Birtingur - 24.12.1953, Blaðsíða 1
SUPERMANN
c<j blú jxzlott
Hann hafði ráfað þetta uin göturnar fram
og aftur í þessu veðri alla nóttina og daginn
líka og alltaf jafnfjarri takmarkinu. Hann gat
ekki farið heinr. *•
Hvern hefði getað órað fyrir því að nokkr-
um gæja á borð við hann gæti nokkurntíma
orðið svona innanbrjósts, — og það út af
stelpu? Bara venjulegri gagnfræðaskólastelpu,
þó að hún væri kannski sæt og sexí? Jeremías,
nei.
Hann hafði aldrei hugsað eins um neina
slelpu þegar hann var að hátta á kvöldin. Meira
segja þó að hann væri að koma af amrískri
mynd, þar sem þær voru allar berar og iðuðu
svoleiðis í mjöðm’unum að mann kitlaði undan
bara íötunum, þá fór hann alltaf að hugsa um
hana og gat ekki sofnað þó að hann væri kom-
inn uppí og búinn að slökkva ljósið. Hann
bugsaði oft: af hverju, kannski aí því að hann
hafði þekkt hana svo lengi og þau höfðu farið
á bíó saman og í Tívolí og stundum á böll — og
hún hafði lofað honum að kyssa sig við úti-
dyrnar þegar hann var búinn að fylgja henni
heim og hún þrýsti sér stundum svoleiðis upp
að honum að það fór straumur um hann allan
eins og á amrískri mynd — — og — nú var hún
Ásta
Sigurðardóttír
farin að vera með öðrum. Honum hafði strax
brugðið illa við þegar hann sá þennan djöfuls
amríska pælott með henni á rúntinum — og nú
var hann búinn að horfa upp á þetta í viku, —
hún hnusaði fyrirlitlega, þegar hann reyndi að
bera í hana víurnar, hló meira að segja upp í
opið geðið ó honum þegar hann reyndi að fá
hana út með sér, og nú var hún hætt að koma
heim á kvöldin. Hann hafði ekki séð hana í
fleiri daga.
Og nú var hann búinn að leita að þeim heila
nótt og heilan dag og ganga í gegn um allar
þessar hörmungar hennar vegna. Hann ætlaði
að berja þennan djöfuls Kana, — sýna henni
að hann væri engin rola, hann væri svalur gutti
BIRTING.UR
1