Morgunblaðið - 10.07.2012, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 10. JÚLÍ 2012
✝ Ástríður Guð-mundsdóttir
fæddist á Suður-
eyri við Súganda-
fjörð 28. apríl 1911.
Hún lést á Dval-
arheimilinu Blesa-
stöðum á Skeiðum,
26. júní 2012.
Foreldrar henn-
ar voru Guð-
mundur Júlíus
Pálsson, f. 31. júlí
1859, d. 13. júní 1935, bóndi við
Suðureyri í Súgandafirði og
Herdís Þórðardóttir, f. 23. des-
ember 1872, d. 30. ágúst 1942,
húsfreyja.
Ástríður átti ellefu alsystkini
og fjögur hálfsystkini sam-
mæðra, þau eru öll látin.
Þann 24. október 1936 giftist
Ástríður, Daníel Friðrik Guð-
mundssyni sjómanni, bónda og
oddvita. Daníel Friðrik fæddist
á Hesti í Önundarfirði 23. des-
ember 1909, d. 29. maí 1993.
Hann var sonur Guðmundar
Bjarnasonar og Guðnýjar Arn-
grímsdóttur, bænda á Hesti í
Önundarfirði. Ástríður og Daní-
el Friðrik eignuðust fjögur
börn. 1) Helgi Erling, fæddur í
Reykjavík 4. júlí 1938, búsettur
á Efra-Seli í Hrunamanna-
steinn Logi Eggertsson, f. 22.
júlí 1973, börn þeirra eru Ás-
laug Guðný, f. 28. júní 1997,
Halldór Friðrik, f. 23. mars 2000
og Gísli Gunnar, f. 16. apríl
2005. 4) Jóhanna Sigríður Daní-
elsdóttir, fædd á Efra-Seli 30.
janúar 1948, maður hennar var
Jón Hreiðar Kristófersson, f. 15.
júlí 1941, d. 13. september 1991,
börn þeirra eru Birgir Þór, f.
20. september 1970, búsettur í
Noregi, kona hans er Sólveig
Hallgrímsdóttir f. 28. mars
1960. Kristín Ásta, f. 20. nóv-
ember 1980 búsett í Reykjavík,
maður hennar er Axel Rafn
Benediktsson, f. 13. desember
1979, börn þeirra eru Bylgja
Rós, f. 11. nóvember 2003 og
Jón Hreiðar, f. 18. október 2005.
Á sínum yngri árum sinnti
Ástríður þjónustustörfum á Hót-
el Borg, var skipsþerna og barn-
fóstra í Kaupmannahöfn. Ást-
ríður bjó sín fyrstu hjúskaparár
í Reykjavík, en flutti síðan að
Efra-Seli í Hrunamannahreppi
árið 1945 og stundaði þar bú-
skap með manni sínum til 1967.
Þá tóku dóttir þeirra og tengda-
sonur við búinu auk þess sem
sonur þeirra stundaði þar bú-
skap um skeið. Ástríður og mað-
ur hennar áttu þó áfram heima
á Efra-Seli og bjó Ástríður þar
allt til ársins 2005 þegar hún
flutti að Dvalarheimilinu á
Blesastöðum.
Útför Ástríðar fer fram frá
Hrunakirkju í dag, 10. júlí kl.
14.
hreppi. 2) Ásdís,
fædd í Reykjavík
27. febrúar 1940,
húsmóðir í Reykja-
vík, sambýlismaður
hennar er Guðni J.
Guðnason, f. 25.
maí 1939. Börn
hennar og Sig-
urjóns Guðröð-
arsonar eru Barði,
f. 31. júlí 1971, bú-
settur í Noregi,
börn hans og Sigrúnar Dóru
Jónsdóttur eru Guðrún Dís, f. 1.
febrúar 2003 og Patrekur Jón, f.
