Ljósmæðrablaðið - 01.12.1985, Blaðsíða 5

LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
41
Fósturlát
Eftir Margréti Sæmundsdóttur og Kristínu Rut Haraldsdóttur Ijósmæður
Inngangur
I eftirfarandi skrifum okkar er œtlunin að taka fyrir fósturlát.
Fósturlát eru flokkuð í sjálfkrafa fósturlát (abortus
spontaneus) og framkölluð fósturlát (abortus provacatus). Við
œtlum eingöngu að skrifa um sjá/fkrafa fósturlát, skilgreina hvað
fósturlát er, einkenni, orsök og síðast en ekki síst um það andlega
áfall sem foreldrar verða fyrir samfara því að missa fóstur.
Skilgreining:
Ef þungun lýkur áður en fóstrið verður lífvænlegt er talið að
fósturlát hafi átt sér stað. Hugmyndir um hvenær fóstur er talið
lífvænlegt hafa breyst undanfarin ár. Alþjóða heilbrigðisstofn-
unin (WHO) mælir með þeirri skilgreiningu að fóstur teljist líf-
vænlegt ef það vegur 500 gr eða meira, eða ef meðgöngulengdin
nær 20 vikum. í flestum löndum er þó enn miðað við 28 vikna
meðgöngu eða fóstrið vegi 1000 gr eða meira.
Á íslandi telst það fósturlát, ef fóstrið fæðist andvana og vegur
minna en 1000 gr. Barn telst lifandi fætt, án tillits til fæðingar-
þyngdar, ef eitthvert eftirtalinna einkenna er til staðar:
1. Öndun
2. Hjartsláttur
3. Æðasláttur í naflastreng
4. Sjálfkrafa hreyfingar
Tegundir fósturláta:
Fósturlát eru flokkuð á eftirfarandi hátt:
Yfirvofandi fósturlát (abortous imminens) Er talið vera fyrir
hendi ef þunguð kona fær leggangablæðingu, með eða án sam-
dráttaverkja á fyrstu 28 vikna meðgöngu.