Norðurslóð - 26.10.1982, Blaðsíða 1

6. árgangur_____________________Þriðjudagurinn 26. október 1982_____________________8. tölublað
Bæjarstjóraskipti á Dalvík:
Rætt við Valdimar Bragason
- Vona að mér hafi tekist að virða öll sjónarmið
Valdimar í ríki sínu.
Um næstkomartdi mánaðarmót
lætur Valdimar Bragason af
starfi bæjarstjóra á Dalvík.
Valdimar hefur gegnt þessu starfi
frá ársbyrjun 1974 eða í nær níu
ár. Þessi níu ár eru mikill
uppgangstími hér í byggðar-
laginu. Atvinnulífið hefur verið
treyst með stækkun fiotans og
ýmsar framkvæmdir hafa verið á
vegum bæjarins og hins opinbera
sem mun bera vitni í framtíðinni
um þetta tímabil. Nægir að nefna
Dalbæ, heilsugæslustöð, Ráðhús-
ið og barnaheimilið. Þó við ætlum
ekki að fara að eigna Valdimar
alla þessa hluti liggur í hutarins
eðli að fingraför hans sem bæjar-
stjóra sjást nokkuð víða. I til-
efni af þessum tímamótum lögð-
um við nokkrar spurningar fyrir
Valdimar:
Hvernig hefur þér líkað að
gegna starfi bœjarstjóra.?
Almennt talað er starf bæjar-
stjóra skemmtilegt viðfangsefni
og þegar ég læt af því nú eftir
tæplega níu ár, vil ég segja það,
að ég hefði ekki viljað missa af
þessu tækifæri. í þessu starfi
kynnist maður mörgu og mörg-
um þannig að þetta er lærdóms-
ríkt. Ég er hins vegar þeirrar
skoðunar að menn eigi ekki að
vera mjög lengi í svona störfum
og kemur þar einkum tvennt til.
Annars vegar, að starfið, a.m.k.
eins og mér hefur reynst það, er
býsna krefjandi. það getur á
stundum verið erfitt að ætla sér
ákveðinn frítíma og yfirleitt
verður fjölskyldan að aðlaga sig
eftir því hvað starfið býður. -
Hins vegar það að vaninn er
harður húsbóndi og ég efast
ekki um að menn geti orðið
fastir i ákveðnum venjum og um
of heimaríkir.
Ilvað finnst þér hafa verið
ánœgjulegasta viðfangsefnið?
Það sem mér hefur fundist
ánægjulegast í mínu starfi, er að
það býður upp á mjög mikil og
fjölbreytt samskipti við annað
fólk. Þessi samskipti hafa yfir-
leitt verið vinsamleg og ég vil
nota þetta tækifæri til að þakka
Dalvíkingum og öðrum sem
hlut eiga að máli fyrir skilnings-
rík samskipti og vafalaust oft
umburðarlyndi, því þaðsegirsig
sjálft að ekki eru menn alltaf
sammála um ákvarðanir.
Af einstökum verkefnum eða
framkvæmdum er margt sem
mér hefur fundist ánægjulegt að
vinna að. Án þess að raða þeim
upp í vinsældalista vil ég nefna
byggingu heimilis fyrir aldraða.
Það var virkilega ánægjulegt að
finna þann almenna áhuga, sem
var fyrir framkvæmdinni og
birst hefur m.a. í þeim mikla
stuðningi, sem einstaklingar og
félagasamtök hafa veitt Dalbæ.
Þá hefur það ekki síður verið
ánægjulegt að skynja hve íbúar á
Dalbæ eru ánægðir með heimilið
og una hag sínum þar vel. Á
vissan hátt var farið inn á nýjar
brautir hvað varðar fyrirkomu-
lag slíkra heimila, sem á margan
hátt virðast hafa reynst vel og ég
neita því ekki, að það kitlar
örlítið hégómagirndina að Dal-
víkingar og Svarfdælingar hafa
að einhverju leyti orðið öðrum
til fyrirmyndar í þessum efnum.
Það þarf auðvitað ekki að
taka það fram, að hafnarmann-
virki á Dalvík eru lífæð búsetu
og hagsældar á staðnum. Jafn-
framt því að vera mikilvægt
verkefm er það í mínum huga
ákaflega skemmtilegt. Það var
t.d. mjög gaman að fylgjast með
líkantilraunum sem gerðar voru
af Dalvíkurhöfn og úrvinnslu
þeirra tilrauna þar sem margir
lögðust á eitt með að ná sem
heppilegastri niðurstöðu.