8. ágúst 2005. Ásta, fædd 11.
apríl 1976, búsett í Reykjavík. 3)
Ástríður Guðný, fædd á Efra-
Seli 30. janúar 1948, gift Hall-
dóri Elís Guðnasyni, f. 21. nóv-
ember 1945, þau eru búsett á
Efra-Seli og eiga og reka golf-
völlinn þar. Börn þeirra eru
Daníel, f. 30. apríl 1970, búsett-
ur í Noregi, kona hans er Gunn
Marit Hals Apeland, f. 13. sept-
ember 1973, dætur þeirra eru
Ísold Hekla, f. 15. febrúar 2001
og Iðunn Elísa f. 21. nóvember
2002. Sonur Daníels og Brynju
Bergsveinsdóttur er Hákon Eg-
ill f. 1. apríl 1995. Halldóra, f. 2.
nóvember 1974, búsett á Efra-
Seli, maður hennar er Unn-
Elsku hjartans amma mín,
yndislega ljúf og góð, lukka í lífi
mínu, ljós á vegi mínum sem mun
aldrei slökkna. Þú varst full af
speki, reynslu og skilningi á
mannlífinu, enda laðaðir þú sálir
að þér fyrir lífstíð og kenndir
okkur að umgangast menn og
dýr af virðingu. Þú sagðir okkur
sögur af lífinu, samferðafólki og
æskunni þinni, svo góðar og
skemmtilegar að við vorum til í
að heyra þær aftur og aftur. Ætt-
ingjar sem við kynntumst aldrei
eða lítið í eigin persónu eignuðust
líf í huga okkar í gegnum frá-
sagnir þínar af þeim. Það var
magnað hvernig þú skynjaðir
fólk og tilfinningar þess, kunnir
að segja það rétta og vinna
tryggð þess og vináttu. Þú talaðir
alltaf af virðingu og jákvæðni um
samferðafólk í lífinu, sást það
góða í öllum þrátt fyrir að þeir
ættu sína bresti. Það var gæða-
stund að hlusta á róandi röddina
og borða það sem þú lagðir fyrir
okkur, heyra þig súpa kaffið úr
bollanum í gegnum molann. Ég
vissi fátt betra á morgnana en að
vakna við Gufuna glymjandi og
þig söngla í eldhúsinu á neðri
hæðinni. Heyra fótatakið, iljarn-
ar sem drógust mjúklega eftir
gólfinu, brúnir nælonsokkar í
prjónuðum inniskóm og hneppt-
ur sloppur. Seinni partinn þegar
við höfðum hamast í sólinni
varstu iðulega með blað eða bók á
sænginni, vaknaðir við okkur og
fórst að segja okkur merkilegan
fróðleik úr blöðunum. Allt var svo
áhugavert úr þínum munni,
stærstu uppgötvanirnar í blöðun-
um á sænginni, Úrvali og Vik-
unni. Við gátum líka endalaust
furðað okkur á því hvernig þú
fórst að því að taka í skinnið á
handarbakinu á þér með fingrun-
um og láta það frístanda út í loft-
ið. Það var engin leið að gera
þessar tilraunir á okkar slétta
skinni svo við fengum að prófa
þetta á þér eins oft og við ent-
umst til. Það var alltaf dillandi
hlátur og kímni í kring um þig,
húmor fyrir þér sjálfri, öðrum og
lífinu yfir höfuð Og jafnvel þó að
ellin hafði tekið til sín mikið af
minninu var alltaf til staðar þessi
ómælda gæska, bjartsýni, glettni
og gott skap. Hláturinn lengir líf-
ið, ég er sannfærð um að hann
hafi átt þátt í því hvað við fengum
að njóta samvista við þig svo
lengi elsku amma mín. Ég sakn-
aði þess stundum að þú þekktir
mig ekki og myndir eftir því sem
við áttum saman en ég skynjaði
alltaf þessa yndislegu nærveru.
Ég er svo þakklát fyrir að hafa
kynnst þér sem barn og fullorðin
kona og hafa átt yndislega
kveðjustund. Þú varst svolítið
slöpp og sast frammi í stólnum
þínum við gluggann, þú hafðir
orð á því að nú væri fallegt veður,
þú værir þreytt og vildir gjarnan
leggja þig, hvort þú mættir það
ekki. Svo lagðir þú þig í smá
stund og varst örlítið hressari.
