Vísbending - 14.09.2007, Blaðsíða 1
Íslendingar hafa alist upp við lýðræði og telja örugglega flestir að það sé miklu heppilegra stjórnunarform en einræði.
Sagt er að vald spilli og alræði gerspilli. Ein
ræðisherrar eins og Lenín, Stalín, Hitler og
Maó unnu slík illvirki að flestum býður við.
Samt hrífa þessir sömu menn fjöldann oft
með sér. Glæstir sigrar verða til þess að litið
er fram hjá öllum göllunum.
Gallar lýðræðisins eru þó augljósir. Það
er þungt í vöfum og þegar skjótra vinnu
bragða er þörf er það oft of seint að bregð
ast við breyttum aðstæðum. Sérhagsmunir
verða til þess að ekki er hægt að taka ákvarð
anir sem eru heildinni til heilla. Hér á landi
er þó fulltrúalýðræði algengast en beinar
atkvæðagreiðslur almennings um einstök
mál fátíðar. Kosningarnar í Hafnarfirði um
álverið nú í vor endurspegla þann vanda
sem felst í beinu lýðræði. Jafnvel bæjarstjór
inn sagði skömmu fyrir kosningar að hann
hefði ekki nægilega miklar upplýsingar til
þess að mynda sér skoðun á málinu. Hvern
ig ætli staða hinna sé sem aðeins gátu aflað
sér upplýsinga um það í frístundum?
Þrátt fyrir gallana vilja fæstir skipta á ein
ræði og lýðræði við stjórn ríkja. Hætturnar
við einræðið eru einfaldlega allt of miklar.
Fyrirtækjum er hins vegar sjaldan stjórn
að með lýðræðislegum hætti. Hvers vegna
gilda önnur sjónarmið í fyrirtækjum en í
þjóðfélaginu í heild?
Hvernig er forstjórinn?
Sumir forstjórar verða eins konar „menn
fólksins“ án þess að lýðræði komi þar nokk
uð við sögu. Almenningur hefur gaman af
því þegar fyrirtæki virðast ætla að berjast
fyrir kjörum hans. Ný fyrirtæki eins og Atl
antsolía njóta mikillar hylli. Margir lögðu á
sig langferð til þess að kaupa olíu frá dælu
félagsins í Kópavogi jafnvel þó að í ferðinni
eyddist meira bensín en sem nam sparnað
inum. Það skipti heldur ekki öllu að hægt
væri að fá ódýrara bensín annars staðar. Atl
14. september 2007
35. tölublað
25. árgangur
ISSN 10218483
1 2 4Einræði hefur reynst illa við stjórnun
landa. Er það betra í
fyrirtækjum?
Björn Bjarnason telur að
Evrópusambandsaðild sé
ekki nauðsynleg forsenda
evru.
Æviminningar Alans
Greenspans hagfræðings
eru orðnar metsölubók
áður en þær koma út.
Miklu skiptir að besta liðið
fari inn á völlinn þegar stórir
fjárfestar koma að.
3
framhald á bls. 4
Vikurit um viðskipti og efnahagsmál
Er einræði heppilegur stjórnunarstíll?
V í s b e n d i n g • 3 5 . t b l . 2 0 0 7
antsolía var einfaldlega félag fólksins. Bón
us og Jóhannes Jónsson hafa haft svipaða
ímynd. Hann hefur verið maður fólksins í
landinu þó að ekki fari miklar sögur af því
að hann hafi stjórnað fyrirtæki sínu með
sérstaklega lýðræðislegum hætti. Viðskipta
vinir láta sig það einfaldlega litlu skipta.
Það skiptir miklu máli fyrir velgengni
fyrirtækja að stefna þeirra sé skýr. Fáir
eru betur til þess fallnir að móta stefnu
fyrirtækja en forstjóri. Sagt hefur verið að
menn eigi aldrei að vænta mikils af nefnd
um. Mestu andans verk sögunnar eru
unnin af einstaklingum. Oft spyrja menn
sem svo: Hefðu nefndir getað málað verk
Rembrandts eða skrifað tónlist Mozarts?
