Brandari - 28.10.1933, Blaðsíða 1
1. árg. 1. tbl. Yestmannaeyjum 28. okt. 1933
T
Avarp til lesenda.
Síðan kollega vora, „Grægi“ og „Ingjald" leið,
hefur skort hér tilfinnanlega bindindissinnað
íhaldsblað ineð sans fyrir almennu gríni. Hyggat
,Brandari“ að bæta úr þeirri vöntun eftir
mætti; — ekki vautar viljann, og er þá mikið
fengið. „Brandari* mun gera sér far um að
vera eins og útepitt hundsskinn um allan bæ,
með nefið ofan i öilu, sem hann varðar ekkert
um. Hann mun af fremsta megni gera grín að
mönnum og málefnum þessa bæjar og í þeim
efnum láta rigna jafnt yfir réttláta sem rang-
láta.
Auk þess að flytja giln um menn og málefni
hér í bæ, mun Brandari og flytja frumsamdav
gamansögur, sem honum berast. Einnig gaman-
kvæði og ýmisl. smávegis, sem til skemmtunar
má verða. —
Jafnframt mun Brandari flytja skopmyndir, þegar
honum vex fiskur um hrygg.—
Ríðum vér svo úr hlaði með þeirri von, að
oss verði hvarvetna vel tekið, eins og vera
ber um slikt merkisblað. —
Útgef.
l.A N U o > ö i \ MS Ai' N
-,V;i tCBvOo í
Grímudanz.
— amatörmynd úr lifinu. —
Hún Annamaría var að austan. Hún var
allra myndarlegasta stúlka, fagurlega vaxin og
fæturnir afbragð. En andlitið — herra trúr!
það var óneitanlega iaust við allan óþarfa
yndisþokka. — Ennið var lágt og beindi hug-
anum helzt aftur til steinaldarinnar. — Augna-
brúnirnar voru gráar og kafloðnar, þykkastar
milli augnanna, ofan við nefið. — Það var
auðsóð, áð hún Annamaría hafði aldrei átt „pin-
settu“, og hafði 'potað æfistundir sínar til ann-
ars frémur „plokka" brúnir sinar. —
Augun vóruj géágræn, kringlótt og flóðu allt-
af. — Eyfun minntú mest á útlent hundakynr
en nefið, rautt og freknótt, var eins og ósvik-
in Skagakartafla. — Neðri vörin var óskiljan-
lega stór og huldi gersamlega hina efri. —
Ofan á allt þetta bœttust svo fagurgrænar graft-
arbóluí og ffúðormar. —'
Þegar maður bar önnumaríu saman við
fagrar stúlkur, sem annars vóru illa vaxnar,
eins og heflaðar fjalir eða hálfnöguð bein,
freistaðist maður ósjálfrátt til þess að kritiséra
ráðstafanir guðs almáttugs. — Oneitanlega
hefði andlit önnumaríu átt betur við líkami
slikra ineyja — og hinsvegar andlit þoirra