Húsfreyjan - 01.12.1954, Blaðsíða 32

Húsfreyjan - 01.12.1954, Blaðsíða 32
Mamma segir sögu r I helli eyðimerkurræningjans Meðfram úlfalda- brautinni, sem lá um eyðimörkina, blasti hvarvetnavið augum sandauðn og grjót, nema þar sem hvítar beinagrindur stóðu upp úr sand- inum, beinagrindur úlfalda, sem höfðu far- ist á leið sinni um eyðimörkina. En á him- inhvolfinu tindruðu stjörnurnar. Þama voru á ferð maður og kona með lítið barn og stefndu í áttina til Egypta- lands. Konan reið á asna og reiddi barnið, en maðurinn gekk við hlið asnanum. Þau hröðuðu ferð sinni svo sem þau máttu. Allt í einu fleygði maðurinn sér til jarðar og lagði eyrað fast niður að sendnum veginum. „Þeir eru að koma“, andvarpaði hann. „Riddarar Heródesar hafa komist á slóð okkar. Við erum glötuð“. „Sá, sem guð vill hjálpa, getur ekki farist“, sagði konan stillilega. „Við skul- um aðeins fylgja stjörnu bamsins. Hún hefur leiðbeint okkur hingað til“. Um leið og konan sagði þetta, benti hún á skæra stjörnu á himinhvolfinu, sem ein meðal þúsundanna virtist hreyfast áfram í sömu átt og þau stefndu. „Sjáðu“, sagði kon- an. „Nú sveigir stjaman til hliðar. Við skulum fylgja henni“. „Leggja út í eyðimerkurauðnina", taut- aði maðurinn efablandinn. „Heyrirðu ekki gólið í hýenunum?“ Samt sem áður teymdi hann asnann út af veginuum og beindi honum í þá átt, sem stjarnan vís- aði til. Hægt og hægt þokuðust þau áfram. Fyrir framan þau gnæfðu nú háir klett- ar. Einhvers staðar inn á milli þeirra grillti í daufa ljósglætu. „Þarna hljóta að vera menn“, sagði maðurinn. „Eigum við að hætta okkur þangað?“ „Við skulum fylgja stjörnunni“, sagði konan æðrulaust. örstuttu síðar stóðu þau fyrir framan hellismunna. Maðurinn teymdi asnann þangað inn. Innst í hellinum var kynnt bál. Stórvaxinn, svartskeggjaður maður reis á fætur við bálið og gekk til móts við þau með blikandi hníf í hendi. „Hver er þar?“ spurði hann hryssings- lega. „Ofsóttar manneskjur, sem beiðast húsaskjóls“, svaraði konan blíðlega um leið og hún sté af baki asnanum. Sá svartskeggjaði horfði hvasst á þau. Svo slíðraði hann hníf sinn og sagði: „Já, þið hljótið að eiga meira en lítið í vök að verjast, fyrst að þið leitið ykkur hælis í helli eyðimerkurræningjans. En velkom- in skuluð þið vera, þó að þið sækið illa að. Litli drengurinn minn liggur hér og berst við dauðann". „Hvað gengur að honum?“ spurði konan. „Ekki veit ég það“, svaraði ræninginn og var þó örðugt um mál. „Móðir hans 32 HÚSFREYJAN

x

Húsfreyjan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Húsfreyjan
https://timarit.is/publication/831

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.