Dagblaðið Vísir - DV - 13.06.2008, Blaðsíða 46

föstudagur 13. júní 200846 Helgarblað DV
27. júní 1971 fæddist heilbrigður og
orkumikill drengur sem átti eftir að
verða áberandi í íslensku samfélagi.
Drengur þessi fékk nafnið Fjöln-
ir Þorgeirsson og vita eflaust margir
um hvern er rætt. Fjölnir ólst upp á
Seltjarnarnesi ásamt foreldrum sín-
um og tveimur systkinum. Hann seg-
ir æsku sína hafa verið góða og heil-
brigða en vissulega hafi hann gengið
í gegnum ýmislegt eins og hver ann-
ar. Þegar blaðamaður krefst frekari
skýringa á orðum hans berst talið að
skólagöngunni. „Skólinn var aldrei
mín sterka hlið og ég átti alltaf erfitt
með að einbeita mér. Löngu seinna
komst ég að því að ég hrjáðist af les-
blindu og eflaust hefur einhvers-
konar athyglisbrestur verið til staðar
líka. Ef ég væri ungur í dag væri lík-
lega búið að senda mig í greiningu
og taka á málinu,“ segir Fjölnir hlæj-
andi.
Heilbrigður unglingur
Þrátt fyrir eirðarleysi í skóla
komst Fjölnir áfallalaust í gegnum
grunnskóla. Hann var vinmargur
og vinsæll og segir einmitt það hafa
bjargað sér frá því að hafa of miklar
áhyggjur af náminu. Töffaraskapur
og stælar voru í fyrirrúmi og stöku
sinnum komst hann upp á kant við
kennara sína. Eitt dæmi þess var
þegar dönskukennarinn hans hafði
beðið hann um að leggja vespunni
sinni utan skólalóðarinnar. Fjöln-
ir ákvað hins vegar að aka á mótor-
hjóli inn í skólastofu dönskukenn-
arans. „Svona var maður stundum,
með töffarastæla,“ segir Fjölnir og
hlær. Þó svo að Fjölnir ætti það til að
prakkarast svolítið og láta á sér bera
þýddi það ekki að hann væri vand-
ræðaunglingur. „Ég smakkaði ekki
vín né reykti sígarettu fyrr en á þrí-
tugsaldri. Ég var mjög heilbrigður
unglingur.“
Áfall
Þegar Fjölnir var nítján ára gam-
all dundi yfir hann og fjölskyldu
hans mikið áfall. Eldri bróðir hans
sem greinst hafði með bráðahvít-
blæði lést aðeins þrítugur að aldri.
Fráfall hans átti eftir að hafa mik-
il áhrif á líf Fjölnis. „Gunnar bróð-
ir var fyrirmynd mín í lífinu ásamt
pabba og það var meira en að segja
það fyrir mig að missa hann. Í heilt
ár á eftir var ég brjálaður í skapinu
og það mátti ekkert segja við mig.
Ég átti erfitt með að vinna úr þessu
en með hækkandi aldri og auknum
þroska tókst mér að snúa reiðinni við
og lærði að nýta mér hana á jákvæð-
an hátt. Þórhallur miðill aðstoðaði
mig einnig mikið á þessum tíma. Ég
hugsa mikið til Gunnars í dag og get
með sanni sagt að hann hafi tekið
þátt í lífinu með mér.“ Fjölnir verð-
ur þögull um stund en ákveður svo
að deila með okkur eftirminnilegri
stund sem lýsir tengslum hans við
látinn bróður sinn. Einu sinni var ég
að fara að keppa í fjallahjólreiðum og
var eitthvað utan við mig. Ég hugsaði
til brósa og bað hann um styrk, lagði
í hann og man ekkert fyrr en ég kom
í mark á nýju Íslandsmeti. Ég fæ enn
gæsahúð við tilhugsunina.“
Úr fyrirsætustörfum í atvinnu-
mennsku
Ungur að aldri byrjaði Fjölnir
að sitja fyrir hjá módelskrifstofunni
Módel ´79 en margar þekktustu fyr-
irsætur landsins hófu einmitt feril
sinn þar. Fólk tók strax eftir þessum
myndarlega pilti og áður en hann
vissi var hann orðinn þekktur á Ís-
landi. „Þetta var skemmtilegur tími
og óhætt að segja að maður hafi
sýnt ófáar lopapeysurnar á þessum
árum,“ segir Fjölnir glaður í bragði
þegar hann rifjar upp árin í fyrir-
sætubransanum.
Að loknum fyrirsætustörfun-
um tók við skemmtilegt tímabil hjá
Fjölni sem náði góðum árangri í snó-
ker. „Aðeins 11 ára gamall fór ég að
fara með Gunna bróður á Billann.
Gunni var einn sá allra besti snóker-
spilari landsins. Gunni var Íslands-
meistari í sandspyrnu og keppti í
kvartmílu og var ég oft með honum
í fjörinu sem fylgdi því og varð síðar
sjálfur Íslandsmeistari í 600cc mót-
orhjólakvartmílu með honum. Lengi
vel vildi ég feta í fótspor Gunna og
verða eins og hann. Eftir að hann lést
hellti ég mér heils hugar í snókerinn
og eftir miklar æfingar og smá hark
tókst mér að verða atvinnumaður í
snóker og var það í heil fjögur ár eða
þangað til að ég axlarbrotnaði illa í
vélhjólaslysi.“ Hann lét það ekki á sig
fá og sneri sér um hæl að öðru.