Svarið sem blasir við er nei, en þó er það
ekki að öllu leyti rétt. Rembrandt hafði
vinnustofu þar sem fjölmargir lærisveinar
hans unnu. Enginn veit með vissu hvaða
pensilstrokur meistarinn sjálfur á í mál
verkum sínum. Mozart entist ekki aldur
til að ljúka við hina frægu sálumessu sína
og Franz Xaver Süssmayr, lærisveinn hans,
lauk verkinu. Meginatriðið er að meistar
inn átti hugmyndina og mótaði stefnuna.
Eftir það gátu margir lagt hönd á plóginn
til þess að ljúka verkinu svo að sómi væri
að. Auðvitað er vinnan ekki nákvæmlega
eins og menn gerðu það sjálfir en stefnan
er þó í meginatriðum ljós og margir hæfir
einstaklingar geta lokið verkinu.
Hvernig er stefnan mótuð?
Oft ráða fyrirtæki til sín hæfa stjórnendur
og sleppa þeim svo lausum. Þetta gefur
mjög oft góða raun. Stefna stjórnandans
verður stefna fyrirtækisins. Stjórnendur
fara stundum á milli fyrirtækja í gjörólík
um greinum en standa sig með sama glæsi
brag á báðum stöðum. Skýringin er sú að
hæfileikinn til þess að stjórna skiptir meira
máli en það að þekkja rekstur einhvers fyr
irtækis í smáatriðum. Reynslan bendir til
þess að hæfileikaríkir menn geti auðveld
lega sett sig inn í nýjar aðstæður. Maður
sem segir „ég er nú svo nýlega tekinn við
að ég vil ekkert segja um málið“ meira en
mánuði eftir að hann er ráðinn er líklega
óhæfur stjórnandi. Sumir forstjórar segja
eitthvað svipað þessu í eitt til tvö ár. Að
þeim þarf ekki að víkja frekari orðum.
Hæfir foringjar taka einfaldlega forystuna
strax.
Auðvitað þurfa menn að læra sitthvað
nýtt þegar þeir byrja á nýjum stað en sá
sem ekki tekur stjórnina fyrr en hann
kann allt mun aldrei gera neitt. Hins veg
ar er það styrkleikamerki ef menn leita
ráða hjá sér reyndari mönnum. Ef menn
hafa ekki þekkingu sjálfir eiga þeir ekki að
hika við að spyrja. Ábyrgðin á stefnunni
liggur engu að síður hjá foringjanum.
Margir sterkir foringjar hika ekki við að
fá ráð hjá mönnum sem þeir vita að eru
ósammála þeim. Sá sem safnar um sig já
bræðrum þarf enga ráðgjafa.
Tillögur til stefnumótunar geta kom
ið víða að. Sænski fyrirlesarinn Fredrik
Hären, sem var hér á landi nýlega, spurði
áheyrendur hvenær þeir fengju bestu hug
myndir sínar. Allir svöruðu á þá leið að
það væri þegar þeir væru einir, í kyrrlátu
umhverfi og fjarri vinnunni. Enginn sagð
ist fá bestan innblástur á skrifstofu sinni
eða í „hugarflugi“ með félögum sínum.
Þannig vinna þó mörg fyrirtæki að stefnu
mótun. Það er mjög lýðræðisleg leið en
alls ekki líkleg til þess að skila bestum hug
myndum.
Ein Volk, ein Führer
Vegna þess hve slæma reynslu menn hafa
af einræðisherrum sem stjórnendum ríkja
er ekki óeðlilegt að margir hafi efasemdir
um að þeir séu heppilegir í fyrirtækjum.
Auðvitað þurfa allir forstjórar aðhald
stjórnar. Sterkir forstjórar eiga þó auðvelt
með að koma hugmyndum sínum í gegn