Ég tók í hendurnar þínar og þú
brostir til mín. Ég kyssti þig ljúf-
lega á kinnina og þá brostir þú
aftur og sagðir: „Heitur koss á
kinn. Gott“. Síðan spurðir þú:
„Er ég amma þín?“ Og ég sagði
„já“ við því. „Er ekki gott að ég sé
amma þín?“ sagðir þú og brostir
fallega. Ég sagði og mun alltaf
segja, „þú ert langbest amma“.
Takk fyrir allt sem þú hefur gefið
mér, ég mun ætíð geyma þig og
þína mögnuðu lífsspeki í mínu
hjarta.
Ásta Sigurjónsdóttir.
Amma kær, ert horfin okkur hér,
en hlýjar bjartar minningar streyma
um hjörtu þau er heitast unnu þér,
og hafa mest að þakka, muna og
geyma.
Þú varst amma yndisleg og góð,
og allt hið besta gafst þú hverju sinni,
þinn trausti faðmur okkur opinn stóð,
og ungar sálir vafðir elsku þinni.
Þú gættir okkar, glöð við undum hjá,
þær góðu stundir blessun, amma
kæra.
Nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá
í hljóðri sorg og ástarþakkir færa.
(Höf: Ingibjörg Sigurðardóttir)
Elsku amma.
Þær eru óteljandi minningarn-
ar sem ég á um þig og eru margar
þeirra búnar að svífa um hugann
síðustu daga.
Ef ekki hefði verið fyrir þig, þá
væri ég ekki þessi sterka unga
kona sem ég er í dag, þú varst
mér allt og verður alltaf. Ég gat
leitað til þín með allt og sagt þér
frá öllu, það fór ekki lengra, þú
geymdir öll leyndarmálin og ger-
ir ennþá. Þú varst langbesta
hjúkrunarkonan, bjóst til alls-
konar seyði við hinum og þessum
pestum, nuddaðir fæturna og
mallann þegar mér var illt, settir
olíu á klúta og lést á mig heita
bakstra, þú gast læknað allt. Þú
elskaðir kandís, varst kandískon-
an, enda var nammið sem ég fékk
í poka hjá þér, þegar ég var barn,
kandís, rúsínur og suðusúkku-
laði. Það slær enginn út kjötsúp-
una þína, pönnukökurnar eða
hakkréttinn. Þú vafðir um mig
endalausri ást og hlýju, komst
mér í gegnum erfiðustu ár lífs
míns, þú varst og verður alltaf
kletturinn minn. Að fá að kúra á
milli þín og afa var það besta,
þegar þú sast með brúnköflóttu
prjónatöskuna þína og kenndir
mér að prjóna, rauðu og gylltu
spilin, kisurnar þínar, hænurnar,
Kátur, hnepptu slopparnir, hatt-
arnir, perlurnar, þú með rúllur í
hárinu og netið yfir, fallegi garð-
urinn ykkar afa, gamla húsið, já
þær eru endalausar minningarn-
ar.
Síðustu árin þín dvaldirðu á
Dvalarheimilinu á Blesastöðum,
þar leið þér vel og var hugsað
yndislega vel um þig þar.
Þegar ég kom í heimsókn á
Blesastaði, þá sagðirðu mér alltaf
hversu falleg ég væri og bættir
oftast við „enda ertu skyld mér“.
Þetta sagðirðu við alla sem komu
til þín, spurningin er hver segir
þetta við okkur núna?
Þú varst alltaf svo glöð, kát og
gamansöm og áttir það til að tala
bara dönsku.
Þegar ég var hjá þér hluta af
síðustu klukkustundunum sem
þú lifðir, þá vissi ég að núna
myndu leiðir skiljast í bili, ég
vissi að þú varst búin að finna
mömmu þína, sem þú elskaðir svo
mikið, hún var komin til að taka á
móti þér og eflaust hefur afi ekki
verið langt undan.
Elsku amma, þú tókst þátt í að
koma mér áfram í lífinu og bera
mig fyrsta spölinn og í dag mun
ég bera þig síðasta spölinn.
Elsku amma mín, ég kveð þig
með sömu orðum og ég hef gert
síðustu árin.
„Bless, elsku amma mín, ég
elska þig svo mikið, við sjáumst
síðar.“
Þín,
Kristín Ásta.
Snert hörpu mína, himinborna dís,
svo hlusti englar guðs í Paradís.
