Morgunblaðið - 17.09.2010, Blaðsíða 28

28 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 17. SEPTEMBER 2010
✝ Kristófer BaldurPálmason fæddist
í Köldukinn á Ásum í
Austur-Húnavatns-
sýslu hinn 17. desem-
ber árið 1919. Hann
lést á hjúkr-
unarheimilinu Sól-
túni í Reykjavík, 11.
september síðastliðin.
Foreldrar Baldurs
voru Margrét Krist-
ófersdóttir frá Köldu-
kinn, f. 12. mars
1884, d. 19. mars
1950, og Pálmi Jón-
asson, bóndi á Álfgeirsvöllum í
Skagafirði, f. 15. maí 1898, d. 14.
október 1955. Baldur var einbirni
og ólst aðallega upp á Blönduósi
hjá móður sinni en fluttist með
henni til Reykjavíkur er hann hóf
nám þar. Baldur brautskráðist frá
Verslunarskóla Íslands vorið 1938
og hóf síðan störf sem bókari hjá
heildsölufyrirtæki G. Helgason &
Melsteð hf. 1939 og vann þar til
ársins 1946. Hann var ritstjóri
tímaritsins Frjálsrar verslunar frá
1946-49 og fastur starfsmaður fé-
lagsins frá 1946-47, einnig sinnti
Baldur ígripastarfi sem þulur hjá
Ríkisútvarpinu. Þetta réð úrslitum
um feril Baldurs því 1. desember
1947 tók hann við starfi fulltrúa á
lands, fulltrúi í BSRB og ritstjóri
Ásgarðs svo fátt eitt sé nefnt.
Hestamennsku stundaði Baldur af
áhuga um árabil, átti ágæta hesta
og hafði mikið yndi af þeim. Heið-
arleiki og hreinskiptni var aðal
Baldurs sem átti sér ýmis áhuga-
mál. Hann hafði mikla unun af tón-
list og leiklist og sóttu þau hjónin
gjarnan tónleika og leiksýningar.
Skáklistin skipaði háan sess og var
Baldur einn helsti skákmaður í
hópi starfsmanna Ríkisútvarpsins.
Hann hafði mikinn áhuga á skáld-
skap, ekki síst ljóðum, og tók oft
saman góða ljóðaþætti. Ljóðlistin
var honum hugleikin og allt frá
unglingsárum sínum orti hann ljóð
og kvæði. Árið 1977 sendi Baldur
frá sér ljóðabókina Hrafninn flýg-
ur um aftaninn, ljóð frá miðjum
aldri, og tveimur árum síðar kom
út safn af æskuljóðum sem hann
nefndi Björt mey og hrein, í minn-
ingu móður sinnari. Árið 2000 gaf
Baldur út ljóðaþýðingar í síðustu
bók sinni sem nefnist Á laufblaði
einnar lilju sem hann gaf út til
minningar um föður sinn Pálma
Jónasson en faðir hans var einnig
ágætlega vel hagmæltur. Þá hefur
Baldur einnig þýtt fáeinar skáld-
sögur og leikrit fyrir útvarp. Ort
og þýtt söngtexta, þar á meðal er
Alparósin við lag Edelweiss úr The
Sound of Music sem allir kunna.
Útför Baldurs verður gerð frá
Hallgrímskirkju í dag, föstudaginn
17. september, kl. 15.
skrifstofu útvarps-
ráðs, sem síðar var
nefnd dagskrár-
skrifstofa. Baldur
annaðist lengi barna-
tíma útvarpsins, síð-
an kvöldvökur og tók
saman bókmennta-
þætti. Ekki er of sög-
um sagt að Baldur
hafi verið um langt
skeið ein traustasta
kjölfestan í dag-
skrárgerð Rík-
isútvarpsins. Baldur
vann hjá Ríkisútvarp-
inu á fjóra áratugi en hann lét af
störfum árið 1981. Eiginkona
Baldurs var Guðný Sesselja Ósk-
arsdóttir, f. 15. desember 1925, d.
