
skipaði sæti sitt og vann verk
sitt með sóma og prýði.
Að lokum langrar ævi þakk-
ar íslendingur giftudrjúg störf
Einars á Laugalandi, óhvikulan
stuðning hans við góð málefni
og biður máttarvöldin að blessa
minningu hans. Gísli Jónsson
Bókaforlagsbók:
Saga hestalækn-
ínga á Islandi
,,Saga hestalækninga á Islandi"
nefnist bók, sem komin er út hjá
Bókaforlagi Odds Björnssonar hf.
eftir Georg J. Houser. Á bókar-
kápu segir: ,,Allt frá því að menn
fyrst tömdu dýr til brúkunar, hafa
þeir eftir megni reynt að verja þau
veikindum, lækna margskonar al-
varlega kvilla og jafnvel alvarlega
sjúkdóma. Saga slíkra tilrauna er
forsaga dýralækninga nútímans.
Brautryðjendur þessara fræða
voru dýralæknar, sem höfðu mik-
inn áhuga, ekki aðeins á sögu sér-
greinar sinnar, heldur einnig á
þjóðtrú og þjóðháttum. Þó að ís-
Íenskir bændur hafi því sem næst
eingöngu stundað búfjárrækt um
1100 ára skeið, eru engu að síður
eyður í sögu íslenskra húsdýra. Til
að fylla í þær eyður að einhverju
leiti hefur höfundur þessarar fróð-
legu bókar rannsakað þær lækns-
aðgerðir, sem íslendingar beittu
gegn sjúkdómum á hrossum. Saga
hestalækninga á jafnmikið við
menn og læknisaðgerðir. Ekki er
aðeins um að ræða bændur og hug-
myndir þeirra, heldur einnig lærða
dýralækna og þá sjálflærðu menn,
er fengust við lækningar á skepnum
í heimahögum, afstöðu þeirra til al-
ómennings og hvers til annars.
Þannig er dreginn fram einn þáttur
í menningarsögu íslands. Jafn-
framt er hér gerð grein fyrir aðal-
ástæðum þess, að hann er einstakur
í sinni röð á Norðurlöndum."
Bókin er 360 bls. að stærð og t lok
bókarinnar er heimilda og nafna-
skrár. Frágangur bókarinnar er
allur hinn vandaðasti.
Bessastaðakex
Súkkulaðistengur
Margir lesendur hafa haft
samband við blaðið og látið í
ljós ánægju með þær upp-
skriftir, sem við höfum birt að
undanförnu, en þær hafa allar
verið fengnar hjá Náttúru-
lækningafélagi Akureyrar.
Hafa margir óskað eftir því að
blaðið birti fleiri slíkar upp-
skriftir og verðum við hér með
við þeim óskum og birtum
uppskriftir af Bessastaðakexi
og súkkulaðistöngum.
Bessastaðakex
250 gr. heilhveiti
80 gr. púðursykur
70 gr. smjörlíki
'Á egg
2-3 matskeiðar rjómi eða
mjólk
/2 teskeið hjartasalt
Hráefninu er blandað saman.
Síðan hnoðað í deig og það
flatt út, en ekki mjög þunnt.
Mótað í kringlóttar kökur sem
síðan eru pikkaðar með gaffli.
Kökurnar bakaðar við meðal-
hita, þar til þær verða ljós-
brúnar.
S úkkulaðistengur
100 gr. heilhveiti
100 gr. smjörliki
160 gr. heilhveiti
106 gr. smjörliki
106 gr. púðursykur
1 matsk. kakó
1 tesk. vanilludropar
'/2 egg
Heilhveiti, kakói, púðursykri
og smjörlíki blandað saman.
Smjörlíkinu hnoðað vel sam-
an við hveitið, en síðan er
egginu og vanilludropunum
bætt í. Síðan hnoðað í lengjur,
sem eru skornar í hæfilega
langa bita. bakað við meðal-
hita.
AUGLÝSENDUR
íslendingur kemur alltaf út á
þriðjudögum. - Skilafrestur á
auglýsingum er til kl. 13á mánu-
dögum.
iSLENDINGUR - 5