Tímarit Tónlistarfélagsins - 01.04.1938, Blaðsíða 10

Timarit Tónlistarfélagsins
Slæmur félagsskapur
Haustið 1936 kom út í Englandi taók er nefnist „Slæmur
félagsskapur" (Low Company). Bók þessi er sjálfsæfisaga
ungs innbrotsþjófs, Mark Benney að nafni, og vakti svo
mikla athygli, að fjórar útgáfur hafa nú komið af henni.
í bókinni er brugðið upp skýrum og sennilegum myndum af
lífinu í glæpamannahverfum Lundúna og hugsunarhætti
íbúanna, er flestir ganga á snið við landslög eftir mætti.
Höfundurinn virðist hvergi draga úr eða slétta yfir, heldur
segir frá öllu á hlutlausan hátt og þannig, að frekar mætti
búast við að hann hefði setið við nám og ritstörf, en alið
aldur sinn í slíku umhverfi og setið nokkrum sinnum í
rteininum.
En svo er að sjá, að hann hafi haft mkla löngun til að
ná sér upp úr feninu. Kemur víða í ljós listhneigð hans,
enda segir nann frá því, að fyrsta innbrotið hafi hann
framið til að ná í listaverk, er hann hafði sterka löngun til
að eignast, ekki til að afla sér peninga, heldur vegna lista-
verksins sjálfs. Á uppeldisstofnun einni var hann settur í
hljóðfærasveitina og látinn læra á blásturshljóðfæri. Síðar
var hann að hugsa um að leggja tónlist fyrir sig og þá sér-
staklega Jazz.*) Krækti hann sér í vandað hljóðfæri til þess,
vitanlega á miður heiðvirðan hátt, en meira varð ekki af
þeirri fyrirætlun.
En því er frá þessu sagt hér,að ummæli hans um Jazzið
eru athyglisverð, þar sem hann segir frá Jazzpíanóleikara
einum er hann kynntist á knæpu, þar sem hann vann um
tíma. Gestirnir voru auðvitað mesti ruslaralýður og eigandi
knæpunnar, Con Collins, varð að gæta sín fyrir lögreglunni,
er að síðustu náði þó yfirtökunum.
Hann segir svo frá:
„Athyglisverðasti, og að vissu leyti glæpsamlegasti, starfs-
maðurinn við klúbbinn var Moiseh. Það var ungur jazz-
*) Vonandi verður þetta orð ekki þýtt á íslenzku, eða orðið „Swing",
sem nú er mikið farlð að nota í stað þess.
26