20. maí 1990. Foreldrar hennar
voru hjónin Óskar Árnason rak-
arameistari og Guðný Guðjóns-
dóttir. Baldur og Guðný giftu sig
4. nóvember 1950, þeim varð ekki
barna auðið og bjuggu þau alla tíð
á Egilsgötu 14, í Reykjavík. Á
seinni árum bjó Baldur með Guð-
rúnu A. Jónsdóttur á Vesturbrún
31 í Reykjavík, Guðrún lést 15.
júní 2008. Baldur var mikill félags-
málamaður og var stjórnarmaður í
fjölmörgum félagasamtökum, svo
sem Taflfélagi Reykjavíkur, Kór
Hallgrímskirkju, Skáksambandi Ís-
Látinn er Baldur Pálmason, góður
frændi okkar barna Ingileifar og Jó-
hanns frá Álfgeirsvöllum í Skaga-
firði. Faðir Baldurs var einn þriggja
sona Jónasar Björnssonar og Maríu
Guðmundsdóttur, sem bjuggu á Álf-
geirsvöllum, hinir tveir eru Sigurður
og Jóhann faðir okkar. Minnumst
við góðra stunda er Baldur og kona
hans Guðný, heimsóttu okkur fjöl-
skylduna sem þá bjó í Ásabyggð 4 á
Akureyri. Baldur var einstaklega
fróður maður og nafn hans nátengt
Ríkisútvarpinu þar sem hann starf-
aði í áratugi, hann var sögumaður,
þjóðlegur og skemmtilegur. Var
mjög gaman að heyra þá spjalla
saman hann og föður okkar. Minn-
umst við þessara heimsókna með
þakklæti og mikilli virðingu fyrir
frænda okkar. Minna varð um heim-
sóknir og samskipti við Baldur
frænda okkar eftir lát foreldra okk-
ar eins og oft vill verða. En þráður
var alla tíð á milli sem aldrei slitnaði.
Viljum við systkinin, Jóhannsbörn
frá Álfgeirsvöllum í Skagafirði,
minnast hans og hans ágætu konu
Guðnýjar, með hluta úr kvæði Matt-
híasar Jochumssonar, Skín við sólu
Skagafjörður.
Skín við sólu Skagaförður, skrauti
búinn, fagurgjörður.
Bragi ljóðalagavörður, ljá mér orku,
snilld og skjól.
Kenn mér andans óró stilla; ótal sjónir
ginna, villa,
dilla, blinda, töfra, trylla, truflar augað
máttug sól .
Hvar skal byrja? Hvar skal standa?
Hátt til fjalla? Lágt til stranda?
Bragi leysir brátt úr vanda, bendir
mér á Tindastól.
Lengst í fjarska sindra svalir, sælir
fornu landnámsdalir.
Eiríks göfga goðasalir, gamla, hlýja
kostabyggð.
Þar í hýru höfuðbóli hersir sat á
friðarstóli,
Blekktur tímans hvika hjóli, hof sitt
vígði sátt og dyggð,
frægur varð í fornum sögum, festi
grið með stilltum lögum
auðnuríkur ævidögum undi svo við
spekt og tryggð.
Kveð ég fagra fjörðinn Skaga, farðu
vel um alla daga.
Blessuð sé þín byggð og saga, bæir
kot og höfuðból.
Heyr mig, göfgi, glaði lýður, gæt þess
vel, sem mest á ríður,
Meðan tíminn tæpi líður, trúðu þeim
er skapti sól.
Þá skal sólin sælu‘ og friðar, sú er
löngum gekk til viðar,
fegra byggðir fagrar yðar, fóðra gulli
Tindastól.
Guð blessi minningu frænda okk-
ar,
Sigrún, Jónas, Guðmundur,
Kristín og Jón Jóhannsbörn.
Í minningunum var alltaf gott veð-
ur, sólskin og blíða þegar Baldur og
Guðný komu í sína árlegu heimsókn í
Álfgeirsvelli til að heilsa upp á ætt-
ingjana á miðju sumri. Þau dvöldu
þá gjarnan einhverja tíma og tóku
þátt í störfum líðandi stundar, spjöll-
uðu og léku við okkur krakkana og
þá var alltaf farið í útreiðartúra og
sund á meðan á dvöl þeirra stóð.