Við götu mína fann ég fjalarstúf
og festi á hann streng og rauðan skúf.
Úr furutré, sem fann ég út við sjó,
ég fugla skar og líka úr smiðjumó.
Í huganum til himins oft ég svíf
og hlýt að geta sungið í þá líf.
Ég heyri í fjarska villtan vængjaþyt
um varpann leikur draumsins perluglit.
Snert hörpu mína himinborna dís
og hlustið englar Guðs í paradís
(Davíð Stefánsson)
Elsku besta langamma.
Ég hef ekki getað hætt að
hugsa um þig síðan þú fórst til
himna.
Allir sem þekktu þig munu
sakna þín mjög mikið og það er
ekki hægt að eiga betri lang-
ömmu en þig.
Ég geymi fullt af minningum
um þig í hjartanu og mig dreymir
um þig.
Ég veit að við eigum eftir að
hittast aftur eftir mörg ár.
Þín
Bylgja Rós.
Merkiskona hefur kvatt þenn-
an heim. Hún var í okkar huga
ættmóðirin á Efra-Seli, stundum
kölluð Ásta gamla. Hún var göm-
ul í þeim skilningi að ná háum
aldri en í anda var hún ætíð ung
og glettin. Það er raunar með
ólíkindum hversu fordómalaus og
jákvæð hún var gagnvart lífsins
hlykkjum og skrykkjum, hún
sem fæddist fyrir rúmri öld þeg-
ar voru aðrir tímar.
Ásta gamla var systir afa míns,
hann lést löngu áður en ég fædd-
ist en milli þeirra voru aðeins
fjórtán mánuðir og þau voru
mjög góðir vinir í sextán systkina
hópi. Ásta talaði stundum um
Salla bróður sinn og vinátta
hennar og Ingu ömmu minnar
var hlý og djúp gegnum árin.
Þær kynntust við vinnu á Hótel
Borg í árdaga hótelsins og í gegn-
um þann vinskap kynntust afi
minn og amma. Sá góði siður
hélst árum saman að amma færi í
sumardvöl í sveitina til Ástu og
var þá ævinlega glatt á hjalla því
báðar voru þær léttar í lund og
litu á björtu hliðarnar í lífinu. Ég
minnist þess einhverju sinni þeg-
ar þær voru að sjóða fisk og báð-
ar söltuðu í pottinn og það vel en
tóku ekkert eftir því vegna þess
að þær voru svo mikið að spjalla
saman á meðan.
Ég var þeirrar gæfu aðnjót-
andi að komast í sveitina á Efra-
Seli þegar ég var unglingur og
dvaldi þá þrjú sumur í röð hjá
Ástu Guðnýju og Halldóri. Fram
að því hafði ég oft komið þangað
með foreldrum mínum og systr-
um en dvölin í sveitinni varð til
þess að ég tengdist þessu góða
fólki sterkum böndum. Þegar ár-
in færðust yfir og Ásta þurfti orð-
ið aðstoð með ýmislegt heima fyr-
ir fékk ég um tíma að dveljast hjá
henni að sumarlagi í sumarfríinu
mínu og var eins konar „sel-
skapsdama“ hennar eins og hún
kallaði það. Það voru góðir dagar,
við sungum stundum saman eða
hún sagði mér frá lífinu á Suður-
eyri þegar hún og afi minn voru
ung. Ég las líka upp úr Súgfirð-
ingabók fyrir hana og við skoð-
uðum gamlar myndir. Notalegar
stundir yfir kaffibolla og kandís-
mola.
Dætur mínar fengu sömuleiðis
að kynnast Ástu vel, báðar voru
um lengri eða skemmri tíma í
sveit á Efra-Seli. Þær eiga afar
góðar minningar um lífsglaða
konu sem kenndi þeim eitt og
annað um heiminn, hún var eig-
inlega eins og auka amma okkar
allra. Henni tókst ævinlega að
láta öllum finnast eins og þeir
skiptu máli, eldri dóttir mín
minnist þess að hafa farið dag-
lega með mjólk úr mjólkurbílnum
til hennar og Ásta þakkaði henni
fyrir hverju sinni líkt og þetta
væri mikill greiði og launaði
henni með svolitlum peningum í
sumarlok.
