Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.2010, Blaðsíða 36

Tímarit hjúkrunarfræ›inga – 4. tbl. 86. árg. 201032
Elsa B. Friðfinnsdóttir, elsa@hjukrun.is
MENNTUN HJÚKRUNARFRÆÐINGA
Nýlega hefur farið af stað umræða um hvort hjúkrunarmenntun á Íslandi
hafi breyst í takt við breytingar í heilbrigðisþjónustunni og samfélaginu.
Áherslubreytingar í Evrópu gefa einnig tilefni til að fara yfir hjúkrunarmenntunina
hér á landi en nánar verður fjallað um það í næstu tölublöðum tímaritsins. Elsa
B. Friðfinnsdóttir, formaður Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga, veltir hér upp
nokkrum spurningum sem umræðan mun snúast um á næstu misserum.
Eitt af markmiðunum í starfi Félags íslenskra
hjúkrunarfræðinga starfsárið 2010–2011 er
að félagið „eigi hlutdeild í stefnumörkun
hjúkrunarnáms, á öllum stigum þess“.
Í því skyni hefur menntamálanefnd
Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga,
hjúkrunarfræðideildar Háskóla Íslands og
heilbrigðisdeildar Háskólans á Akureyri
verið endurvakin og haldið sinn fyrsta fund.
Fjölmargar spurningar koma upp í hugann
þegar menntun hjúkrunarfræðinga ber á
góma.
• Á menntun hjúkrunarfræðinga fyrst og
fremst að taka mið af þörfum sam­
félagsins á hverjum tíma?
• Miðast námið við þær miklu breytingar
sem orðið hafa í íslenskri heilbrigðis­
þjónustu á undanförnum misserum?
• Er námið of sjúkrahúsmiðað í ljósi
áherslna stjórnvalda um eflingu heilsu­
gæslunnar, eflingu heima hjúkrunar og
á fækkun sjúkrarúma?
• Eru rök fyrir því að breyta skipu lagi
námsins í líkingu við nám lífeinda­
fræðinga, kennara og fleiri fagstétta
sem skipuleggja nú námið sem fimm
ára nám sem lýkur með meistaragráðu?