Ljóðormur - 01.07.1988, Blaðsíða 40

38 Comelis Vreeswijk
Cornelis Vreeswijk
Af sjóurunum fímm
Fimm vorum við, fimm sjóarar að austan,
já, fimm vorum við og rerum eftir þorski.
Fimm sjóarar við vorum,
og höfðum víða flækst.
Eitt er víst, - sjórinn svelgdi okkur alla.
Við drógum þorskinn ómælt
en þannig fór að sjórinn svelgdi okkur alla.
Við snerum aldrei heim.
Fimm sjóarar við vorum. Fimm.
Við sigldum norður á Hala
og út á Rauða torg,
alltaf eftir þeim gula en snerum aldrei heim.
Hér hafiði nafnið á kallinum,
dauðari en steini: Asgeir, veiddi þorsk.
Svo voru það þeir Ásleifur og Bjöm,
já, og kallinn, Ásgeir hét hann.
Sjórinn hremmdi hann
og hann veiddi þorsk.
Gunnar og Þórður, þar hefurðu okkur
alla fimm að tölu.
Enginn okkar sneri aftur heim.
Já, það vorum við Ásgeir, Ásleifur og Bjöm
og Gunnar og hann Þórður
við snemm aldrei heim.
Þannig fór um sjóferð þá
- við remm eftir þorski.
Fimm sjóarar og remm eftir þorski,
norður á Hala og út á Rauða toig.