Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.1988, Blaðsíða 49

Tímarit Máls og menningar - 01.09.1988, Blaðsíða 49
AlcLrei gerði Kristur sálu Þórelfi, vorri móður . . . spjóti - og á eftir er líkinu misþyrmt lengi „að norrænum sið“ (15). Sveinn- inn gengur til föður síns: Blóð og heili vall út sem grautur þar sem brotinn var hausinn, en öll mynd var af andlitinu eftir höggin, skrapp til annar armleggur í axlarliðnum um leið og maðurinn linaðist í andlátinu, og var það kvik hans hinst. . . . Þorgeir Hávarsson stóð leingi úti áður hann geingi að segja móður sinni. Síðan gekk hann heim. Hann var þá sjö vetra. (16) Það kemur fram, að Þorgeir hefur talið föður sinn „einna mestan garp á Norðurlöndum“ (16), bæði vegna frægðarsagna Hávars sjálfs en þó miklu fremur vegna þess að sögur Hávars eru í samræmi við sögur móðurinnar af hetjum og köppum. Þorgeir litli þekkir þannig ekki föður sinn, hann þekkir aðeins þann föð- ur sem móðirin býr til. Þórelfur er í raun móðir hans og faðir frá upphafi. Það kemur fram að hún hefur þótt vargefin, hún er af betri ættum en Háv- ar og hennar einasta markmið í lífinu virðist vera að gera soninn að því stórmenni sem faðirinn aldrei var. I bókinni segir: „. . . þannig urðu fáar ástgjafar Þórelfar húsfreyu til handa syni sínum, utan hreystisögur af forn- köppum og sigurlof konúnga þeirra er gera framgjarna kotúngssonu sér að vinum með örlæti, og launa hjartaprýði með gildum baugum." (24). Aðeins einu sinni segir frá því að móðirin „hverfur ynnilega“ (50) til sonar síns en það er þegar hann stendur frammi fyrir henni eftir föðurhefndina og segir henni dráp Skeljabrekkunga; vopn unga mannsins og fötin eru skítug og al- blóðug, blóðslettur á andlitinu - hann hefur drepið í fyrsta sinn og þá hverfur móðirin til hans „ynnilega". En þó að „ástgjafar“ Þórelfar séu fáar er hún eina konan í lífi Þorgeirs, hann er haldinn af móðurinni og væntingum hennar. Hann vitnar stöðugt til frásagna hennar, en aðeins einu sinni vitnar hann til hennar sem pers- ónu. Sú tilvitnun er ákaflega íronísk; Jörundur prestur talar um sálir þær sem Kristur gerði mönnunum: Þorgeir mælti: Aldrigi gerði Kristur né aðrir tauframenn sálu Þórelfi vorri móður, og hefur hún þó alið óragan son. (64) Með föðurhefndinni lýkur þætti móðurinnar og við tekur samband Þor- geirs og Þormóðs. Skilgreining Þorgeirs á fóstbræðralaginu kemur fram í samræðum þeirra félaga á Ströndum, fóstbræðralagið er samningur frjálsra karlmanna sem ákveða að deila eignum og kjörum. Hvorugur þarf að leita til hins í nokkru efni af því að þeir eru jafningjar. Falli annar á hinn hefnd- arskyldu að gegna. 303
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.