Morgunblaðið - 09.10.2012, Blaðsíða 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 9. OKTÓBER 2012
✝ Rúnar GeirSteindórsson
fæddist á Grett-
isgötu í Reykjavík
29. október 1925.
Hann lést á Borg-
arspítalanum 30.
september 2012.
Foreldrar Rún-
ars voru Steindór
Björnsson frá Gröf í
Mosfellssveit (nú
Grafarholt), f. 3.3.
1885 d. 14.2. 1972 og Guðrún
Guðnadóttir frá Keldum, f. 13.10.
1891, d. 1.11. 1925.
Rúnar var yngstur níu systk-
ina sem öll eru látin. Þau voru
Björn, f. 1912, d. 1974, Guðni
Örvar, f. 1913, d. 1981, Kristrún,
f. 1915, d. 1998, Einar Þórir, f.
1916, d. 1991, Gunnar, f. 1918, d.
1966, Vignir Guðbjörn, f. 1919, d.
1945, Guðrún Eybjörg, f. 1921, d.
1948 og Steinunn María, f. 1922,
d. 2005.
Rúnar kvæntist 6. nóvember
1958 Jakobínu Valdísi Jak-
obsdóttur húsmóður. Jakobína
1991 og Brynjar Smári, f. 1994. 3)
Vignir Guðbjörn, f. 1965. 4)
Gunnar, f. 1967. Dóttir hans er
Erna Líf, f. 1991. 5) Benedikt
Hans, f. 1970, kvæntur Rebekku
Helgu Sveinsdóttur, f. 1978.
Þeirra dætur eru Valdís Björk, f.
2007 og Sara Björk, f. 2010.
Rúnar ólst upp í Reykjavík og í
Gnúpverjahreppnum. Hann lærði
prentiðn í Steindórsprenti og
Víkingsprenti og lauk sveinsprófi
í setningu 1946. Hann vann lengi
við vélsetningu en síðan við um-
brot og offsetprentun. Hann
starfaði m.a. hjá Prentstofunni
Ísrúnu á Ísafirði, Morgunblaðinu,
Hilmi, Prentsmiðjunni Eddu, Fé-
lagsprentsmiðjunni og Umbúða-
miðstöðinni. Hann vann hjá Kol-
sýruhleðslunni í mörg ár, var
línumaður hjá Landssíma Íslands
og ók vöru- og farþegabílum.
Rúnar hafði einnig ökukennslu
að aukastarfi. Rúnar starfaði
mikið fyrir skíðadeild ÍR, einkum
að Kolviðarhóli og í Hamragili.
Hann sat einnig í stjórn Skíða-
sambands Íslands í fimmtán ár.
Hann var einn af stofnendum
knattspyrnudeildar ÍR þegar hún
var endurvakin 1970. Rúnar var
gerður að heiðursfélaga ÍR 2002.
Útför Rúnars Geirs fer fram
frá Neskirkju í dag, 9. október
2012, kl. 13.
var fædd á Ísafirði
21.11. 1932. For-
eldrar hennar voru
Jakob Gíslason, f.
3.12. 1897, d. 22.5.
1959, skipstjóri og
fiskmatsmaður og
Guðbjörg Hans-
dóttir, f. 22.8. 1907,
d. 16.7. 1971, hús-
móðir. Rúnar og
Jakobína eignuðust
fimm börn. 1) Jak-
ob, f. 1958, kvæntur Rannveigu
Guðmundsdóttur, f. 1959. Þeirra
börn eru Guðbjörg, f. 1977, maki
Andrew Burgess, f. 1977. Guð-
mundur Steinþór, f. 1981, kvænt-
ur Sigrúnu Antonsdóttur, f. 1986.
Rúnar, f. 1983, kvæntur Guð-
björgu Olgu Bjarnadóttur, f.
1985, þau eiga tvær dætur, Úlf-
hildi Sjöfn, f. 2007 og Salvöru
Veigu 2011. Gunnar Jökull, f.
2000. 2) Guðrún Lilja, f. 1960, gift
Elvari Guðjónssyni, f. 1960.
Þeirra synir eru Ásgeir Yngvi, f.
1981, maki Díana Huld Sigurð-
ardóttir, f. 1987, Arnar Pálmi, f.
