Dagblaðið Vísir - DV - 13.06.2008, Blaðsíða 27

og fjölmiðlar hafa vísvitandi þagað
um alvarlegar yfirsjónir einstaklinga í
núverandi minnihluta.
Á skömmum tíma í vetur þurftu
ríkisfjölmiðlar RÚV að biðja mig þri-
svar afsökunar á alvarlegum rang-
færslum í fréttaflutningi.
Fyrir aðeins örfáum dögum var
slegið upp alvarlegum ásökunum
gagnvart einum borgarfulltrúa sjálf-
stæðismanna á forsíðu DV. Að vísu
fékk viðkomandi borgarfulltrúi og
tiltekinn sviðsstjóri að skýra málið á
fullnægjandi hátt í blaðinu daginn
eftir og málið féll um sjálft sig. En þau
viðbrögð komu ekki á forsíðu eins og
ásakanirnar daginn áður.
Umframkeyrsla vegna kostnaðar
við stúkuna í Laugardalnum er hins
vegar dæmi um alvarlegar yfirsjónir
Dags B. Eggertssonar. Örfáir fjölmiðl-
ar greindu frá henni í mýflugumynd
en enginn sýndi málinu teljanlegan
áhuga. Þó var hér um að ræða mjög
háar fjárhæðir fyrir borgina og for-
kastanlegt eftirlit með kostnaðarsöm-
um byggingarframkvæmdum.
Það er ekkert athugavert við það
að ritstjórar og pistlahöfundar setji
fram skoðanir sínar á borgarfulltrú-
um og borgarmálefnum, en fjölmiðl-
ar eiga ekki að reka pólitískan áróður
með brenglaðri fréttamennsku. Það
er einfaldlega ómerkilegt.“
Þyrnirósarsvefn kosningamála
Er það þetta sem þú átt við með
ómálefnalegri umfjöllun?
„Nei! Þessi dæmi eru til marks
um hlutdrægni og brenglaðar fréttir.
Dæmi um ómálefnalega umfjöllun
felst fyrst og fremst í brengluðu frétta-
mati. Það finnst mér vera kjarni máls-
ins í þessu öllu saman. Ég tel að mik-
ilvægustu málefni Reykvíkinga hafa
orðið út undan í fjölmiðlaumfjöllun-
inni í vetur og vor.“
Hver eru þessi mikilvægu málefni
sem fjölmiðlar hafa þagað um?
„Ég sagði ekki að fjölmiðlar hefðu
þagað um þessi mál heldur að þau
hefðu orðið út undan. Borgarstjórn-
armeirihlutar eiga að láta verkin tala
– til þess eru þeir kosnir. Ég er sann-
færður um að ef borin yrðu saman
verk okkar sjálfstæðismanna í meiri-
hluta, með Birni Inga og Ólafi, og verk
hundrað daga meirihlutans, yrði sá
samanburður okkur í hag. En það er
til lítils að láta verkin tala ef sú rödd
fær lítinn sem engan hljómgrunn í
fjölmiðlum.
Ég get nefnt fjöldann allan af
málefnum sem fjölmiðlar og al-
menningur töldu mjög brýn fyr-
ir síðustu kosningar, svo sem fjár-
mál borgarinnar, almenn gjöld á
borgarbúa, húsnæðis- og þjónustu-
mál eldri borgara, stofnbrautamál
á borð við gatnamót Miklubrautar
og Kringlumýrarbrautar og Sunda-
braut, umhverfismál eða þá nýjung-
ar í grunnskólamálum, svo eitthvað
sér nefnt.
Flest þessi mál hafa nánast sofið
þyrnirósarsvefni á fjölmiðlunum frá
því í haust því umræðan hefur snú-
ist um of um persónur og hugsan-
leg upphlaup. En höfum það hug-
fast að tómlæti fjölmiðla gagnvart
þessum málaflokkum dregur ekki
úr mikilvægi þeirra. Öll þessi mál
hafa margvísleg áhrif á hag og stöðu
borgarbúa, óháð aldri þeirra, stétt
eða því hvaða flokka þeir kjósa.“
Stærsti skaðinn
En er ekki pólitík alltaf persónu-
leg?
„Auðvitað snýst fréttaflutningur af
pólitík að einhverju leyti um persónur
en hann á einnig að snúast um mik-
ilvæg málefni og honum á að halda
innan siðlegra marka.
