Lögmannablaðið - 01.06.2015, Blaðsíða 6

6 LÖGMANNABLAÐIÐ TBL 02/15
LAGADAGUR
LAGADEGINUM Í ÁR var ýtt úr vör með
málstofu um lögverndun starfsheita.
Sest var á rökstólana um morguninn
og var þetta fyrsti liður í þéttri dagskrá
Lagadagsins.
Mæting á fundinn var afar góð – fullur
salur lögfræðinga sem mættir voru til að
hlýða á erindi þriggja framsögumanna,
þeirra Kristjáns Andra Stefánssonar,
formanns Lögfræðingafélagsins, Jónasar
Þórs Guðmundssonar, formanns Lög ­
manna félagsins og Ingibjargar Þorsteins­
dóttur, varaformanns Dómara félagsins.
Alda Hrönn Jóhannsdóttir, formaður
Stéttarfélags lögfræðinga, stýrði
fundinum.
Í upphafi fór fundarstjóri yfir
nokkrar áhugaverðar staðreyndir frá
undan förnum árum, svo sem þær að á
hverju ári útskrifast 130 einstaklingar úr
lagadeildum háskóla landsins auk þess
sem 50% fleiri karlar en konur sækja
sér hdl­réttindi þrátt fyrir að konur séu
15% fleiri en karlar sem útskrifast úr
laganámi. Vegna hinnar miklu fjölgunar
í stétt lögfræðinga undanfarin ár hefur
umræðan um nauðsyn lögverndunar
vaxið jafnt og þétt. Þá benti fundarstjóri
á að langflestar akademískar stéttir njóti
lögverndunar á Íslandi.
Flestir meðmæltir lögverndun
Fyrirfram mátti gera ráð fyrir því að flestir
fundarmenn, þ.m.t. framsögumenn, væru
þeirrar skoðunar að lögverndunar sé
þörf, jafnvel nauðsyn. Það fékkst staðfest
þegar fundarstjóri gerði óformlega
könnun á meðal fundarmanna þar sem
í ljós kom að einungis þrír fundarmenn
sögðust mótfallnir lögverndun starfs­
heitisins.
Óásættanleg staða á markaði
Umræðu fundarins má til einföldunar
skipta í tvennt. Annars vegar álitaefninu
hvort allir megi kalla sig lögfræðinga,
óháð menntun, og hins vegar hversu
miklu laganámi einstaklingur þurfi að
ljúka til að mega kalla sig lögfræðing.
Síðara álitaefnið fékk mun meiri athygli,
enda lang flestir fundarmenn sammála
um hið fyrra.
Jónas Þór tók fram í upphafi síns
erindis að umræðan um lögverndun
væri nátengd skipan laganáms. Hins
vegar nálgaðist Jónas umfangsefnið
aðallega út frá neytendasjónarmiðum og
sjónarhorni lögmannsins. Hann taldi það
ótæka stöðu að hver sem er geti auglýst
lögfræðiþjónustu til sölu til almennings,
hvort sem það væru algjörlega réttinda­
lausir aðilar eða fyrirtæki í eigu
lögfræðinga sem hefði fólk í vinnu sem
ekki hefði hlotið lagamenntun. Sem
dæmi nefndi hann aðila sem bjóða
upp á lögfræðiþjónustu á netinu en í
mörgum tilvikum lægi ekkert fyrir um
það hver væri raunverulega að veita
ráðgjöfina. Jónas taldi fólk almennt ekki
gera greinarmun á aðilum sem veita
lögfræðiþjónustu og við þessu ástandi
yrði að bregðast. Tók hann dæmi um
það að á lögmönnum hvíla alls kyns
kvaðir sem ekki hvíla á öðrum sem veita
Rökstólarnir fyrir hádegi voru öllum opnir og mætti á þriðja hundrað manns.
Á að lögvernda starfsheitið lögfræðingur?
Alda Hrönn Jóhannsdóttir stýrði rökstólum
um hvort lögvernda eigi starfsheitið
lögfræðingur.