Hlýr, glettinn, greiðvikinn,
músíkalskur, þessi orð eiga vel við
að lýsa pabba mínum. Í huganum
spretta upp ótal minningabrot á
þessari stundu. Pabbi að færa mér
mandarínur eða karamellur þegar
ég var á kafi í próflestri, pabbi
tilbúinn í bílnum þegar ég lauk
skóla eða tónlistarskóla, við pabbi
við það vandaverk að pakka í bíl-
inn fyrir útilegur, pabbi að kenna
mér að tjalda eftir kúnstarinnar
reglum, við pabbi að koma skíða-
búnaði í bílinn, pabbi að hjálpa
mér að ná mér eftir erfið veikindi
þegar ég var ellefu ára og þurfti
svo mikið á honum að halda, pabbi
að spila á orgelið eða gítarinn um
jólin, pabbi að dansa við mig þar
sem ég stóð ofan á ristunum á
honum, pabbi að kenna mér að
binda bindishnút, sem honum
þótti nauðsynleg vitneskja fyrir
ungar stúlkur, pabbi við setjara-
vélina þar sem fingurnir dönsuðu
yfir lyklaborðið.
Hann vafði mig ástúð og studdi
mig alla tíð í hverju því sem ég tók
mér fyrir hendur. Pabbi taldi
aldrei eftir sér að skutlast út og
suður með okkur börnin sín og
síðar barnabörnin. Hann var ein-
staklega góður bílstjóri og fór svo
að hann lauk ökukennararéttind-
um og kenndi á bíl í mörg ár á
kvöldin.
Pabba þótti mjög mikilvægt að
við systkinin ferðuðumst um land-
ið og þekktum staðhætti. Hann
hafði lagt símalínur í flestum
sveitum þegar hann var yngri og
á ferðalögum okkar gat hann sagt
skemmtilegar sögur úr hverri
sveit, sem kom sér vel þar sem rás
1 hentaði ekki stórum barnahópi í
aftursæti á langferð.
Á veturna var Hamragil, skíða-
svæði ÍR-inga okkar annað heim-
ili. Þá var ekki í boði að sofa út, við
skyldum mæta á svæðið áður en
lyftan væri opnuð og var ekki farið
heim aftur fyrr en lyftunni var
lokað aftur og oft þurftum við að
bíða eftir pabba því hann hafði
gaman af því að brasa með vinum
sínum í kringum lyfturnar. Við er-
um því alin upp á kakói og sam-
lokum um helgar og hefur ekki
verið lítið verk fyrir mömmu að
smyrja ofan í okkur öll. Þegar syn-
ir mínir komust á stjá var alltaf
hægt að smella sér í Hamragil á
skíði með þá í kerru því afi fékk
sér kaffisopa meðan þeir sváfu og
þá gat ég skíðað á meðan. Ósjald-
an fluttu þau pabbi og mamma inn
á mitt heimili og stýrðu því þegar
við hjónin brugðum okkur til út-
landa.
Síðustu árin hægði á pabba og
minnið fór að gefa sig. Hann var
þó ávallt léttur í skapi og var stutt
í brosið. Hann naut þess að vera í
dagvist í Maríuhúsi síðasta árið og
sá einstakt starfsfólk þar um að
honum liði sem best. Fyrrihluta
ágústmánaðar fékk pabbi blóð-
tappa í heila og hrakaði heilsu
hans mjög hratt eftir það. Hann
var á Borgarspítala á deild B-2 og
þar naut hann góðrar umönnunar
hjá yndislegu starfsfólki. Kann ég
því bestu þakkir fyrir umhyggju
og nærgætni við pabba og okkur í
fjölskyldu hans.
Kveð ég yndislegan föður.
Guðrún Lilja.
Elsku besti pabbi minn hefði
orðið 87 ára þann 29. þ.m. Þegar
maður sest niður og byrjar að
„gramsa“ í minningunum þá kem-
ur ýmislegt upp í huga manns sem
væri sjálfsagt efni í heila bók.
Eitt það fyrsta sem kemur upp
í hugann er húmorinn. Pabbi gat
verið meinfyndinn og stríðinn en
þó á góðlátlegan máta. Mamma er
einnig meinfyndin og áttu þau
mjög vel saman. Pabbi missti aldr-
ei kímnigáfuna á meðan hann lá
banaleguna og naut þess augljós-
lega að stríða bæði mömmu og
starfsfólki spítalans. Ef hann var
t.d. beðinn um að opna munninn
og segja A þá sagði hann B.
