Freyr - 01.05.2001, Blaðsíða 57

Tafla 2. Útvortisskrokkmál (lengd langleggs T, vídd V, dýpt TH og lögun V/TH brjóstkassa),
lærastig, þverskurðarmál (vídd A, þykkt B, flatarmál AxB bakvöðva og síðufita J), vefir
(vöðvi, fita) og einkunn fyrir vaxtarlag- og fituflokkun (EUROP) leiðrétt að meðalfalli 17,21
kg. Fallþungi leiðréttur að meðalaldri, 139,6 dögum.
Nafn Nr. Tala afkv. Útvortismál. T V TH mm V/ TH Læra- stig Þverskurðarmál A B A+B J Vefir. ks? (%) Vöðvi Fita Fall Einkunn Vaxt. Fitu- lag fl.
Stjóri 64 18 193 176 268 65,7 3,96 56,4 28,4 16,0 8,0 10,64 (61,9) 3,87 (22,4) 17,02 9,02 7,49
Heggur 65 19 195 177 266 66,7 3,85 58,7 28,2 16,6 7,3 10,76 (62,5) 3,70 (21,5) 17,35 8,26 6,42
Hersir 66 17 192 182 267 68,2 4,07 57,8 27,4 15,8 8,2 10,59 (61,5) 3,97 (23,0) 17,30 9,39 7,19
Klaufi 67 17 191 176 261 67,4 4,11 56,8 29,6 16,9 8,2 10,64 (61,9) 3,89 (22,4) 17,15 9,81 6,87
Þófi 68 25 192 179 262 68,2 4,05 59,3 29,0 17,2 7,2 10,74 (62,4) 3,76 (21,7) 17,88 9,56 6,74
Blómi 70 23 192 177 260 68,3 4,20 59,2 29,2 17,4 7,5 10,77 (62,6) 3,72 (21,5) 15,93 9,76 6,98
Kobbi 71 21 196 172 267 64,6 3,74 58,9 29,2 17,2 8,2 10,58 (61,5) 3,89 (22,6) 16,78 8,37 7,50
Jóker 72 16 196 179 263 68,1 4,02 55,6 28,2 15,7 8,1 10,62 (61,9) 3,87 (22,3) 18,50 9,02 7,32
Skussi 73 20 193 173 263 65,6 3,97 59,9 30,3 18,2 8,1 10,67 (62,0) 3,82 (22,2) 17,06 9,31 6,57
Eros 74 14 194 177 266 66,5 3,96 55,5 27,8 15,5 8,7 10,39 (60,4) 4,16 (24,1) 17,19 8,96 7,25
Dáti 75 12 195 183 263 69,6 3,85 56,9 27,2 15,5 7,3 10,56 (61,3) 3,88 (22,4) 17,12 8,92 6,60
M.tal 202 194 177 264 67,2 3,98 57,7 28,6 16,5 7,9 10,63 (61,8) 3,87 (22,4) 17,21 9,13 6,99
þroska. Þetta kom berlega í ljós,
þegar holdasöfnun lamba hans á
káli og afrétti var borin saman, þar
sem ekkert afréttarlamb fór í efstu
vaxtarlagsflokkana E og U en um
helmingur þeirra af kálinu, sem
bættu gríðarlega hold sín í lærum
og framparti. Þetta kemur e.t.v. ekki
svo á óvart þar sem móðir Heggs er
undan Hörva sem þekktur var fyrir
litla fitusöfnun og margir sauð-
fjárræktendur hafa notað með góð-
um árangri til að draga úr fitusöfn-
un. Afkvæmi Stjóra 64 og Hersirs
66 voru ágætlega gerð að vaxt-
arlagi, einkum afkvæmi Hersirs
sem höfðu vellagaðan bijóstkassa
og ágæt lærahold en tæplega nógu
hagstætt hlutfall vöðva og fitu.
Afkvæmi Þófa 68 Dýrasonar og
Blóma 70 Nálasonar voru gríðar-
lega vel gerð, bæði að vaxtarlagi og
vefjasamsetningu, þar sem saman
fer mikil vöðvaþykkt og hófleg fita,
og má vart greina milli hrútanna í
þessu tilliti, en vakin skal athygli á
því að Blómi átti léttustu föllin í
afkvæmarannsókninni. Undan Þófa
og á undan Steðja Svaðasyni var
slátrað (í asnaskap) hrútlambi, sem
lagði sig með 22,3 kg falli af káli,
og mældist með stærsta bakvöðva,
sem mælst hefur á Hesti frá því að
afkvæmarannsóknir hófust 1957,
og nam flatarmál hans milli 12. og
13. rifs, 26,6 cm2 .
Afkvæmi Kobba 71 Dagssonar
voru einna lökust að vaxtarlagi með
slöður aftan við bóga og fremur rýr
lærahold en hins vegar höfðu þau
ágætlega þroskaðan bakvöðva. Af-
kvæmi Jókers 72 voru ágætlega
gerð að vaxtarlagi með hlutfalla-
góðan bakvöðva en tæplega nógu
stóran. Þau lögðu sig með þyngstu
föllin. Afkvæmi Skussa 73 Mola-
sonar höfðu stærstan bakvöðva.
Að vaxtarlagi höfðu þau allgóð
lærahold en nokkuð þröngan brjóst-
kassa, en skáru þau sig nokkuð úr
að því leyti hve útsláttur rifjanna og
rifjahvelfíng þeirra var mikil og
kann það að stuðla að hinum hinum
stóra bakvöðva þeirra. Að
vaxtarlagi voru afkvæmi Erosar 74
Amorssonar nálægt meðalgerð af-
kvæmahópanna. Hins vegar er
greinilegt að vefjasamsetning þeirra
er óhagstæðari en annarra hópa í
rannsókninni eins og vöðvamæl-
ingar og fituþykkt bera með sér.
Að vaxtarlagi til voru afkvæmi
Dáta 75 Hörvasonar fremur lærarýr
en með víðan og hlutfallagóðan
brjóstkassa, sem kemur nokkuð á
óvart, þar sem Hvörvaættin hefur
verið þekkt fyrir of þröngan brjóst-
kassa. Bakvöðvinn reyndist alls
ekki nógu þykkur miðað við breidd-
ina og sækja afkvæmin baklagið til
föðurins, en einmitt það var helsti
galli hans. Hins vegar er ljóst að lítil
fitusöfnunin er í góðu samræmi við
það sem Hörvaættin er þekkt fyrir.
Áhersluefni í
sauðfjárrækt...
Frh. af bls. 75
grunni ómsjármælinga. Þeir meta
það svo að hin aukna nákvæmni í
þessum mælingum eigi með réttri
nýtingu í ræktunarstarfinu að geta
skapað saufjárframleiðslu í Bret-
landi verðmætaaukningu sem verði
á fimmta miljarð króna á næstu
tveimur áratugum.
I tölfræðiyfirliti má lesa að árið
1999 flokkaðist um 1% falla í E
fyrir vöðvafyllingu, 15% í U, 55%
í R, 25% í O og tæp 5% í P. Við
fituflokkun fara um 5% í fituflokk
1,19% í fituflokk 2, 48% í 3, 21%
í 3+, 7% í 4 og tæpt prósent í 5.
Greinilega eru bresku lömbin því
vöðvafylltari en þau íslensku, en
einnig feitari, en taka verður tillit
til að hér er um talsvert þyngri
lömb að ræða en hér á landi þar
sem meðalfallþungi er um 18 kg.
FR€VR 6-7/2001 - 57