Dæmi um siðleysi fjölmiðla síðast-
liðna átta mánuði er aðför þeirra að
núverandi borgarstjóra og fordómar
og aðdróttanir um heilsufar hans og
persónu. Slík aðför kom ekki til álita
þegar Ólafur var sagður arkitekt að
hundrað daga meirihlutanum. Kjarni
málsins er þó auðvitað sá að slíkt níð
á aldrei að koma til álita. Það er for-
kastanlegt.
Á síðustu mánuðum hef ég æ oft-
ar orðið var við það að borgarfulltúrar
láti það rætnasta úr þessari umfjöllun
hafa neikvæð áhrif á málflutning sinn
og vinnubrögð. Sá skaði er ekki fyrst
og fremst minn skaði eða borgarfull-
trúa Sjálfstæðisflokksins. Hann er
skaði allra borgarfulltrúa, allra flokka.
Þú minntist á upphlaupið í fyrra-
haust. Ef þessir neikvæðustu þætt-
ir umræðunnar um borgarmál verða
áfram ráðandi verða þeir mesti skað-
inn sem Reykvíkingar verða fyrir
vegna þess máls.‘‘
Eru íslenskir fjölmiðlar hand-
ónýtir?
„Nei! Það er alls ekki mín skoð-
un. Ég hef átt mjög gott samstarf við
fjöldann allan af fjölmiðlafólki á mín-
um langa stjórnmálaferli og ég er
sannfærður um að við eigum margt
afburða fréttafólk. Ég þekki íslenska
fjölmiðla einnig frá þeirri hlið að
dóttir mín er þekkt fjölmiðlakona. Ég
held að fjölmiðlafólk vilji vinna vel og
á sanngjarnan hátt, rétt eins og hver
annar, hvar í flokki sem hann stend-
ur.
Ég hef hins vegar einungis verið að
ræða um þá neikvæðu þróun sem ég
tel að hafi átt sér stað í umfjöllun um
borgarpólitíkina síðastliðna átta mán-
uði. Og ég geri það vegna þess að ég
hef áhyggjur af þessari þróun – ekki
mín vegna – heldur vegna Reykjavík-
ur og hagsmuna Reykvíkinga sem ég
hef helgað starfskrafta mína.“
Þreyttur en sáttur
Ert þú sáttur við þessa pólitísku
ákvörðun þína?
„Já! Mér var það fullljóst í upphafi,
þegar ég gerði pólitíkina að mínu
lífsstarfi, að þar gætu skipst á skin og
skúrir. Ég get ekki neitað því að vet-
urinn og vorið hafa verið vætusöm í
þessum skilningi. En ég á svo sann-
arlega líka mínar sólskinsstundir í
borgarpólitíkinni þegar ég lít um öxl.
Við höfum unnið mjög vel að fjölda
hagsmunamála Reykvíkinga síð-
astliðin tvö ár og munum halda því
ótrauð áfram.
Eftir að hafa farið yfir stöðuna eins
og hún er núna, velt fyrir mér hags-
munum fjölskyldunnar og flokksins,
er ég mjög sáttur við þessa ákvörðun
og við allt mitt samstarfsfólk.
Ég hef einnig fulla trú á Hönnu
Birnu og er sannfærður um að hún
eigi eftir að verða góður borgarstjóri,
enda var full samstaða í okkar hópi
um hana sem minn eftirmann.“
Heldurðu að haldist full sátt um
Hönnu Birnu sem leiðtoga í ykkar
röðum?
„Já. Ég er nokkuð viss um það.
Ég var hins vegar ekki eins viss fyr-
ir rúmum þremur mánuðum þeg-
ar fjölmiðlar höfðu gert nánast alla
borgarfulltrúa okkar að borgarstjóra-
kandidötum. Það var ekki heppilegt
andrúmsloft fyrir leiðtogaskipti.“
Vilhjálmur! Hvernig líður mönn-
um eftir svona rússíbanahelgi?
„Mér líður vel, þakka þér fyrir,
þótt ég sé auðvitað langþreyttur.
Það hafa orðið breytingar á mín-
um pólitísku högum en það breytir
ekki því að ég er hamingjusamur.
Ég er sáttur við sjálfan mig og að-
stæður mínar. Ég á yndisleg börn
og barnabörn og ég er ástfanginn
af konunni minni sem ég var að
kvænast.“
DV Helgarblað föstudagur 13. júní 2008 27
Brúðhjónin Vilhjálmur og guðrún
sumir telja að tímasetningin á ákvörðun Vilhjálms hafi tekið mið af brúðkaupinu.
Vilhjálmur hafi viljað ljúka þeim málum áður en hann gengi upp að altarinu.