Pabbi gat stundum verið ein-
staklega gleyminn. Sem dæmi þá
gleymdi hann oft að taka beygj-
una út úr bænum þegar við fórum
á skíði í Hamragil um helgar. Hélt
þess í stað áfram í vinnuna í Vest-
urbænum.
Þá get ég enn hlegið að því þeg-
ar við ókum „Hringinn“ eitt sum-
arið. Við vorum komin á Húsavík
þegar mamma opnaði hanskahólf-
ið í bílnum og fann þar poka sem
hún kannaðist við. Reyndust vera
í honum öll jólakortin, sem hún
hafði haft mikið fyrir að skrifa á og
frímerkja umslögin, og hafði pabbi
augljóslega gleymt að póstleggja.
Mamma var eðlilega ekki kát en
pabbi var nú ekki seinn að svara
fyrir sig, sagðist myndi bara póst-
leggja þau strax því að þá yrðu
þau pottþétt komin fyrir næstu
jól.
Pabba þótti ákaflega vænt um
fjölskylduna sína og þá sérstak-
lega afabörnin. Afi á Lambó var
góður við þau og sést það best í því
hversu vænt þeim þykir um hann.
Þá naut hann sín einna best þegar
stórfjölskyldan var öll saman
komin og mamma, Systa og
tengdadæturnar höfðu töfrað
fram kræsingar sem voru honum
að skapi.
Minningin um ljúfan mann mun
ekki gleymast.
Benedikt Hans Rúnarsson.
Nú eru þau öll horfin af vett-
vangi, börnin hans Steindórs
Björnssonar frá Gröf, sem löngum
áttu heimili á Sölvhólsgötu 10 í
Reykjavík á einum tíma eða öðr-
um. Síðastur til að kveðja er Rún-
ar Geir, litli bróðir móður okkar,
en hann lést á síðasta degi sept-
embermánaðar síðastliðins.
Þau voru yngst í systkinahópn-
um og áttu það sameiginlegt að
muna ekki móður sína, Guðrúnu
Guðnadóttur frá Keldum, því að
hún lést skömmu eftir fæðingu
Rúnars. Móðir okkar var þá
þriggja ára og hennar fyrsta
minning var þar sem hún sat á
kommóðu í anddyri við húskveðju
móður sinnar og verið var að hasta
á hana til að fá hana til að hætta að
sparka skóhælunum í kommóðuna
samtímis því að reynt var að róa
hvítvoðunginn, bróður hennar, svo
að þau trufluðu ekki þess dapur-
legu stund.
Geta má nærri að sterkur
strengur var á milli þeirra systk-
inanna og Rúnar var órjúfanlegur
hluti af bernsku okkar og upp-
vaxtarárum. Þó hafði verið allur
gangur á því að hvað miklu leyti
leiðir þeirra Rúnars og mömmu
lágu saman á uppvaxtarárunum.
Með níu börn á framfæri sínu og í
fullri vinnu mátti afi Steindór
stundum una því að yngri börnin
færu í fóstur um tíma eða allt þar
til hann hafði komið upp húsinu
sínu á Sölvhólsgötunni, beint á
móti vinnustað sínum í Lands-
símahúsinu og gat þar sameinað
barnahópinn. Sölvhólsgatan varð
seinna meir heimili Rúnars og
Bínu hjá Steindóri afa okkar, en
þegar þau komu sér síðar fyrir í
Lambastekk í neðra Breiðholti
fluttist afi með þeim og átti þar
gott og kyrrlátt ævikvöld með
þeim hjónum og börnunum þeirra.
Rúnar sór sig um margt mjög í
ætt sína sem gjarnan hefur verið
kennd við Grafarholt, óðal föður-
afa hans. Rúnar var ekkert að
flækja lífsreglurnar, sýn hans á
gildin var einföld og skýr, hann
var drengur góður og heiðarlegur
maður. Vissulega gat hann verið
fastur fyrir, eins og títt er í fjöl-
skyldunni og engan lét hann troða
sig um tær; ávallt traustur og ein-
arður. Hann var með íþróttir í
blóðinu og eins og nærri má geta
gegnheill ÍR-ingur og skíðamaður
ágætur. Fyrir tilstilli þeirrar
íþróttar krækti hann sér í helstu
skíðadrottningu landsins á þeim
tíma, Jakobínu Valdísi Jakobs-
dóttur frá Ísafirði, einstaka konu
sem færði honum gæfu og ham-
ingju og saman eignuðust þau
mannvænleg börn og barnabörn
sem veittu frænda okkar mikla
gleði og hamingju.
