Prentarinn - 01.06.2000, Blaðsíða 18

Jakob Viöar
Cuömundsson
Þaö þykir ekki tiltökumál
nú á dögum þegar menn
taka sig upp og flytja
búferlum til útlanda,
en fyrir 50 árum var
þetta töluvert meira.
Þorsteinn Guömundsson
og kona hans Margrét
Jónasdóttir fluttu til
Winnipeg áriö 1954
meö börn og bú
og komu alkomin heim
fyrir fimm árum.
Ég hitti þau hjón fyrir
stuttu og baö Þorstein
aö segja mér sögu sína.
Þeir eru búnir eð
ráða annan setiara
„Ég tók sveinspróf 1946 og var
þá í Isafold og starfaði þar. Þá
var ég spurður að því hvort ég
hefði ekki áhuga á að flytja til
Winnipeg og starfa sem vélsetjari
þar, kannski í tvö ár. Þegar ég
kom heim sagði ég konunni
minni frá þessu og við hugsuðum
okkur um í tvo eða þrjá daga og
við ákváðum að fara. Svona byrj-
aði þetta og við förum út 2.
febrúar 1954. Við urðum náttúru-
lega að fá alla pappíra í lag áður
en við fórum til New York. Það
tók dálítinn tíma en hafðist nú
samt.
Eftir að hafa stoppað nokkra
daga í New York héldum við til
Winnipeg og þar var tekið á móti
okkur og þar fékk ég þessa frétt
hjá einum meðeiganda í Col-
umbia Press, þar sem Lögberg er
gefið út: „Ég hef nú ekki sérstak-
lega góðar fréttir handa þér, þeir
eru búnir að ráða annan setjara."
Og þarna var ég kominn út með
fjölskylduna og stóð uppi at-
vinnulaus. En sem betur fer rætt-
ist úr, því að þessi maður benti
mér á að fara á annað stórblað í
Winnipeg og tala við menn þar.
Við höfðum fengið íbúð og eftir
18 ■ PRENTARINN
að hafa jafnað okkur á hlutunum
í nokkra daga þá fór ég niður á
þetta blað, Winnipeg Tribune, og
spurði um verkstjórann í setjara-
salnunt. Hann var mjög almenni-
legur og ég sagði honum að ég
væri að leita mér að vinnu, ég
væri vélsetjari frá íslandi.
„Sestu héma við þessa Inter-
type vél og sýndu mér hvað þú
getur gert.“ Ég var nú nervös eins
og þú getur ímyndað þér. Ég gat
lesið ensku og skrifað hana ágæt-
lega en hafði litla æfingu í að tala
hana nema hvað ég sest niður og
hann kemur með sem svarar dálk
í dagblaði, sumt af því var vélrit-
að og það höfðu verið handskrif-
aðar ýmsar athugasemdir og
breytingar. Þetta var svipuð vél
og ég hafði verið á í ísafold og
ég reyndi að gera sem minnstar
villur og fór hægt, en hann stóð
yfir mér allan tímann en mér
tókst að komast í gegnum þetta
og þá bað hann mig um að taka
próförk af þessu. Ég gerði það og
hann fór með próförkina inná
skrifstofuna hjá sér og las hana
yfir, síðan kemur hann út aftur og
segir „Það eru nú sama og engar
villur í þessu hjá þér“ og segir