Teningur - 01.05.1990, Blaðsíða 18

16 / DÖNSKU SKÁLDIN
BO GREEN JENSEN
1 - SUMARIÐ LOKAR 79
Borgin er falin á bak við skóginn,
Það er flóð, auðn og ísbreiða.
Klukkan gefur merki um upphaf endalokanna
Og húmið er þétt. Hann reykir oo
Reykurinn er þunnur og hverfur hratt.
Hann situr með hliðina að, óhagganlegur.
Flaskan hylur skjálftann
í hönd hans °° í landslaginu fyrir augum hans
Leika draugar og afturgöngur
Eltingaleik og manst-þú-eftir-mér.
Hann getur það °° Stundarkorn í auga hans
Rissar útlínur á mjúkar slæður
Og gefur stjörnum ljósfingur.
Augu hans snúa að glóð vestursins
Þar sem sólin er að setjast,
Bolti úr eldi í bálköst úr ryki °°
Upphafið er í austri
Falið og læst að baki
Tærra múra úr tíma sem leið,
Það er aðeins aftur á morgun.
Steinarnir eiga sér raddir °°
sálumessu, bið hans
kvöldsöng, tortímingu hans
Þar sem útlínur myrkursins skera sjóndeildarhringinn
Og hæðirnar kyssa himininn bless
Standa líf og tími saman og kyrrlát °°
tár á himninum
stjarna í augliti hans
Og í móðunni sem umlykur augu hans
Er allt blíð endalok.
PIA TAFDRUP
HÖRUNDIÐ
Hörundið er mín einu landamæri
farðu yfir þau
þar sem ljósið er skærast
ekki loka heiminn úti
eða mig inni
sýndu mér
að sólin á himninum
sé draumurinn í sjálfri mér
hinn logandi raunveruleiki
þegar þú bítur gat
og lætur mig finna
að það er enginn munur
á ytri og innri hlið
sársauka og ástaratlotum
steinum og orðum
ég er sú
sem glúpnar undan árásum þínum
opna mig í löngun
eftir því að vera til
allsstaðar og í eitt skipti fyrir öll
gef þú mér það sem þú átt
af öllu
ég krefst
ekki annars.