Prentarinn - 01.10.2001, Blaðsíða 10
.. .lékk ég
ekki einu sinni
að skrifa undir
ávísanirnar
Jakob Viðar
Guðmundsson
Þegar undirritaður átti
þess kost að dvelja í or-
lofsíbúð FBM á Akureyri
í júlí síðastliðnum þótti
mér tilvalið að taka
púlsinn á prentverkinu
þar. Það hefur vakið
mikla athygli hvað Ás-
prent hefur vaxið og
dafnað uppúr nánast
engu og uppí að verða
eitt af stærstu prentfyr-
irtækjum landsins. Ég
fór á fund Rósu V. Guð-
mundsdóttur fram-
kvæmdastjóra og bað
hana um að segja mér
frá þessu ævintýri öllu
saman, en hún, ásamt
eiginmanni sínum Kára,
rekur fyrirtækið af
miklum myndarskap.
Hún tók mér einkar vel
og við ræddum um
heima og geima en þó
að sjálfsögðu aðallega
prentverk. Einnig sagði
hún mér frá og sýndi
mér eitt af sínum aðal-
áhugamálum sem er
grjót. En ég bað hana
bara að byrja á byrjun-
inni og segja mér frá því
hvernig þetta hófst allt
saman.
Ævintýrið byrjaði árið '76. Kári
var þá að vinna í Odda og honum
bauðst vinna í Skjaldborg hér á
Akureyri. Þetta var í desember og
í janúar '77 skelltum við okkur
hingað norður og keyptum okkur
hús og okkur líkaði í alla staði
mjög vel hér. Eg fékk þar einnig
vinnu á bókbandinu. Síðan
minnkaði vinnan í Skjaldborg og
við sáum fram á það að það væri
illmögulegt fyrir okkur að lifa af
þessu. Ég var þá farin að vinna í
frystihúsinu og líkaði það nú ekk-
ert sérstaklega vel og þá sáum við
auglýsta til sölu litla prentsmiðju
sem var nreð einn Ricco íjölritara
og einn gamlan dígul og þessa
frægu Dagskrá. Hún var þá til
sölu líka og var unnin í þessu fýr-
irtæki. Hún var þá 6 síður en er í
dag frá 80 til 116 síður fyrir jólin.
Við ákveðum semsagt að kaupa
þetta fyrirtæki og ég sagði við
Kára að við gætum bara farið á
hausinn með stæl heldur en að
vera að deyja þetta hægt og ró-
lega og flytja suður aftur með öllu
því sem því fylgdi.
Við hugsuðum okkur þetta sem
eitt og hálft starf, Kári ætlaði að
vinna allan daginn en ég hálfan
en það breyttist nú fljótt og í dag
eru hér 50 manns í vinnu og 14
þýðendur úti í bæ við að þýða
bækur og 50 til 60 börn dreifa
Dagskránni. Þetta er búið að vera
eitt ævintýri frá upphafi. Það er
nrjög gaman að horfa til baka og
sjá fyrirtækið þróast úr nánast
engu uppí það að vera fyrirtæki
sem er með svona fjölbreytta
framleiðslu. Við erum með 10
grafíska hönnuði og svo prentun,
auðvitað, bókband og frágang.
Það eru ekki margar prentsmiðjur
sem eru með alla þessa línu:
bóka- og tímaritaútgáfu, prentun,
tölvupappírsprentun og bókband.
Hvenœr kaupið þið POB?
Það er '79 sem við kaupum Ás-
prent og síðan erum við smátt og
smátt búin að vera að færa okkur
um húsnæði. Fyrst byrjuðum við í
Gilinu, þar vorum við í 5 ár í 70-
80 fermetrum. Síðan flytjum við
í Brekkugötuna í 130 fm. og erum
þar í 5 ár, síðan flytjum við hing-
að í Glerárgötuna '89 og höfum
verið smátt og smátt að stækka
hér við okkur og erum nú í 2000
fermetrum, en '95 þá kaupum við
POB og það var gífurlega erfitt
ár. Það gerðist mjög hratt og
skemmtilega, en á sama tíma
erum við að taka inn fjögurra lita
prentvél líka, þannig að þetta
voru mjög erfiðar vikur, að taka
við heilu fyrirtæki í fullum rekstri
og flytja það hingað uppeftir,
kaupa húsnæði og koma öllu
hingað inn. Þetta voru gífurleg
átök, en á þremur mánuðum tókst
okkur að sameina þessi tvö fyrir-
tæki og koma öllu fólkinu og
tækjunum hingað til okkar í Gler-
árgötuna.
Var ekki POB aðallega í
bókaprentun?
Þeir voru mikið í bókaprentun
og þetta hentaði fyrirtækinu mjög
vel. Við vorum komin með fjög-
urra lita vél en þeir áttu tveggja
lita vél og þeir voru mjög góðir i
bókbandi og öllum frágangi á
bókum, þetta var þeirra sérgrein,
og þeir voru með mikið af góðu
og vönduðu starfsfólki sem er
náttúrulega gulls ígildi og megnið
10 ■ PRENTARINN