Ýmislegt annað mætti nefna
eins og lagningu bundins slit-
lags á götur, sem ég held að sé
mjög almennur áhugi fyrir. T.d.
minnist ég þess varla að húseig-
endur hafi verið með afurnag-
anda yfir álagningu svonefnds B-
gatnagerðargjalds, sem lögð eru
á þegar bundið slitlag er sett á
viðkomandi götu. Enda hefur
töluverður árangur náðst í þess-
um málum þó svo að betur
megi.
Finnst þér hafa orðið breyting-
ar á starfi bæjarstjóra á þeim
tíma, sem þú hefur gegnt því?
Mér verður nú fyrst á að nefna
þær miklu breytingar sem urðu
á starfsaðstöðu þegar bæjar-
skrifstofurnar og tæknideild
bæjarins fluttu í Ráðhús Dalvík-
ur úr mjög þröngu húsnæði.
Raunar hefði ég átt að nefna
Ráðhúsið þegar þú spurðir eftir
ánægjulegum viðfangsefnum.
Það var mikið átak að koma því
húsnæði upp og ég man eftir
sérbókunum við afgreiðslu fjár-
Vegabótasumarið mikla
Fábrotin „vígsla“ Árgerðisbrúar
Fimmtudaginn 21.október 1982
kl. 2. e.h. gerðist sá stórmerki
viðburður í svarfdælskum og
eyfirskum samgöngumálum að
nýja brúin á Svarfaðardalsá
neðan Árgerðis var opnuð
almennri umferð.
Ekki var um að ræða hátíðlega
athöfn þegar starfsmenn Vega-
gerðarinnar þeir Sveinn
Brynjólfsson verkstjóri og Jón
Bjarnason í Hátúni fjarlægðu
grindumar, sem áður bægðu
umferð inn á gömlu brúna og
Fyrsti bíllinn fer yfir brúna.
fyrstu bílarnir þustu yfir þá nýju
í rigningarsuddanum. Engar
bumbur barðar, engir silkiborð-
ar klipptir, engir ráðherraræðu-
höld né þakkarkvak heima-
manna, eins og var fyrir röskri
hálfri öld, haustið 1929, þegar
þá var vígð nýbyggð brú hjá
Árgerði (gamla brúin).
Dagbók Tryggva á Hvarfi
Tryggvi á Ytra-Hvarfi hélt
dagbók langan aldur. Þar segir
frá því að 15. október haustið
1929 hafi allt fólk þar á bæ farið
ríðandi og með kerruhest niður-
eftir til að vera við vígslu
brúarinnar hjá Árgerði. Veður
var stillt og gott en lítilsháttar
frost. Tryggvi áætlar að þarna
hafi verið saman komið 400
manns og mikið um dýrðir.
Fjármálaráðherra Einar Ama-
son á Eyrarlandi lýsti brúna
tekna í notkun og dóttir hans
Laufey klippti á silkiborða, sem
strengdur hafði verið yfir brúna.
Sýslumaður Steingrímur Jóns-
son „tók við“ þessari miklu
samgöngubót fyrir hönd sýslu-
búa, en nýkosinn hreppstjóri
Svarfaðardalshrepps, Þórarinn
Kr. Eldjpm á Tjöm og hrepp-
stjóri Árskógsstrandarhrepps,
Kristján E. Kristjánsson á Hellu,
héldu ræður og þökkuðu fyrir
hönd hreppa sinna. Stór veit-
ingaskáli hafði verið reistur á
árbakkanum, þar sem gestum
var veittur góður beini, sem
kom sér vel í haustkulinu. Síðan
fóru margir gestanna fram að
hinum nýja Sundskála Svarf-
dæla við Tjarnar-Garðshom,
þar sem sundfólk sýndi listir
sínar gestum til skemmtunar.
A þeim fátæku tímum þóttust
menn hafa efni á að gera sér
hagsáætlunar þar sem bæjar-
fulltrúar töldu að of stór hluti af
framkvæmdafé bæjarins færi til
þessa verkefnis. I daghyggégað
menn sjái almennt ekki eftir því
að sameinast var um þessa
byggingu. Aðrar breytingar á
starfinu eru kannski fyrst og
fremst það að starfsemi bæjar-
félagsins hefur aukist. Almenn
viðhorf hafa leitt til þess að
sameiginleg þjónusta hefur ver-
ið tekin upp eins og t.d. leik-
skóli og aukin þjónusta þykir nú
sjálfsagðari en áður var. Þá hef
ég í seinni tíð tekið meiri þátt í
samstarfi sveitarfélaga út á við,
var t.d. formaður Fjórðungs-
sambands Norðlendinga á árinu
1980, sem var þónokkurt starf.
