Iðjuþjálfinn - 01.11.1994, Blaðsíða 38

_____________________________________36
Sigríður Kr. Gísladóttir iðjuþjálfi þýddi
JAFNVÆGIS SKYNÖRVUN OG
ALVARLEGT ÞUNGLYNDI BARNA
Síðastliðið vor rakst ég á áhugaverða
grein í bandaríska tímaritinu "Sensory
Integration Quarterly", vor 1994, eftir
Debora Davidson iðjuþjálfa. Hér
birtist greinin þýdd og aðeins stytt.
Börn og unglingar með geðræn vand-
amál eiga mörg hver einnig við erfið-
leika að stríða, sem rekja má til slaks
samspils skynsviða. Þrátt fyrir að
tengsl ofangreindra þátta hafi ekki
verið könnuð ofan í kjölinn, þá sýna
dæmi að þjálfun sem miðar að því að
örva skyn- og hreyfiþroska hefur
jákvæð áhrif á alvarlegt þunglyndi
barna. Eftirfarandi dæmi styður þessa
kenningu.
Tveir ellefu ára drengir, Björn og Jón
voru lagðir inn á barnageðdeild með
viku millibili. Báðir þjáðust af alvar-
legu þunglyndi og sjálfsvígshugsunum.
Innlögn varaði í 10 vikur og á því
tímabili voru þeir í meðferð hjá þver-
faglegu teymi. Meðferðin byggðist
m.a. á lyfjagjöf, einstaklings- og hóp-
meðferð.
Saga Björns hafði verið stormasöm
vegna alvarlegra bresta í fjölskyldu.
Tíu fyrstu æviárin bjó hann hjá móður
sinni, sem átti við alvarlegt áfengis- og
vímuefnavandamál að stríða. Hann og
eldri bróðir hans voru einir heima
langtímum saman, vanræktir og þurftu
oft að stela sér til matar. Um það bil
ári fyrir innlögn fluttu bræðurnir til
föður síns og stjúpmóður. Björn
kvaðst kjósa að búa hjá föður sínum,
en hann ætti erfitt með að aðlagast
þessari nýju fjölskyldu. Hann var
sífellt dapur og reiður og strauk að
heiman í nokkra daga. Honum gekk
illa í skólanum og var þar mjög trufl-
andi.
Við upphaf meðferðar gerði iðjuþjálfi
athugun á skyn- og hreyfiþroska
Björns, þar sem m.a. var stuðst við
"Bruininks Oseretsky Test of Motor
Proficiency". Björn kom vel út á því
prófi og aðrar athuganir bentu til að
hann ætti aðallega í tilfinningalegum
erfiðleikum. Hann var einrænn og
ófær um að henda reiður á eigin
tilfinningum. Samskipti við jafnaldra
voru oftast í formi meiðandi hrekkja.
Þótt verkleg geta væri góð, gladdist
hann lítt yfir frammistöðu sinni og
brást illa við hrósi. I hóptímum hjá