Stöðug leit eftir samþykki
Þeir sem þekkja Fjölni vita að
hann tekur áhugamál sín með trompi
og gerir ekkert nema að gera það vel.
„Eitt af mínum mottóum í lífinu er:
Ef einhver getur það get ég það og
helst aðeins betur.“ Það er óhætt að
segja að Fjölnir hafi lifað eftir þessu
mottói þar sem honum hefur tekist
að slá fjöldann allan af Íslandsmet-
um í gegnum tíðina. En af hverju þarf
Fjölnir að vera bestur í öllu og hvað-
an kemur þessi einstaki metnaður?
„Þegar ég fór að verða óöruggur í
náminu fór ég að leggja áherslu á að
sanna mig í öllu öðru. Einnig var ég í
mikilli baráttu við að sanna mig fyr-
ir foreldrum mínum eftir að Gunn-
ar lést. Pabbi vann mikið og mætti
aldrei á neinar keppnir sem ég tók
þátt í og mamma skildi ekki þetta
keppnisstand á mér og mætti ekki
heldur. Þetta hafði áhrif á mig og
var ég í stöðugri leit eftir samþykki
þeirra.
Áttum ekki skap saman
Fjölnir ber þó foreldrum sínum
vel söguna og segir þau einstakar
manneskjur. „Pabbi er duglegasti
maður sem ég þekki og mamma er
eilífðar fegurðardrottning með ótrú-
lega útgeislun enda hefur hún hugs-
að vel um sig. Ég hef mjög gott sam-
band við foreldra mína í dag þrátt
fyrir að hafa oft lent upp á kant við
pabba hér áður fyrr. Sem strákur
vann ég lengi vel hjá pabba og átti
hann það til að láta mér í hendur
erfið og ábyrgðarfull verkefni og oft-
ar en ekki þegar vinir mínir voru úti
í fótbolta á kvöldin og um helgar var
ég einn eftir að vinna. Við áttum ekki
gott skap saman en í dag sé ég að það
er einfaldlega vegna þess hve líkir við
erum og í dag er pabbi einn af mín-
um bestu vinum.“
Kvennamálin
Eitt af því sem hefur komið Fjölni
hvað oftast á forsíður blaðanna eru
ástamál hans. Mesta umfjöllun fékk
þó samband hans við Mel B. enda
urðu Íslendingar afar stoltir af þess-
ari nýju tengdadóttur þjóðarinn-
ar. Þegar Fjölnir og Mel B. kynntust
upphaflega var hann atvinnumað-
ur í snóker og hún dansari. Sam-
band þeirra vakti gríðarlega athygli
hér á landi og birtust myndir af þeim
skötuhjúum við hvers kyns iðju. Sög-
ur gengu fjöllunum hærra að Fjölnir
sjálfur léti Séð og Heyrt vita af ferð-
um þeirra en hann neitar því alfarið.
„Ég hringdi aldrei í þá en ég samdi
hins vegar einu sinni við þá þegar
mér fannst nóg um. Þeir höfðu lengi
reynt að fá að mynda heimili mitt og
ákvað ég því að að bjóða þeim það
ef þeir létu mig í friði í ár.“ Aðspurð-
ur hvort honum líði vel í sviðsljósinu
segir hann einfaldlega. „Ég vil vera í
sólinni, svo einfalt er það og því leit-
ast ég eftir því að vera í sólinni. Ég er
búinn að lifa skemmtilegu lífi og nýt
þess að vera til.“
Kostir og gallar sviðsljóssins
Sviðsljósinu geta vissulega fylgt
kostir og gallar eins og Fjölnir hefur
fengið að kynnast. Fjölnir hefur oft
lent á milli tannanna á fólki en hann
hefur ekki látið það á sig fá. „Ég geri
mér grein fyrir því að ég hef oft gefið
kost á því að talað sé um mig eða gert
grín að. Ég hef húmor fyrir sjálfum
mér og lífi mínu og tek því ekki nærri
mér ef fólk skemmtir sér á minn
kostnað. Án húmors kemst maður
ekki í gegnum lífið.“ Í kjölfar þessarar
umræðu rifjar Fjölnir upp þegar gert
var grín að honum í Áramótaskaup-
inu. „Þetta var árið sem ég lét plata
mig í að keppa í þolfimi, Örn Árna-
son lék mig og bar nafið Mjölnir Ás-
geirsson. Ég hafði mjög gaman af
þessu, segir Fjölnir.
Sveitastrákur
Þrátt fyrir að hafa unnið mörg
ólík störf og sinnt fjölda áhugamála
hefur íslenski hesturinn alltaf verið
Fjölni ofarlega í huga. „Ég fór í sveit
á hverju sumri í tíu ár sem krakki og
ólíkt flestum sem voru sendir í sveit
óskaði ég sérstaklega eftir því sjálf-
ur. Ég hlakkaði alltaf jafnmikið til að
komast í sveitina á vorin til þess að
mjólka beljurnar og komast á hest-
Bjartýnn
fjölnir vonast til að geta
eytt meiri tíma með syni
sínum í framtíðinni.