Neytendablaðið - 01.06.2003, Blaðsíða 3

Frá
kvörtunar-
þjónustunni
Árgjald fyrír vörslu rafbréfa
í febrúar bárust kvörtunarþjónustunni þó
nokkrar kvartanir frá neytendum vegna
nýtilkomins 3.600 króna árgjalds hjá
íslandsbanka á vörslureikninga rafbréfa
- rafrænna verðbréfa. Fannst mörgum
gjaldið bæði hátt og ósanngjarnt þar
sem eigendur rafbréfa eiga engan annan
kost en að geyma rafbréfin á vörslureikn-
ingi hjá fjármálafyrirtæki. í framhaldinu
sendi kvörtunarþjónustan íslandsbanka
bréf og fór fram á upplýsingar um for-
sendur gjaldtökunnar.
Skriflegt svar barst greiðlega frá bankan-
um og í því segir að það sé markmið ís-
landsbanka að tengja saman gjaldtöku og
kostnað með eins skýrum hætti og kostur
sé. Það sé réttur viðskiptavina bankans
að þeir geti áttað sig á kostnaði sem þeir
borga og séu ekki að niðurgreiða aðra
þætti. Við ákvörðun gjaldsins var, að
sögn bankans, lögð áhersla á að gjaldið
væri einfalt og var meðal annars skoðuð
gjaldtaka fyrir ýmiss konar þjónustu ann-
ars staðar á Norðurlöndum, svo sem fyrir
bankahólf, pósthólf og vörslu verðbréfa.
Athugað var um kostnað sem greiddur er
til Verðbréfaskráningar íslands og áætl-
aður sambærilegur kostnaður við tölvu-
kerfi bankans. Að auki var miðað við að
gjaldið dygði fyrir sem svarar 30 mínútna
vinnu á ári. Rétt er að nefna að árgjald er
ekki tekið af vörslureikningum barna og
unglinga undir 18 ára aldri og auk þess
fá „vildarvinir" íslandsbanka 20% afslátt
af gjaldinu.
Á grundvelli frjálsrar álagningar ráða
fjármálafyrirtæki sjálf á hvaða verði þau
selja þjónustu sína. Það er því neytenda
að velja það fyrirtæki sem hentar þeim
best og stuðla þannig að virkri sam-
keppni á milli fjármálafyrirtækja. Hér
kemur yfirlit yfir árgjöld vörslureikninga
rafbréfa hjá nokkrum íslenskum fjármála-
fyrirtækjum:
Starfsfólk leiÖbeininga- og kvörtunarþjónustu Neytendasamtakanna, frá vinstri: Brynhildur
Pétursdóttir starfsmaður Neytendasamtakanna á Akureyri, Ingibjörg Magnúsdóttir fulltrúi, Ceir
Marelsson lögfræðingur, Sesselja Ásgeirsdóttir fulltrúi og Ólöf Embla Einarsdóttir lögfræðingur
og stjórnandi leiðbeininga- og kvörtunarþjónustunnar.
Búnaðarbanki íslands 0 kr.
íslandsbanki 3.600 kr.
íslensk verðbréf 0 kr.
Kaupþing* 0,04%
Landsbanki íslands 0 kr.
MP-verðbréf 0 kr.
Spron 0 kr.
Verðbréfastofan 0 kr.
*(- 0,8%) af heildarvirði safns, lágmarks- þóknun fyrir einstaklinga er 2.500 kr.
Til samanburðar má einnig sjá hér ár-
gjöld vörslureikninga hjá tveimur bönk-
um á Norðurlöndunum:
Den Danske Bank 6.000 kr. stofngjald
+ 900 kr. mánaðarlegt vörslugjald með
möguleika á viðskiptum.
Den Norske Bank 6.000 kr. vörslugjald
ef eign er meiri en 1.200.000 kr. og
7.200 kr. vörslugjald ef eign er meiri en
12.000.000 kr.
Þess ber loks að geta að árgjöld eru
aðeins hluti þeirrar gjaldtöku sem fer
fram vegna rafbréfa, þar sem ýmis þjón-
ustugjöld eru innheimt, svo sem færslu-
gjöld. Af þeim sökum er framangreint
yfirlit ekki tæmandi um kostnað vegna
rafbréfa heldur aðeins samanburður á
árgjöldunum.
Sprunga í handlaug
Félagsmaður leitaði til kvörtunarþjónust-
unnar vegna handlaugar af Kuma-gerð
en sprunga hafði myndast við niðurfall.
Aðeins sex mánuðir voru liðnir síðan
handlaugin hafði verið keypt. Kuma-
handlaugar eru steyptar beint í borðplötu
og eru samsettar úr marmaramulningi
(85%) og bindiefni (15%). Við athugun
kom í Ijós að orsök sprungunnar var sú
að of heitt vatn hafði verið látið renna í
vaskinn, en Kuma handlaugar þola ekki
meira en 65° C hitastig. Algengt er hins
vegar á íslandi að vatn úr krana sé allt
að 90°C heitt. Seljandi vörunnar sagði
að þessari vöru fylgdi alltaf bæklingur
með leiðbeiningum um meðhöndlun.
Félagsmaðurinn sagðist hins vegar ekki
hafa séð þann bækling en hugsanlegt
var að verktakinn sem setti handlaugina
upp hafi hent bæklingnum með umbúð-
unum. Sátt náðist í málinu um að selj-
andi vörunnar greiddi félagsmanninum
andvirði postulínsvasks sem hægt var að
koma fyrir í vaskborðinu.
Góð þjónusta hjá B&L
Neytandi sendi Neytendasamtökunum
tölvupóst og lýsti góðri þjónustu sem
hann fékk hjá Bifreiðum og landbúnað-
arvélum:
„Ég á Renault Scenic 4x4, rétt rúmlega
ársgamlan. Það bar aðeins á einhverjum
hrekkjum í gírskiptingu og aukahljóðum
sem þjónustuaðili á Siglufirði reyndi að
gera við eftir bestu getu, en alltaf vildi
koma aukahljóð aftur. Við hjón keyrðum
suður seinnipart föstudags um miðjan
janúar og ætluðum að vera helgina í
borginni. Eftir um 30 mínútna akstur
hélt bíllinn ekki 5. gírnum. Ég hringdi
í þjónustuaðilann sem benti mér á að
koma við á Sauðárkróki og láta líta á
þetta. Þar hlustuðu þeir á mína sögu og
álitu að best væri að skipta um gírkass-
ann. Hringdu í B&L, sem stungu upp á
því líka, sögðust panta kassa og senda
NEYTEHDABLAeie 2. TBL. 2003 3