Að sönnu eru það forréttindi
að fá að kynnast konu eins og
henni Ástu. Allar minningar eru
ljúfar, alltaf tók hún okkur fagn-
andi með bros á vör og glettn-
islegt augnaráð, í kjól, með
svuntu og í heimaprjónuðum
inniskóm. Hún var fædd á tíma
sem nú virðist vera óralangt í
burtu og einmitt þess vegna er
svo dýrmætt að hafa fengið að
njóta samvista við hana. Dánar-
dag hennar bar upp á 100 ára af-
mæli afa míns og er það mál
manna að systkinahópurinn stóri
hafi viljað fá hana í veislu á himn-
um af því tilefni.
Kristín, Brynja
og Þórdís Halla.
Elskulega Ásta mín. Nú ertu
búin að kveðja. Og ég var búin að
óska að þú fengir að sofna. Einu
Ástríður
Guðmundsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ók.)
Elsku besta langamma
mín.
Þú varst rosalega
skemmtileg langamma og
ég elska þig svo ótrúlega
mikið. Þú varst besta
langamma í heimi og ég
sakna þín svo mikið.
Þinn
Jón Hreiðar.
Vaktsími:
581 3300 & 896 8242
www.utforin.is
Allan sólarhringinn
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sverrir Einarsson Kristín Ingólfsdóttir Hermann Jónasson
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÞURÍÐUR SIGURJÓNSDÓTTIR
frá Hvammi,
Eyjafjöllum,
lést föstudaginn 6. júlí.
Jarðarförin fer fram frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 12. júlí kl. 15.00.
Fyrir hönd ættingja og vina,
Tryggvi Rafn Valdimarsson, Sigrún Bjarnadóttir,
Grímur Þór Valdimarsson, Kristín Jónsdóttir,
Úlfar Örn Valdimarsson, Anna Svava Sverrisdóttir,
Anna Sigríður Valdimarsdóttir, Peter Rask Olsen,
Einar Sigurjón Valdimarsson, Áshildur Sveinsdóttir.
✝
Elskuleg sambýliskona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, dóttir og amma,
AAGOT EMILSDÓTTIR,
Vestur-Sámsstöðum,
Fljótshlíð,
lést miðvikudaginn 27. júní.
Útförin fer fram frá Garðakirkju
miðvikudaginn 11. júlí kl. 11.00.
Árni Þorsteinn Sigurðsson,
Ágústa Ingþórsdóttir, Kristján Ásgeirsson,
Ólafur Ingþórsson, Kristín Stefánsdóttir,
Emilía Guðmundsdóttir, Gústav Smári Guðmundsson,
Ágústa Árnadóttir
og barnabörn.
✝
Ástkær unnusti minn, sonur, bróðir og
tengdasonur,
BALDUR ÞÓR RÍKHARÐSSON,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans við
Hringbraut sunnudaginn 8. júlí.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju
mánudaginn 16. júlí kl. 13.00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast Baldurs
er bent á hjartadeild Landspítalans.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Ásta Sigurðardóttir,
Sigríður Tómasdóttir, Guðjón Sverrisson,
Ríkharður Hólm Sigurðsson,
Harpa Eggertsdóttir,
Tómas Waagfjörð,
Anna Guðný Guðmundsdóttir, Sigurður Ingvi Snorrason.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
MARGRÉT ÓLÖF ÞORBERGSDÓTTIR,
síðast til heimilis í Lækjasmára 2,
Kópavogi,
sem lést á Hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð í
Kópavogi sunnudaginn 1. júlí verður
jarðsungin frá Kópavogskirkju fimmtudaginn 12. júlí kl. 13:00.
Þorbergur Karlsson, Jónína A. Sanders,
Valdimar Örn Karlsson, Guðrún V. Guðmundsdóttir,
Hafsteinn Karlsson, Ebba Pálsdóttir,
Sigríður Ingibjörg Karlsdóttir, Ólafur Helgason,
Gunnar Karlsson, Ólöf Nordal,
Arnþrúður Karlsdóttir, Ólafur Kolbeinsson,
Eva Björk Karlsdóttir, Alfreð Örn Lilliendahl,
barnabörn og barnabarnabörn.