Árbók VFÍ - 01.01.1992, Blaðsíða 244
4*11
Hreinn Haraldsson og Björn A. Harðarson
Jarögöng í Ólafsfjarðarmúla
1 Forsaga
Veturinn 1980 - 81 óskaði samgönguráðuneytið eftir því við Vegagerð ríkisins, að hún léti
gera áætlun um framkvæmdir til að draga sem mest úr hættu fyrir vegfarendur á hinum svo-
nefndu O-vegum. Það samheiti var notað um vegarkaflana um Ólafsvíkurenni, Óslilíð og
Ólafsfjarðarmúla, en þeir fóru allir um skriður og kletta og lágu undir áföllum vegna snjóflóða,
skriðufalla og grjóthruns. Þó að þessir vegir hafi þannig verið settir undir einn hatt, voru að-
stæður nokkuð breytilegar. Vegir um Ólafsvíkurenni og Óshlíð liggja lágt og snjóþyngsli á
þeim ekki ýkja mikil en slysatíðnin var há.
Vegurinn um Ólafsfjarðarmúla var opnaður fyrir umferð árið 1965. Hann liggur á löngum
kafla á syllu í bjarginu, hæst í um 260 m yfir sjó, og er þar lóðrétl bjarg niður í fjöru. Meðal-
ársumferð (ÁDU) árin 1985-1990 var um 180 bílar á sólarhring og sumarumferð (SDU) um
Hreinn Haraldsson lauk BS-prófi í jaröfræði frá
Hl 1974. Sérfræöingur viö Uppsalaháskóla í
Svíþjóö 1975-1981 og
Fil.dr. prófþaöan í júní
1981. Jaröfræöingur hjá
Vegagerö ríksins frá 1. júlí
1981, yfirjaröfræöingur
frá 1986 og forstööu-
maöur jaröfræöi- og jarö-
tæknideildar frá l.jan.
1990.
Björn A. Haröarson lauk B.S. prófi í jaröfræöi
frá HÍ1978, framhaldsnám í tæknilegri jarö-
fræöi viö HÍ 1979, M.Sc.-próf í jaröverkfræöi frá
McGill University í Montreal, Kanada 1982.
Sérfræðingur í berg- og jarötækni hjá Vatns-
orkudeild Orkustofnunar í Reykjavík frá 1982 -
1988. Staöarverkfræö-
ingur Vegageröar ríkisins
í Ólafsfjarðarmúla 1988 -
1990. Umsjónarmaður
meö framkvæmdum í
Breiðadals- og Botns-
heiði frá 1991. Jaröverk-
fræöingur hjá Jarötækni-
stofunni hf. frá 1991.
250 bílar. Vegurinn varað jafnaði lokaður
rúmlega einn mánuð á ári af völdum snjóa,
og eru þá einungis taldir með heilir dagar.
Við þetta bættist álíka langur tími með
lokun hluta úr degi vegna snjóa, snjóflóða
eða ofanhruns. Slysatíðni var nálægt
meðallagi, en í því sambandi ber að hafa í
huga, að vegurinn var oft lokaður af snjó
þegar liætta var mest. Starfsmenn Vega-
gerðarinnar sent annast þjónustu og við-
hald vegarins voru jafnan í mestri hættu
og skall hurð oft nærri hælum hjá þeim.
1 skýrslu Vegagerðar ríkisins frá 1981
kemur fram, að í áætlun um framkvæmdir
til að draga sem mest úr hættu fyrir veg-
farendur höfðu þrjár lausnir verið athug-
aðar. Þær voru vegur um Drangsskarð,
vegþekjur yfir hættulega staði á núverandi
vegi, og jarðgöng. Niðurstaðan varð sú, að
með tilliti til kostnaðar og öryggis vegfar-
enda, var mælt með gerð jarðganga gegn-
um Múlann.
í upphafi var athugaður kostnaður við
ýmsar jarðgangaleiðir, allt frá 1,6 til 4,2
km á lengd. Eftir fyrstu athuganir varð þó