Fréttablaðið - 24.11.2011, Blaðsíða 60

24. nóvember 2011 FIMMTUDAGUR
Engin jól án þeirra!
Þegar íslensku ostarnir eru bornir fram, einir sér,
á ostabakka eða til að kóróna matargerðina
Höfðingi
Bragðmildur hvítmygluostur
sem hefur slegið í gegn.
Gráðaostur
Tilvalinn til matargerðar.
Góður einn og sér.
Jóla-Yrja
Bragðmild og góð
eins og hún kemur
fyrir eða í matargerð.
Gullostur
Bragðmikill
hvítmygluostur,
glæsilegur
á veisluborðið.
Jóla-Brie
Á ostabakkann og með
kexi og ávöxtum.
Camembert
Einn og sér, á osta-
bakkann og í matargerð.
Stóri-Dímon
Ómissandi þegar
vanda á til veislunnar.
Jólaostakaka
með skógarberjafyllingu.
Kætir bragðlaukana
svo um munar.
Jólaosturinn 201 1
Havartiættaður
með lauk og papriku.

Blár kastali
Með ferskum ávöxtum
eða einn og sér.
Hátíðarostur
Mjúkur og bragðgóður brauðostur.
Dalahringur
Fallegur á veislubakkann.
H
V
ÍT
A
H
Ú
S
IÐ
/S
ÍA