Gjarnan var boðið upp á súkkulaði
og Tópas að sundi loknu, það átti að
borða súkkulaðið og Tópasinn sam-
an. Á milli föður okkar og Baldurs
hélst alla tíð mikil og gagnkvæm vin-
átta og fylgdust þeir ávallt hvor með
öðrum þó hvorugur hafi getað talist
frændrækinn. Eftir að við systkinin
komumst til fullorðinsára var ávallt
komið við á Egilsgötu 14, ef farið var
til Reykjavíkur. Þar var öllum tekið
opnum örmum af einstakri vináttu og
hlýju enda höfðu þau hjónin mikla
ánægu af því að gleðja aðra og allt
var gert til að gera gestunum heim-
sóknina sem ánægjulegasta og eftir-
minnilegasta. Sum okkar vorum drif-
in með á tónleika eða í leikhús, á
hestbak eða í ökuferðir. Stundum
settist Guðný við píanóið og spilaði
nokkur létt lög heima í stofu og söng
þá gjarnan með.
Þau hjónin voru miklir listunnend-
ur og sáu fegurðina jafnt í því smæsta
sem því stærsta. Við minnumst
frænda okkar Baldurs Pálmasonar
með virðingu og þökk fyrir samfylgd-
ina.
Þú fegurð birtist í blíðum lögum,
Í bjöllukliði, í hörpuslögum,
í góðu máli, í gömlum sögum,
í glöðu sinni við frábreytt kjör.
Þú birtist einnig í bættum högum,
bróður þeli á ævidögum,
í draumaheimi, í dýrum bögum,
í djörfu brosi á rauðri vör.
Ég ann þér fegurð í öllum myndum.
(B.P.)
Fyrir hönd systkinanna frá Álf-
geirsvöllum,
Álfheiður B. Marinósdóttir.
Góður vinur er farinn.
Við kynntumst Baldri á unga aldri í
gegnum Gunnu frænku sem var afa-
systir okkar. Hún var sambýliskona
Baldurs. Þau tóku virkan þátt í okkar
lífi. Það voru mikil forréttindi að fá að
kynnast þessum manni með öllum
þeim kostum sem hann bjó yfir. Hann
lagði mikla áherslu á að varðveita ís-
lenska tungu og það var gaman að
geta leitað til hans og fengið álit hans
á íslenskufræðum. Hann leiðrétti
okkur óspart og var það gott vega-
nesti fyrir lífið og nýttist okkur vel.
Baldur Pálmason
✝ Benný Sigurð-ardóttir fæddist á
Hvammstanga 22. maí
1928.
Hún lést á líkn-
ardeild Landspítalans,
Landakoti, 4. sept-
ember 2010.
Foreldrar hennar
voru Sigurður Pálma-
son, kaupmaður á
Hvammstanga f. 27.2.
1882, d. 7.3. 1972 og
kona hans Steinvör H.
Benónýsdóttir, f. 22.8.
1888, d. 27.8. 1974.
Benný ólst upp á Hvammstanga,
hún var næst yngst fimm systkina en
þau eru Sigríður Sigurðardóttir f.
27.9. 1912, d. 23.6. 1962, Guðrún Fa-
restveit f. 7.12. 1913, d. 11.12. 1996,
Pálmi Sigurðsson f. 20.11. 1915, d.
17.7. 1969, Sigrún Sigurðardóttir f.
Benný nám við Tónlistarskólann í
Reykjavík 1947-1948 og Kvennaskól-
ann á Blönduósi 1948-1949. Hún lauk
húsmæðrakennaraprófi frá Hús-
mæðrakennaraskóla Íslands 1952.
Hún stundaði nám á Biltmore sel-
skapslokaler og í stjórnun sjúkra-
húseldhúsa og matreiðslu sjúkrafæð-
is m.a við Rikshospitalet í Osló
1953-1954. Hún kenndi við Ungl-
ingaskólann á Hvammstanga 1952-
1953 og kvennaskólann á Blönduósi
1954-1959. Hún kenndi verklegar
hússtjórnargreinar, sjúkrafæði o.fl.
við Húsmæðrakennaraskóla Íslands
1960-1965 og 1967-1970. Hún var
stundakennari við Barna- og Grunn-
skólann í Hveragerði 1972-1973 og
1977-1996. Rit: Rit á vegum Náms-
gagnagstofnunnar – Heimilisfræði
II. Hreinlætis- og textílfræði ásamt
Ingibjörgu Þórarinsdóttur. Einnig
ásamt Ingibjörgu Heimilisfræði III.
Hreinlætis- og textílfræði.
Útför Bennýjar fer fram frá Graf-
arvogskirkju í dag 17. september
2010 og hefst athöfnin kl 15.
1.4. 1930.
