Organistablaðið - 01.12.1969, Blaðsíða 13
Arni Beiníeinn Gíslason
1 ár voru liðin 100 ár frá fæðingu
hans, en hann er fæddur 24. júlí
1869 í Reykjavik, sonur Gisla Magn-
ússonar, kennara við Latínuskólann,
og Ingibjargar Schulesen, sýslumanns
í Þingeyjarsýslu. Árni Beinteinn varð
stúdent árið 1886 með bezta vitnis-
hurði, þá enn ekki orðinn 18 ára
gamall, og var það sjaldgæft í þá daga
að svo ungur stúdent útskrifaðist.
Hann sigldi til Hafnar, las lögfræði
við Háskólann, en lauk ekki prófi,
því margt annað heillaði hugann, eink-
um tónlist. Hann andaðist þar 18.
april 1897, 27 ára gamall.
Árni Beinteinn var söngstjóri söng-
flokks skólapilta og stúdenta 1884—86.
Ólafur Davíðsson segir um hann: „Og
er sönglist talin hafa þú verið í mest-
um blóma undir forustu hans. Átti
hann mikinn þátt í því, að ýmsir skóla-
piltar, sem siðar hafa orðið gæða söng-
menn, lærðu að beita hljóðum sinum.“
Árni Thorsteinson, sem var skóla-
bróðir hans, telur hann afbragðs söng-
stjóra og segir: „Var það löngu síðar
mál margra, sem gott skynbragð báru
ú söng og smekkvísa söngstjórn, að
aldrei síðar hefðu þeir heyrt betri
kórsöng en undir hans stjórn, jafn-
vel ekki í Kaupmannahöfn, er þeir
heyrðu þar sænska stúdenta syngja."
Árni Beinteinn samdi um 20 söng-
lög. Af þeim hafa aðeins tvö verið
prentuð: „Áræði, dirfska og orka og
kraftur”, sem íslenzkir stúdentar
sungu á fimmtíu ára afmæli endur-
feisnar Alþingis. Textinn er eftir
Þorstein Gíslason. Lagið er prentað í
Sunnanfara 1895. Hitt lagið er „Vind-
arnir þjóta,” prentað í ísl. söngva-
safni II. og í Söngvasafni L.B.K. 2.
hefti fyrir bl. kór, en lagið er samið
fyrir karlakór. Textinn er lauslega
þýddur af Guðmundi Guðmundssyni.
1 eftirmælum eftir Árna Beintein
Gíslason í Sunnanfara 1897 segir Ól-
afur Davíðsson, að það hafi verið
ætlun Árna Beinteins „að semja ís-
lenzka söngsögu og greiða úr því,
hver af þessum lögum, sem nótusett
eru i íslenzkum handritum, eru ís-
lenzk.“ Af þessu tilefni segir Bjarni
Þorsteinsson í Islenzkum þjóðlögum,
bls. 502: „Svo mikið er vist, að hann
var mjög stutt kominn á veg i þessu
mikla verki; hann hafði eftir eftir-
látnum blöðum hans að dæma, er ég
kynnti mér 1899, aðeins skrifað upp
fáein lög úr tveimur handritum í
Árnasafni. En þar er ég fullkomlega
á sama máli og Ólafur Davíðsson, að
vér höfum misst mikið, þar sem Árni
Beinteinn var, bæði að því er snertir
rannsókn íslenzkru þjóðlaga í handrit-
um og ekki síður tilbúning nýrra laga
(komposition), því í þeirri grein hafði
hann hina beztu hæfilegleika." B. A.
ORGANISTABLAÐIÐ 13