ms.is
Blár höfðingi
Mjúkur hvít- og blámygluostur
sem fer vel á ostabakka.
Myndlist HHHH
Móðan gráa – myndir af
Jökulsá á Fjöllum
Listasafn ASÍ
Til 11. desember. Opið þri. til
sun. frá kl. 13-17. Aðgangur
ókeypis.
Sigtryggur Bjarni finnur stöð­
ugt nýja fleti á viðfangsefni
sínu, en um nokkurt skeið hefur
hann skoðað möguleika ákveð­
ins myndefnis, vatnsyfirborðs.
Á síðustu árum hefur yfirborðið
orðið straumþyngra og órólegra
en í upphafi og nær krafturinn
hámarki á sýningunni sem nú
stendur yfir í Listasafni ASÍ í
safninu öllu.
Sigtryggur sýnir stór og minni
málverk, stórar vatnslitamyndir
og ljósmyndir og nálgast mynd­
efnið frá mörgum hliðum. Titill­
inn vísar til ákveðinnar ár, þetta
er ekki hvaða vatnsyfirborð sem
er. Inntak verkanna takmarkast
því greinilega ekki við það hverf­
ula og kvika sjónræna fyrirbæri
sem málað er og myndað.
Myndefnið er því sem næst
persónugert í ánni, Jökulsá á
Fjöllum tekur á sig mynd ólgandi
náttúruvættis sem á straum­
þungri ferð sinni hýsir ótal ára
og ófrýnileg andlit, Sigtrygg­
ur fangar þau með því að skapa
samhverfur úr myndefni sínu.
Aðferðin er ekki ný af nálinni,
t.d. hefur Hrafnkell Sigurðsson
myndlistarmaður unnið áhuga­
verðar samhverfur úr myndefni
á borð við íslenskt hraun. Hér
vinnur Sigtryggur þó markvisst
innan ramma eigin listar. Ljós­
myndirnar eru sumar áhugaverð­
ari en aðrar, stundum er það and­
litið sem birtist sem grípur mann,
en á öðrum hreyfing vatnsins.
Á efri hæð er metnaður í stóru
málverki í tveimur hlutum á
endavegg sem nýtur sín vel. Sú
spurning vaknar hvort að skæri
liturinn á bakhliðinni sé eitthvað
sem hugsanlega tilheyri allt eins
fyrra tímabili í list Sigtryggs.
Minni málverk leitast við að
skoða og fanga vatnsyfirborðið,
sem í sjálfu sér býður líka upp á
margvíslegar hugleiðingar. Sem
slíkt er vatnsyfirborð eiginlega
ekki til, það er blekking, verð­
ur til vegna endurvarps ljóss á
vatni. Litbrigðin eru óendanleg,
áferðin og línuspilið sömuleiðis.
Sigtryggur leyfir málverkinu
að lifa á striganum, sem gerir
verk hans áhugaverðari, mark­
mið hans er ekki ljósmyndaraun­
sæi heldur upplifun. Bæði hans
eigin upplifun sem málara, en
ekki síður upplifun áhorfand­
ans sem horfir á málverk en ekki
náttúrufyrirbæri.
Þrjár stórar vatnslitamyndir
eru á sýningunni og eru nokkuð
spennandi. Enn meiri léttleiki og
dirfska gæti verið möguleg hér,
ekki síst dirfska í einfaldleika. Það
er skemmtilegt hvernig verk Sig­
tryggs á þessari sýningu tengjast
ólíkum málurum, straumum og
stefnum, jafnt Kristjáni Davíðssyni
og Hring Jóhannessyni, abstrakt og
raunsæi, einnig rómantík og sagna­
minnum. Ragna Sigurðardóttir
Niðurstaða: Fjölbreytt og metn-
aðarfull sýning. Sigtryggur nálgast
myndefni sitt af hugkvæmni og krafti.
List hans er aðgengileg og býður upp
á margvíslega túlkunarmöguleika og
umræðu.
Mörg andlit málverksins
MYNDEFNIÐ PERSÓNUGERT Í ÁNNI „Jökulsá á Fjöllum tekur á sig mynd ólgandi
náttúruvættis sem á straumþungri ferð sinni hýsir ótal ára og ófrýnileg andlit,” segir
gagnrýnandi Fréttablaðsins.
Fjórir rithöfundar lesa upp úr
verkum sínum á Gljúfrasteini á
sunnudaginn. Það eru þau Þor-
steinn frá Hamri sem les upp
úr Allt kom það nær, Kristín
Svava Tómasdóttir sem les úr
Skrælingjasýningunni, Guð-
mundur Andri Thorsson sem les
úr Valeyrarvalsinum og Eyþór
Árnason sem les upp úr bók-
inni Svo ég komi aftur að ágúst-
myrkrinu.
Upplesturinn hefst klukkan
fjögur en þetta er áttunda árið í
röð sem boðið verður upp á upp-
lestra rithöfunda á Gljúfrasteini
á aðventunni. Þeir verða á hverj-
um sunnudegi til jóla.
Upplestrar á
Gljúfrasteini
GLJÚFRASTEINN Boðið verður upp á
upplestra á Gljúfrasteini á aðventunni.
Bækur HHH
Lygarinn
Óttar M. Norðfjörð
Sögur útgáfa
Hver er hvurs
Vera E. Ragnarsdóttir er ein fjög­
urra sem myndað hafa hóp í anda
Wikileaks til að leka fréttum af
aðdraganda hrunsins á Íslandi á
netið. Nafnlaus sögumaður í Lond­
on segist luma á upplýsingum
sem valda muni borgarastyrjöld á
Íslandi, en ýjar jafnframt að því
að faðir Veru tengist málinu. For­
vitni hennar vaknar og hún fer að
grúska í gömlu sakamáli sem lög­
reglumaðurinn faðir hennar rann­
sakaði á meðan einvígi Fischers og
Spasskys stóð yfir í Reykjavík árið
1972.
Sögusviðin eru þannig tvö í nýjustu bók Óttars M. Norðfjörð, Lygar­
anum, og stokkið á milli áranna 2011 og 1972. Sakamálið frá 1972 er
sýnu áhugaverðara, enda ver Vera mun meiri tíma og orku í að graf­
ast fyrir um það. Um leið er hún að berjast við að leyna ofbeldi eigin­
manns síns, kenna bókmenntaáfanga í H.Í., standa í framhjáhaldi,
elda mat og ala upp börnin sín tvö. Þar að auki skreppur hún bæði til
London og Kaupmannahafnar við rannsókn málanna tveggja. Það er
aldeilis með ólíkindum hversu mikið hún kemst yfir á þessum rúmu
tveimur vikum sem sagan spannar í samtímanum.
Vera er prýðilega sköpuð persóna og það sama má segja um auka­
persónur sögunnar. Þetta er „venjulegt“ fólk eins og þú og ég, en
auðvitað setja leyndarmál úr fortíðinni nútíðina úr skorðum eins og
vera ber í spennusögu. Og leikurinn í kringum „dauða höfundarins“
í bókarlok er ágætlega vel heppnaður.
Stíllinn höktir dálítið í upphafi og sagan er lengi að komast á skrið
en henni eykst ásmegin og nær tökum á lesandanum eftir því sem á
líður. Stíltilþrifum er svo sem ekki fyrir að fara, en við því er tæpast
að búast í spennusögu af þessari gerð. Styrkur sögunnar liggur fyrst
og fremst í þeim uppgötvunum sem Vera gerir um sjálfa sig og má
eiginlega segja að sakamálin séu aukaatriði.
Fléttan gengur ágætlega upp, þótt einhverjum gæti þótt hún lang­
sótt, og villusporin eru hæfilega mörg til að lesandinn hafi ekki grun
um hvernig í pottinn er búið. Það á þó einkum við sakamál fortíðar­
innar, hitt málið hálfpartinn rennur út í sandinn, þótt það hafi afdrifa­
ríkar afleiðingar fyrir ýmsar persónur sögunnar.
Í heild er Lygarinn fínasta afþreying og bregður nógu mikið frá
formúlum glæpasagnanna til að viðhalda áhuga og ágiskunum les­
andans fram á síðustu síðu.
Friðrika Benónýsdóttir
Niðurstaða: Öðruvísi spennusaga sem heldur lesandanum við efnið allt til
loka.
Börnum frá 5 ára aldri verður
boðið að spreyta sig á eigin list­
sköpun eftir að hafa skoðað valin
verk á sýningunni ÞÁ OG NÚ í
fylgd Ásgerðar Júlíusdóttur, list­
fræðings í Listasafni Íslands á
sunnudaginn klukkan tvö. Smiðjan
er ætluð börnum á aldrinum fimm
til níu ára en foreldrum jafnt sem
yngri og eldri systkinum er einnig
velkomið að taka þátt. Sætafjöldi
er takmarkaður en skráning fer
fram í afgreiðslu safnsins við Frí­
kirkjuveg 7 og í síma 515 9600 til
föstudagsins 25. nóvember.
Listasmiðja
fyrir börn