Þegar aldurinn færðist yfir
Steinunni, móður okkar, og heils-
an tók að bila átti hún trausta bak-
hjarla í þeim Rúnari og Bínu.
Heimili þeirra stóð henni jafnan
opið og þau reiðubúin að hlaupa
undir bagga með henni hvenær
sem á þurfti að halda. Móðir okkar
naut þess mjög að sitja í fallega
blómagarðinum hennar Bínu og
spá í blómin með henni og Rúnari.
Segja má með sanni að þau hafi
umvafið Steinunni með ást og um-
hyggju sem við systkinin getum
seint fullþakkað.
Um leið og við þökkum Rúnari
samfylgdina í gegnum tíðina vott-
um við Bínu og börnunum öllum
okkar innilegustu samúð.
Björn Vignir, Eybjörg Dóra
og Jón Steinunnar
Maríu- og Sigurpálsbörn.
Rúnar og Bína frænka, ömmu-
systir okkar, eru órjúfanleg heild í
huga okkar systkina og hafa verið
partur af lífi okkar alla tíð. Það
setti því að okkur söknuð sunnu-
daginn fyrir viku þegar við heyrð-
um að Rúnar hefði dáið þá um
morguninn. Fregnin kom okkur
ekki á óvart, Rúnar var búinn að
vera mikið veikur í haust og lík-
lega hvíldinni feginn. Eftir sitja
margar minningar um liðna tíma
sem ekki koma aftur.
Þegar við vorum lítil og fórum
til Reykjavíkur var nær alltaf gist
hjá Bínu og Rúnari á Lamb-
astekknum. Þó húsið þeirra væri
ekki stórt og mörg börn á heim-
ilinu var samt alltaf pláss fyrir
fleiri, hvort sem það var í gistingu
eða mat. Við matarborðið sat Rún-
ar alltaf á sama staðnum við borð-
sendann, hafði oft ákveðnar skoð-
anir og talaði hátt og mikið en
jafnan var stutt í góðlátlegan hlát-
urinn, hlátur sem auðvelt er að
kalla fram í huganum. Hjá Bínu og
Rúnari fengum við að heyra sögur
um Ísafjörð í gamla daga, þeir
voru a.m.k. gamlir í okkar huga,
og forfeður okkar sem gaman var
að hlusta á og þá voru skíðasögur
sjaldan langt undan en Bína og
Rúnar voru mikið skíðafólk eins
og við. Rúnar fylgdist líka vel með
okkur systkinunum og því sem við
vorum að gera og þau Bína hafa
verið dugleg að koma vestur og
samfagna okkur á stórum tíma-
mótum í lífi okkar.
Alla tíð hefur heimili Bínu og
Rúnars staðið okkur systkinunum
opið og gaman hefur verið að hitta
þau, kynna þau fyrir mökum okk-
ar og afkomendum. Ætíð er sárt
að kveðja en við vitum að Rúnar
var orðinn lúinn.
Elsku Bína frænka, börn og
fjölskyldur, ykkur sendum við
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur og biðjum algóðan Guð að veita
ykkur huggun í sorginni.
Stefán Haukur, Jakob
Ólafur, Heiðrún og Ásta.
Rúnar Geir
Steindórsson
HINSTA KVEÐJA
Kæri Rúnar.
Þakka þér fyrir alla
hjálpina, þín verður sárt
saknað
Kveðja senn ár
og ókomnir dagar
að mér víkja,
er ekkert betra
en eiga vini
sem aldrei svíkja.
(Höf. ók.)
Eybjörg Ásta Guðnadóttir.
 Fleiri minningargreinar
um Rúnar Geir Steindórsson
bíða birtingar og munu birt-
ast í blaðinu næstu daga.
Smáauglýsingar 569 1100 www.mbl.is/smaaugl
Snyrting
Babaria-snyrtivörur loksins á
Íslandi.
Babaria er fjölbreytt vörulína sem er
unnin úr náttúrulegum hráefnum og
hentar þörfum allrar fjölskyldunnar
fyrir alla daglega umhirðu húðar.
