Nýtt Helgafell - 01.10.1956, Blaðsíða 7

RITSTJÓRNARÞÁTTUR
101
Jóhann S.
Hannesson
Bölverkur
Dauðvona löngun dró hinn kvika baug
dávöld og römm, sem píslarvott að kesti
stæltan af von um fegri vist á fresti,
fagnandi að munna þeim, er afl hans saug.
Glitrandi ormur inn í bergið smaug.
Ómálgar varir höggormstungan kyssti
eilífðarstund, unz einskis lengur lysti
linaðan vöðva og spennufallna taug.
Áður en fyrsti hani gól af haug,
hvíldan um stund af algleymisins losti
greip hann með nýju þreki annar þorsti:
þveginn og hreinn sem barn úr skírnarlaug
arnvængjum þöndum ormur burtu ílaug.
Örugg í sinni vissu Gunnlöð brosti.
ætíð verið lögð á hina miklu sérstöðu
Islands og alls konar fyrirvarar gerð-
ir, svo að engu hefur verið líkara
en íslendingar væru þátttakendur
af greiðasemi einni saman en ekki
vegna sannfæringar eða í eigin
hagsmunaskyni. Þeim virðist jafnvel
ekki ljóst, hve geysilega þýðingar-
mikið bandamenn þeirra telja At-
lantshafsbandalagið fyrir öryggi
vestrænna þjóða.
Það má ekki láta reka lengur á
reiðanum í þessu máli. íslendingar
verða að taka þátttöku sína í banda-
laginu til rækilegrar íhugunar: ann-
að hvort verða þeir að starfa í því
af heilum hug eða segja skilið við
það ella. Það leiðir aldrei til bless-
unar að leika tveim skjöldum í al-
þjóðamálum, jafnvel þótt einhverjir
gætu sætt sig við svo lítilmótlegt
hlutverk.
Það verður að krefjast þess, að
ríkisstjórnin vinni skelegglega að
viðunandi lausn þessara vanda-
mála, og láti einskis ófreistað til þess
að kynna sér sjónarmið banda-
manna sinna, áður en ákvörðun er
tekin. Heppilegast væri, að forsætis-
ráðherra færi ásamt utanríkisráð-
herra til fundar við ráð Atlantshafs-
bandalagsins og helztu leiðtoga þess
til rækilegra viðræðna. Er oft siglt
til útlanda af minna tilefni. Hér er
um svo alvarleg mál að ræða, að
einskis ætti að láta ófreistað til að
tryggja örugga og trausta meðferð
þeirra.
FERILL RÍKISSTJÓRNARINNAR er
enn of skammur til að haldgóðar
ályktanir verði dregnar af verkum
hennar. Afdrifaríkaeta stjórnarathöfn