Nýtt Helgafell - 01.10.1958, Blaðsíða 5

2- HEFTI III. ÁRG.
JÚNÍ—OKTÓBER 1958
Bls.
N Forspjall
Hannes Pétursson: Hjá þér vildi
ég hvílast
^ Þórbergur Þórðarson: Lífsgleði í
Suðursveit
Matthías Johannessen: Brot úr
oprentuðum samtölum við Stein
Berlrand Russell: Formáli eða
eftirmáli
22 Jules Supervielle: Dálítið ævintýii
Bróf til Helgafells
Undir skilningstrénu
22 Bókmenntir. Kristján Karlsson,
Hermann Pálsson
IJr einu í annað
RITSTJÓRN:
Tómas Guðmundsson
Ragnar Jónsson ábm.
Kristján Karlsson
Jóhannes Nordal
1
iii
1
Þeir atburðir, sem gerzt hafa undanfarna
daga, eru vissulega alvarlegir. En það hef-
ur líka verið ánægjulegt að vera íslendingur þessa
daga.“ Svo mælti einn ræðumanna á útifundi á
fjórða degi landhelgisstríðsins, og er vafalaust, að
liann talaði ekki aðeins fyrir
KAPP ER BEZT ,, ,, , ,
munn ilokksbræðra smna,
MEÐ FORSJA , , . . * .
kommumsta, sem aö visu
hafa haft alveg sérstaka ánægju af því hatri, sem
landhelgisdeilan hefur kveikt, heldur einnig fyrir
munn mikils þorra íslendinga. Hér á landi skap-
aðist þessa daga sú tegund þjóðernislegrar múgsefj-
unar, sem liefur verið eitt hið stórkostlegasta og
örlagaríkasta afl í sögu nútímans, bæði til góðs
og ills.
Djúp sálfræðileg rök, sem mönnum eru að
nokkru leyti kunn, þótt þeir íai lítt við ráðið,
valda því, að hvert deilumál milli félagslegra
heilda, hvort sem um er að ræða ættflokka, stétt-
ir eða þjóðir, fæðir af sér tortryggni, ótta eða
fjandskap, sem gerir allt samkomulag margfalt
erfiðara. Inn á við hefur hatur á öðrum hins vegar
öfug áhrif, þar skapar það samhug og bræðralag,
sem mönnum þykir að vonum ánægjulegt og heill-
andi. Það er satt að segja hörmuleg staðreynd,
að í blóðugum styrjöldum finnst mönnum, ein-
mitt af þessum orsökum, lífið oft glæsilegra en