Benný giftist hinn
21.5. 1970 Birni S. Sig-
urðssyni garð-
yrkjubónda í Hvera-
gerði f. 6.7. 1920, d.
14.5. 2010. Þau bjuggu
í Hveragerði frá 1970-
1998 en fluttu þá til
Reykjavíkur. Fóst-
urdóttir þeirra er Sig-
ríður Áslaug Pálma-
dóttir f. 7.2. 1960, maki
hennar er Guðmundur
Ingi Sigmundsson f.
10.5. 1952. Synir þeirra
eru Björn Orri Guðmundsson f.18.2.
1986 og Bergur Már Guðmundsson f.
6.5. 2000. Sonur Björns er Magnús
Björnsson f. 1.9. 1942, maki hans er
Hallfríður K. Skúladóttir f. 19.3.
1945.
Að loknum barnaskóla stundaði
Systir mín Benný Sigurðardóttir
andaðist í síðustu viku eftir stutta
legu á líknardeild Landakotsspítala.
Ég vil færa öllu starfsfólki þar mínar
bestu þakkir fyrir mjög góða að-
hlynningu. Benný var stóra systir
mín en þó aðeins tveimur árum eldri
en ég. Við höfum fylgst að í gegnum
lífið allt frá upphafi og verið systur og
góðar vinkonur. Hún var mér alltaf til
halds og trausts, raungóð og hjálp-
söm.
Mikill samgangur var á milli fjöl-
skyldna okkar beggja en sonur minn
Jóhann var oft hjá Benný og Birni. Þá
dvaldi Sigríður fósturdóttir þeirra hjá
okkur þegar hún gekk í menntaskóla
og síðar í háskóla. Flestum hátíðum
eyddum við fjölskyldurnar saman,
ýmist í Hveragerði eða hjá okkur
hjónunum í Vesturbænum.
Lítið hefur farið fyrir akstri bíls hjá
mér á lífsleiðinni en Benný systir var
því betri bílstjóri að mínu áliti og var
ólöt við að keyra mig hvert sem mig
fýsti. Þannig fórum við oft norður á
Hvammstanga á græna Volksvagnin-
um hennar Bennýjar með börnin í aft-
ursætinu, komumst auðvitað klakk-
laust á leiðarenda þó sumum þætti við
taka okkur góðan tíma til ferðarinnar.
Ég er einstaklega þakklát fyrir það
að hafa átt þessa yndislegu systur, en
hún var bæði falleg svo af bar, raun-
góð við mig og mína og skemmtilegur
samferðamaður í gegnum lífið.
Þakka þér fyrir allt, Benný mín, þín
systir,
Sigrún.
„Húmar að kveldi, hljóðnar dagsins
ys.“ Benný föðursystir mín er látin.
Ég man lítið eftir Benny þegar ég var
barn, hún kom norður á sumrin á
heimili fjölskyldu sinnar í sínu sum-
arfríi. Það fyrsta sem hún tók sér þá
fyrir hendur, var að hreingera betri
stofuna, þar var ekki kastað til hend-
inni, allt var pússað og fægt. Stofan
var oftast læst, því hún átti að vera fín
þegar Sigurður afi átti von á stórlöx-
um úr Reykjavík. Benný var dugleg
og áræðin ung kona, hún setti um tíma
hér á Hvammstanga upp kvenna-
skóla, ég held að flestar ungar stúlkur
á staðnum hafi sótt þann skóla. Hún
kenndi einnig við Kvennaskólann á
Blönduósi.
Árin liðu. Benný giftist Birni Sig-
urðssyni, garðyrkjubónda í Hvera-
gerði, en þau áttu ekki börn saman.
Þann 17. júlí 1969 lagðist myrkur yfir
kaupmannshúsið, þá létust af slysför-
um pabbi og Jón Ingimundur, yngsti
bróðir minn, 6 ára gamall, sorgin var
mikil. Og árið 1970 lést mamma, þann
16. mars, þá varð svartnætti á heim-
ilinu. Hvað var til ráða, allt var í upp-
námi. Ég bar vissa ábyrgð á systk-
inahópnum, en yngsta systir okkar
var aðeins 10 ára. Benny og Björn
vildu leggja sitt af mörkum. Þau tóku
Siggu litlu í fóstur, það var mikil gæfa
fyrir okkur öll. Þau hjón lögðu sig
fram um að hún fengi góða menntun,
það var líkt Benný. Sigga giftist síðar
Guðmundi Inga Sigmundssyni og
eignuðust þau tvo drengi, Björn Orra
og Berg Má. Mikil var hamingja
Bennyar og Björns, þau nutu þess að
eiga tvö barnabörn. Í hvívetna reynd-
ust þau Siggu bestu fósturforeldrar
sem hægt var að hugsa sér. Við systk-
inin eigum svo mikið að þakka Benný
og Birni fyrir allt sem þau veittu þess-
ari yngstu systur okkar.Við kveðjum
þessa merku konu í dag, takk fyrir
allt, Benný. Far þú í friði.
