Morgunblaðið - 24.10.2011, Blaðsíða 26

26 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 24. OKTÓBER 2011
VIÐTALIÐ
Kolbrún Bergþórsdóttir
kolbrun@mbl.is
Játningar mjólkurfernuskálds er
fyrsta bók Arndísar Þórarins-
dóttur. Arndís, sem starfar sem
deildarstjóri á Bókasafni Kópa-
vogs, hefur áður birt smásögur
fyrir börn og fullorðna. „Sagan
fjallar um þrettán ára stelpu sem
var svo mikið fyrirmyndarbarn að
hún orti ljóð á mjólkurfernur,“
segir Arndís. „Hún bjó í Vesturbæ
Reykjavíkur en lenti í vandræðum
og var rekin úr skóla. Á sama
tíma neyðist fjölskyldan til þess að
flytja í úthverfi borgarinnar þar
sem hún byrjar í nýjum skóla.
Hún kemst að því að ímynd vand-
ræðaunglingsins fylgir henni og
þar sem hún sér fram á að til-
heyra ekki framar venjulegum
krökkum ákveður hún að reyna að
fóta sig með því að falla inn í hóp
vandræðaunglinga.“
Mikið í húfi hjá unglingum
Af hverju ákvaðstu að skrifa um
vandræðaunglinga?
„Þetta er saga um að vera mað-
ur sjálfur og leiðirnar sem hægt
er að fara að því. Stundum eru
unglingar dálítið á skjön við jafn-
aldra sína og samfélagið bara
vegna þess að þeir hugsa hlutina
öðruvísi en hinir, sem getur þó
verið bráðhollt. Þannig að hinir
meintu vandræðaunglingar kenna
söguhetjunni ýmislegt sem henni
datt aldrei í hug að hún myndi
læra.“
Hvers vegna er fyrsta bókin þín
unglingabók?
„Það er svo skemmtilegt að
skrifa um unglinga. Allar tilfinn-
ingar eru svo miklu stórbrotnari
hjá unglingum en fullorðnum.
Þegar ég hugsa til baka eru allar
veigamiklar minningar um miklar
tilfinningar tengdar unglingsárun-
um. Þegar maður upplifir tilfinn-
ingar í fyrsta skiptið hafa þær
áhrif á mann á dýpri hátt en þeg-
ar þær endurtaka sig síðar á æv-
inni. Það er alltaf svo mikið í húfi
hjá unglingum.“
Byrjaðirðu ung að skrifa?
„Ég skrifaði einhver ljóð og
smásögur sem krakki, eins og ég
held að flestir geri, en fór ekki að
líta á það sem alvöruáhugamál
fyrr en eftir stúdentspróf. Þá fór
ég í bókmenntafræði og rakst á
auglýsingu um vefinn rithringur.is
sem er vettvangur skrifandi fólks.
Mér fannst það með því asnaleg-
asta sem ég hefði heyrt að á sér-
stökum vef væri fólk með rithöf-
undadrauma að klappa hvað öðru
á bakið. Ég skráði mig á vefinn,
aðallega til að geta hlegið að þess-
um kjánum. En kjánarnir heilluðu
mig alveg, ég fór að skrifa og er
viðloðandi vefinn til þessa dags.“
Þú tileinkar móður þinni bókina,
vísar í þekktar persónur úr barna-
bókmenntum og segir: Með þökk
fyrir allar stundirnar með Emil og
Ídu, Ollu og Pésa, Fóu og Fóu
feykirófu og öllum hinum. Las
mamma þín mikið fyrir mig?
„Hún las mikið fyrir mig, gaf
mér bækur og var sílesandi sjálf.
Strax sem barn kynntist ég þann-
ig þeirri ánægju sem fylgir því að
lesa með einhverjum öðrum, hvort
sem við mamma vorum að lesa
hvor sína bókina eða þá sömu. Ég
held að þetta sé með því mik-
ilvægasta sem foreldri getur gefið
barni sínu.“
Les enn barnabækur
Hvaða bækur voru það sem þér
þóttu skemmtilegar sem barn?
„Það voru bæði íslenskar og
þýddar bækur af ýmsum toga. Ég
las eiginlega allt sem ég komst yf-
ir. Játningar mjólkurfernuskálds
er skrifuð í fyrstu persónu vegna
þess að ég hef afskaplega gaman
af fjörlegum bókum sem sagðar
eru á þann hátt. Gauragangur var
lengi mikil uppáhaldsbók hjá mér
og er kannski þekktasta íslenska
unglingabókin í þessum dúr. Peð á
plánetunni jörð eftir Olgu Guð-
rúnu er í sama flokki. Í þessum
bókum stígur sögupersónan fram
ljóslifandi, sem er einmitt það sem
mér fannst spennandi að reyna í
þessari bók.“
Núna þegar þú ert fullorðin
lestu þá ennþá barna- og ung-
lingabækur?
„Já, ég geri það. Stundum er
það til vandræða á bókasafninu
þegar krakkar koma og spyrja
mig um bækur og ég bendi á ein-
hverja barnabókina og segi: Þessi
er frábær, ég var að lesa hana,
hún er algjört æði og barnið horf-
ir á mig stórhneykslað og segir:
Ég er sko tólf ára! Rétt eins og
það sé fásinna að einhver svo
þroskaður geti notið sögunnar.“
Það hlýtur að vera gaman að fá
fyrstu bókina sína í hendur?
„Það er mjög skemmtilegt en
líka ógnvekjandi. Ég sagði við
manninn minn daginn áður en
bókin kom út: Bókin kemur út á
morgun. Ég veit, svaraði hann. En
fólk á eftir að lesa hana, veinaði
ég. Því laust skyndilega í höfuðið
á mér að ókunnugir myndu lesa
hana. Það er skrýtin tilfinning en
skemmtileg.“
Eiga ekki eftir að koma fleiri
bækur eftir þig?
„Ég vona það.“
Morgunblaðið/Ómar
Arndís Þórarinsdóttir Játningar mjólkurfernuskálds er skrifuð í fyrstu persónu vegna þess að ég hef afskaplega gaman af fjörlegum bókum sem sagðar eru á þann hátt.
Saga um að vera maður sjálfur
 Arndís Þórarinsdóttir sendir frá sér fyrstu bók sína  Saga um fyrirmyndarbarn og vandræðaung-
linga  Skemmtilegt að skrifa fyrir unglinga því tilfinningar þeirra eru svo stórbrotnar, segir Arndís
» Stundum eru ung-lingar dálítið á
skjön við jafnaldra
sína og samfélagið
bara vegna þess að
þeir hugsa hlutina
öðruvísi en hinir, sem
getur þó verið bráð-
hollt. Þannig að hinir
meintu vandræða-
unglingar kenna sögu-
hetjunni ýmislegt sem
henni datt aldrei í hug
að hún myndi læra.“