Þjóðmál - 01.03.2009, Blaðsíða 32

30 Þjóðmál VOR 2009
Jón Sigurðsson
Hvað er „faglegt“
við þetta?
Auðvitað er það styrkur hverju sam félagi að geta leitað hæfileika, þekkingar og
reynslu um heim allan til ábyrgðar mikilla
embætta og verkefna . Fyrir okkur Íslend­
inga er þetta hluti þeirrar opnunar og hnatt­
væðingar sem þjóðin hefur hingað til viljað
stefna að . Og þetta er um leið vottur þess
að við viljum ekki liggja í heimóttar skap
eða minnimáttarkennd . Þess vegna mætti
fagna þeirri ákvörðun rík is stjórnar innar að
fá virtan Norðmann til stjórnunar starfa í
Seðlabankanum .
En það er ekki fleira að fagna í málefnum
Seðlabankans um þessar mundir .
Aðdragandinn að ráðningu Norð manns­
ins var alveg skelfilegur – og verður von­
andi aldrei endurtekinn . Það er ráð gáta
hvernig þetta gat átt sér stað . Og það er
ráðgáta hvernig Jóhanna forsætisráðherra
og Steingrímur fjármálaráðherra gátu sett
sig í þessi ósköp .
Hvað gerðist ?
Pólitískur flokksforingi hitti útlendan
pólitískan foringja á flokksfundi og bað
hann vinsamlegast að útvega Íslend ing­
um seðlabankastjóra . Útlendi stjórn mála­
foringinn litaðist um í höfuðborg heima­
landsins og fann fyrrverandi að stoða r­
ráðherra og náinn trúnaðarmann í forystu
norska Jafnaðarmannaflokksins . Svo voru
þessi pólitísku skilaboð send til Íslands .
Bingó . Norðmaðurinn er settur seðla­
bankastjóri í Reykjavík .
Hvað er ,,faglegt“ við þetta?
Hvað í þessu getur nokkru sinni ,,rétt­
lætt” eða ,,útskýrt” þá ráðstöfun að hrekja
íslensku peningamálasérfræðingana Eirík
Guðnason og Ingimund Friðriksson úr
störfum? Er það virkilega allur munurinn
að Norðmaðurinn er krati en Davíð
Odds son hægrisinnaður? Er það annars
stigs pólitík að vera aðstoðarráðherra og
náinn trúnaðarmaður flokksformanns –
en forystuferill Davíðs þá einhvers konar
fyrsta stigs pólitík? Skiptir slíkt máli í
seðla banka störfum?
Segjum að Davíð hafi áður komið sér í
vanda sem seðlabankastjóri með afskiptum
og yfirlýsingum . Segjum að þeir Davíð,
Eiríkur og Ingimundur sæti því að hrunið
varð á þeirra vakt . Segjum meira að segja
að þeir beri beina ábyrgð á einhverjum
skilgreindum mistökum – og væri þá
ágætt að þjóðin fengi að heyra eitthvað um
það . En hvernig í ósköpunum á að halda
því fram að ráðning Norðmannsins verði
trúverðug eða geti með nokkru móti orðið
trúverðug eftir þennan aðdraganda?