Skírnir - 01.01.1956, Blaðsíða 289

Skírnir
Ritfregnir
287
rofa til aftur“ (74. bls.; hér er «ð ofaukið); „Mennirnir . . . horfðu djúpt
í augu hvers annars“ (124. bls.; rétt: ... hver i augu annars); „festa
endanum", „festa brúnni“ (126. bls.; hér á að vera Jiolfall). Að síðustu
mætti spyrja, hvað við sé átt, þar sem talað er um menn „vana því að
deyja" (sjá 68. bls.). Skyldu annars ekki fáir hafa vanizt dauða sínum?
Gunuar Sveinsson.
Halldóra B. Björnsson: Eitt er þaS land. Hlaðbúð, Reykjavík 1955.
„Eitt er það land, sem er öllum löndum merkilegra. Það er landið, sem
er hvergi til. Og þó er þetta land hvar sem maður óskar og hvemig sem
maður vill að það sé. Það getur verið gott land eða vont, stórt eða lítið,
fjarlægt eða nálægt, gætt öllum kostum sem land geta prýtt. Fer það allt
eftir þvi hve miklir kunnáttumenn búa þar, og hverjar kröfur þeir gera
til landsins, sem þeir búa í.
Þetta skrítna töfraland er Þykjastmannalandið. Það eru Þykjastmenn-
irnir, sem hafa fundið þetta land einir manna, numið það og byggt og
ráða þar lögum og lofum, og svo mikið kunna þeir fyrir sér, að þeir geta
haft land sitt næstum hvar sem vera skal, án þess að aðrir verði þess varir,
jafnvel þótt það sé í þeirra landareign, eða túni.“
Þannig hefst þriðji kafli þessarar yfirlætislausu bókar, og þama er að
finna skýringu á því, af hvaða landi hún dregur heiti sitt. Einnig gefur
þetta litla sýnishom góða hugmynd um þann hugþekka blæ, sem leikur
um bókina. Hún er byggð á bernskuminningum höfundar, og vekur það
furðu, hvað þær verða ferskar og miklu lífi gæddar. Hér kemur fram
einstakur hæfileiki til þess að skyggnast um í hugarheimi bama og sjá
hlutina með þeirra augum. Það er létt yfir frásögninni, víða góðlátleg
og samúðarfull kímni. Mikil nærfærni er og í lýsingum, svo sem i kafl-
anum Afabæ, sem er fjarska vel gerður. Þá er það mikill kostur, að bók-
in er laus við söknuð og trega, en slíkt getur hæglega spillt bernsku-
minningum.
Það fer víðs fjarri, að þetta sé barnabók í eiginlegum skilningi, heldur
er hún miklu fremur við hæfi fullorðinna. Það er hverjum manni hollur
lestur að fylgjast með „Þykjastmönnum" í leikjum þeirra og ýmsum til-
tektum. Munu þá rifjast upp fyrir mörgum kærar minningar frá liðnum
bernskudögum. Ýmis fágæt orð úr borgfirzku talmáli setja viða skemmti-
legan svip á frásögnina. Frágangur bókarinnar er vandaður, svo sem ann-
arra Hlaðbúðarbóka, og hún er prýdd smekklegum teikningum eftir
Barböru Ámason.
Gunnar Sveinsson.