Vera - 01.10.1991, Blaðsíða 24
SKAPANDI KONUR
NJÓTTU,
MATAR ÞINS
Sumir halda því fram aö
matur hafi tekiö viö af kynlífi
sem „bannvara" fyrir konur.
Það er ekki langt síöan
viðtekin viöhorf í samfélaginu
„bönnuöu" konum aö sýna
áhuga á kynlífi, þœr máttu
hvorki njóta kynlífs né lifa því.
„Kynlífsbyltingin" breytti því
viöhorfi og nú er krafan frekar
sú aö konur veröa aö lifa
kynlífi og eiga aö njóta þess.
Ööru máli gegnir hinsvegar
um mat. Konur mega hvorki
njóta matar né boröa. Krafan
um hinn fullkomna granna og
stœlta líkama er svo sterk aö
konur geta helst ekki boröaö
neitt til aö fitna ekki- og þœr
mega alls ekki sýna matarást -
hvaö þá grœðgi. Konur eiga
aö vera grannar allt lífiö og
margar leggja á sig ómcelda
vinnu og sársauka til aö
uppfylla þá kröfu, láta víra
saman tennurnar, stytta þar-
mana eöa sjúga burt fituna.
Megrunarkúrar tímaritanna
eru sívinsaelt lesefni og hverj-
um nýjum töfrakúr í pökkum er
tekið meö þökkum. Megrunar-
iðnaðurinn blómstrar á kostn-
aö kvenna.
Margir feministar vestan
hafs og austan velta „mat"
fyrir sér þessa dagana. Titill
desember heftis Nyt Forum for
kvindeforskning er: Án matar
og drykkjar. Þar er því meðal
annars haldið fram aö í
aldanna rás hafi konur oröiö
aö sýna stillingu viö matar-
borðiö og neyðst til aö halda
matarlystinni í skefjum. Þaö er
ekki vel séö enn þann dag í
dag aö konur séu svangar, því
svengd er merki um þrá eöa
girnd og þaö er ókvenlegt aö
sýna of sterka þrá - hvort sem
þaö er til karlmanna eöa
matar. Þaö er fátt jafn
„ólekkert" og gráöug kona og
viðhorf gagnvarþfeitum kon-
um er neikvœtt. Á sama tíma
og okkur er innrœtt aö leiðin
aö hjarta mannsins liggi í
gegnum magann þylur í
sífellu: „Mínúta í munninum,
œvilangt á mjöömunum" og
því megum viö varla bragöa
á hinum krassandi réttum sem
viö eigum aö elda fyrir elsk-
hugann.
&
24