Anne Mary Pálmadóttir.
Umhverfis beðinn stendur hópur
fólks, systir, fósturdóttir, vinir og ætt-
ingjar. Fólk, sem naut samvista henn-
ar, fólk, sem sótti til hennar þroska og
gleði. Fólk, sem hlustaði á söng henn-
ar og tónlist. Fólk, sem leit upp til
hennar fyrir dugnað og framsýni.
Hvítur dúkur á náttborðinu, log-
andi kerti, hringir í skál. Allt umbúið
af kærleik hjúkrunarfræðings. Andlit-
ið friðsælt, markað djúpri reynslu fjöl-
breyttra verkefna.
Presturinn les úr sálmunum og
fólkið fer með faðirvorið.
Hún var tilbúin að fara, segir prest-
urinn og systirin segir, já. Guð, blessi
hana, segir presturinn og gerir kross-
mark yfir andlit og brjóst.
Það renna tár og árin hennar verða
allt í einu svo skýr. Árin hennar, ár lít-
illar stúlku, sem fæddist á Hvamms-
tanga vorið 1928. Lítillar stúlku, sem
ólst upp á einu glæsilegasta heimili á
landsbyggðinni. Ólst upp hjá föður
menntuðum á Hólum, talandi latínu
og norsku svo eftir var tekið. Kunni
skil á blómum og gróðri betur en flest-
ir, föður sem ruddi braut glæsilegrar
atvinnustarfsemi og móður, sem var
skjól fátæklinga og fatlaðra.
Mamma, af hverju sefur konan í
baðkerinu okkar? spurði litla stúlkan.
Benný mín, öll rúmin voru upptek-
in. Ég hafði ekkert annað.
Svo prílaði barnið upp á orgelstól-
inn, náði ekki niður á pedalana, þá
söng hún bara lögin sín. Svo fékk hún
píanó og gítar, sem hún sló í rúminu á
Vífilsstöðum þegar lífvana líkami var
færður á brott af stofunni.
Hvítidauðinn vitjaði hennar ekki.
Í tónlistarskólanum fann hún
gleðina streyma um æðar sínar en
faðirinn hvatti hana áfram til fjöl-
breyttara náms. Hún lauk húsmæðra-
kennaraprófi og sigldi til Noregs til
frekara náms í stjórnun sjúkrahúss-
eldhúsa og matreiðslu sjúkrafæðis.
Og vettvangur stúlkunnar frá
Hvammstanga varð að mennta ungar
stúlkur á sviði heimilisfræða, að
þroska þær og hvetja til en frekara
náms.
En sporin af mölinni og úr fjörunni
á Hvammstanga stóðu henni ávallt
næst. Hörð örlög sviptu hana bróður
og litlum frænda í köldum sjó og fjór-
ar systur urðu á örskammri stundu
föður, bróður og móðurlausar.
Minningin um konuna í baðkarinu
og minningin um móður sem færði
svöngum hermönnum jólamat í skjóli
náttmyrkurs, móður, sem hafði sjálf
verið vistuð móðurlaus hjá prests-
hjónunum að Breiðabólstað, stóð svo
meitluð í hugskoti hennar og hjarta að
ekkert var sjálfsagðara en að faðmur
Benný Sigurðardóttir
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
KRISTINN KRISTMUNDSSON
frá Kaldbak
fv. skólameistari
Menntaskólans að Laugarvatni,
Safamýri 73,
Reykjavík,
lést á gjörgæsludeild Landspítala háskólasjúkrahúss
aðfaranótt miðvikudagsins 15. september.
Útförin verður gerð frá Skálholtskirkju laugardaginn
2. október kl. 14.00.
Rannveig Pálsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.