Sagnir - 01.06.2007, Blaðsíða 52

Á ég að gœta blogg
bróður míns
Unnur Ivlaría
Bergsveinsdóttir er fædd
árið 1978. Hún er með
| BA próf í sagnfræði
^ ojl, og frönsku og er nú
- að klára MA nám í
sagnfræði.
Um daginn hlýddi ég á fýrirlestur Stefáns Pálssonar sagnfrœðings um
frœðibókaútgáfu ársins 2006. Þar hélt hann því fram að framþungi
vœri einkenni á íslenskum ævisögum og áréttaði þá skoðun sína
að vœri söguhetjan ekki orðin tvitug á fimmtugustu blaðsíðunni
48 - Sagnir
bœri höfundi að taka fram skcerin og stytta mál sitt. Að baki þessari
staðhœfingu Stefáns lá sá rökstuðningur að þeir einstaklingar, sem
teldust nægilega athyglisverðir til þess að grundvöllur væri fyrir
ritun og útgáfu œvisögu þeirra, hefðu að öllu jöfnu unnið sín afrek
á fullorðinsárum.' Nú má eflaust deila um það hversu stóran sess
mótunarár og ættgarður merkra einstaklinga eigi að skipa i slíkum
verkum en eitt er víst ogþaö er að hefðu þau mikilmenni sem lieióruó
hafa verið með þykkum ævisögum undanfarin ár verió bloggarar,
þá hefðu doórantarnir eflaust orðið mun þykkari og Stefán enn
langeygari i bið sinni eftir fulloróinsárum söguhetjunnar.
Það er óumdeilanlegt að hinir rafrænu miðlar hafa tekið við af
pappímum og taka vinnulag og lagasetningar sífellt meira mið af þeirri
staðreynd. Sumir hlutar þessarar hljóðlátu byltingar eru skýrari en aðrir,
tölvupósturinn er t.d., hvað sem framsetningu og stíl líður, augljóslega
arftaki sendibréfsins. Bloggið er öllu óræðara fyrirbæri, en því má líkja
við dagbækur, minnisbækur, bréf, fféttabréf, dreifibréf, bæklinga eða