Vörurnar fást í netversluninni
www.babaria.is
Húsnæði íboði
Stúdíóíbúð við Lokastíg
101 Reykjavík, til leigu. 30 fermetrar
með húsgögnum kr 90.000 á mánuði.
Tveir mánuðir fyrirfram plús 100.000.
trygging vegna skemmda. Laust .
osbotn@gmail.cm
Húsnæði óskast
60 fm íbúð til leigu á Seltjarnar-
nesi. 60 fm íbúð með húsgögnum til
leigu frá 1. nóvember. Nýinnréttuð
með fallegu útsýni yfir sjóinn. Áhuga-
samir hafi samband í síma 898 9171
eða 553 4171.
Toppleigjendur óska eftir 3-4
herb. íbúð. Mjög reglusamt og
traust par með eitt barn leitar að 3-4
herb. íbúð til langtímaleigu í fjöl-
skylduvænu hverfi í Hfirði/Kóp. Fyrir-
framgreiðsla/trygging og meðmæli
ekkert mál. Reyklaus, engin gæludýr.
Sími: 697 9202.
Til sölu
Gámar til sölu
40 ft. Verð 240 þús. + vsk. Ódýr
heimakstur á Stór-Reykjavíkur-
svæðinu. Uppl.sími 840 6100.
Blekhylki og tónerar
í flestar gerðir prentara, 50-70%
ódýrari, öll hylki framleidd af
ORINK.
Blekhylki.is, Fjarðargötu 11,
Hafnarfirði, sími 517-0150.
Til sölu flekamót fyir krana.
Mótin eru 3,05 m á hæð og í
nokkrum lengdum upp í 12 m.
Mótin eru auðveld í notkun og
skila góðum árangri. Auðvelt að
hækka upp þegar steypt er 2 eða
3 hæða hús. Áfastir vinnupallar.
Magn 100 lm í tvöföldu með
ÖLLUM fylgihlutum. Verð 5 m +
vsk. Uppl. í síma 840 6100.
Til sölu lítið hús
25 m². Húsið er alveg nýtt og
smíðað fyrir íslenskar aðstæður.
Byggingarkostnaður 3,5 m en
húsið selst með 800 þ. kr.
afslætti á 2,7 m. Húsið er tilbúið
til notkunar með wc, sturtu, hita-
kút, allri raflögn og gólfefnum
(parkett og flísar). Auðvelt í flutn-
ingi og bygginganefndar- og raf-
magns-teikningar fylgja. Uppl. í
s. 840 6100.
TILBOÐ - TILBOÐ -TILBOÐ
Flottir dömuskór úr leðri,
skinnfóðraðir. Stakar stærðir.
Tilboðsverð: 5.500.
Komdu og líttu á úrvalið
hjá okkur!
Sími 551 2070.
Óska eftir
KAUPUM GULL - JÓN & ÓSKAR
Kaupum allt gull. Kaupum silfur-
borðbúnað. Staðgreiðum. Heiðar-
leg viðskipti. Aðeins í verslun okk-
ar Laugavegi 61. Jón og Óskar,
jonogoskar.is - s. 552-4910.
Kaupi silfur
Vantar silfur til bræðslu og endur-
vinnslu.
Fannar verðlaunagripir,
Smiðjuvegi 6, rauð gata,
Kópavogi. fannar@fannar.is
s. 551 6488.
KAUPI GULL!
Ég, Magnús Steinþórsson gullsmíða-
meistari, kaupi gull, gullpeninga og
gullskartgripi. Kaupi allt gull, nýlegt,
gamalt og illa farið.
Leitið til fagmanns og fáið góð ráð.
Uppl. á demantar.is, í síma 699 8000
eða komið í Pósthússtræti 13 (við
Austurvöll).
Verið velkomin.
Bílaþjónusta
Húsviðhald
Laga ryðbletti á þökum,
hreinsa þakrennur og tek
að mér ýmis smærri verk-
efni.
Sími 847 8704,
manninn@hotmail.com
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
Sverrir Einarsson Kristín Ingólfsdóttir
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Suðurhlíð 35, Reykjavík • Símar 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Alúð - virðing - traust
Áratuga reynsla
Vaktsími:
581 3300 & 896 8242
www.utforin.is
Allan sólarhringinn