Jazzblaðið - 01.10.1950, Blaðsíða 15

Hfhugasemd frá A. Lorange
Undirritaður átti nýlega fund með
hljómsveit Aage Lorange í sambandi
við grein, er birtist í 7.—8. tbl. Jazz-
blaðsins, og hét grein þessi „Þrjár at-
hugasemdir“.
Hljómsveitin var á eitt sátt um, að
greinin væri ekki þess verð að svara
henni, en þar sem allrangt er farið með
mál, vill hún benda á, að forráðamenn
Sjálfstæðishússins hafa aldrei synjað
F. í. H. um daga til að halda dansleiki
þar, en aftur á móti hafi umrædd grein
gert sitt til að koma í veg fyrir að dag-
ar fáist þar svo einhverju nemi í fram-
tíðinni. Að nú séu dansleikir á vegum
FÍH eingöngu haldnir í ,Húsinu‘ er líka
vitleysa, því að strax og Aage Lorange
tók við formannsstörfum í fjáröflunar-
nefnd F. í. H., voru tveir dansleikir
haldnir á öðrum stað, en báðir með tapi,
enda hefur það sýnt sig, að dansleikir
sem F. í. H. hefur haldið í Sjálfstæðis-
húsinu, hafa aflað félaginu góðra tekna,
og það jafnvel, þótt þeir hafi verið
haldnir í miðri viku.
Einnig vill hljómsveitin benda á, að
ummæli þau, er koma fram í umræddri
grein, um trommuleikarann í Ingólfs-
café, séu hreinn atvinnurógur, og ekki
takandi mark á, enda vill hljómsveitin
halda því fram, að maður sá, sem hér
um ræðir, sé mjög fær kontrabassaleik-
ari og að það, sem hermir í greininni
séu rakalaus ósannindi.
Auk þess finnst hljómsveitinni það
mjög rangt gert af ritstjóra blaðsins,
að hafa nokkurn tíma birt grein þessa,
svo rótarleg sem hún var, og sé þetta
mjög slæmt út á við fyrir hljóðfæra-
leikara, að slíkur þvættingur skuli á
borð borinn í blaði, sem að nokkru
leyti er málgagn þeirra.
Um annað í grein þessari hirðir
hljómsveitin ekki að svara, en vill minna
höfund hennar á, að sé hann meðlimur
F. í. H., skuli hann kynna sér stefnu-
skrá félagsins, en í henni stendur: að
félagsmenn skuli stuðla að góðri sam-
vinnu sín á milli og prúðmannlegri
framkomu. Einnig væri honum gott að
athuga dálítið landslög og mannasiði.
En síðast en ekki sízt, að reyna að öðl-
ast það hugrekki, að þora að vera í
dagsljósinu næst, þegar hann finnur
þá köllun hjá sér að vera dómari í mál-
um, sem hann þykist hafa vit á.
Vera má, að það hafi verið skyssa að
birta grein þessa, hins vegar skal á það
bent, að gagnrýni á jafnan rétt á sér,
þó að hér hafi verið full gróft tekið í
árina.
Vonandi er, að nú séu allir ánægðir.
Greinarhöfundur hefur komið því á
framfæri, sem hann óskaði. Þeir, sem
hann gagnrýnir, hafa hreinsað sig af
því, er þeir telja vert að minnast á,
og undirritaður þykist hafa gert, hreint
fyrir sínum dyrum með því að viður-
kenna, að greinin hefði ef til vill mátt
fara í ruslakörfuna. S. G.
$a»íUií 15