Annars vil ég nú ekki meina að
neinar verulegar breytingar hafi
orðið á þessu starfi aðrar en
mismunandi verkefni sem unnið
er að á hverjum tíma.
Nú hefur þú starfað með fjórum
bœjarstjórnum og í allt 25 bœjar-
fulltrúm. Hefur verið mismun-
andi að starfa með þessum bœjar-
stjórnum?
Þó svo að starfstíminn narti
aðeins inn á fjögur kjörtímabil,
eins og þú nefndir, er það nú
varla mikið meira en nafnið
hvað þá sveitarstjórn varðar,
sem var við völd þegar ég tók við
starfi í ársbyrjun 1974. Sama má
raunar segja um núverandi
bæjarstjórn sem setið hefur frá
því í vor. Helsti munurinn er
kannske sá að nú hef ég reynslu
af því að starfa með eða réttara
sagt fyrir bæjarstjórnir og því
dagamun, þegar tilefnið var
stórt.
Hvað um það, þarna stendur
brúin há, breið en ekki bein, því
á henni er ljómandi falleg beygja
og samsvarandi halli á dekkinu
til þess að bílar fjúki ekki upp af
henni og hafni í ánni. Gangstétt
er á suðurjaðri og sterkleg
handrið setja svip á mannvirkið.
Neðan í henni liggur rafstrengur
í stokk og þangað fer líka senn
síminn og e.t.v. lika heita vatnið
síðar meir.
Sem sagt stórkostleg sam-
göngubót, sem vonandi mun
lengi standa.
Vegabætur
Nú víkur sögunni að vega-
framkvæmdum ársins hér í
sveit. Þær eru einnig miklar og
merkilegar. 1 fyrsta lagi hefur
verið gerður nýr og fullkominn
vegur á Ólafsfjarðarvegi, nr. 82,
frá Hrísum, yfir tjörnina og
Höfðann að brúnni og síðan
vestanmegin frá brúnni alla leið
inn í Dalvíkurbæ. Þessir vegar-
kaflar hafa verið lagðir olíumöl
að undanskildum stuttum spott-
um næst brúnni, sem ekki
verður frá gengið fyrr en næsta
vor.
Þá hefur verið byggður upp
og frágenginn kafli á vegi 805,
Svarfaðardalsvegi, frá vegamót-
um við Árgerði og fram undir
Holtsá. Ennfremur kafli á vegi
nr. 807, Skíðadalsvegi, frá vega-
mótum við Hrísa fram að
meiri möguleika á að gera mér í
hugarlund samstarf við bæjar-
fulltrúa. Ég tel ekki rétt af mér
að fara í neinn samanburð á
mönnum eða sveitarstjórnum
sem ég hef starfað með.
Almennt hafa menn verið sam-
starfsfúsir og lagst á eitt um
framfaramál bæjarins, enda
held ég að árangur verði
betri eftir því sem samvinna í
bæjarstjórnum er meiri og ég
undirstrika það sérstaklega að
stefnumörkun í málefnum bæj-
arfélags þarf að vera tekin með
góðri vitund um vilja íbúanna.
Auðvitað hefur mér fallið betur
að vinna með einum en öðrum,
en ég vona líka að mér hafi tekist
að virða öll sjónarmið þó svo að
þau hafi ekki fallið að mínum.
Og að lokum, hvað tekur svo við
hjá þér þegar þú hœttir?
Eins og kannske mátti ráða af
svörum mínum fyrr í þessu
viðtali, tók ég þá ákvörðun að
hætta í þessu starfi vegna þess að
mér fannst tími til kominn, en
ekki vegna þess að ég hefði ráðið
mig til annarra starfa. Þann 1.
nóv. n.k. læt ég af starfi bæjar-
stjóra og óska viðtakanda mín-
um Stefáni Jóni Bjarnasyni vel-
farnaðar í starfinu. Fyrst um
sinn eða til áramóta verð ég í
starfi á skrifstofum Dalvíkur-
bæjar. Margir hafa spurt mig
þessarar spurningar og svo ólík-
legt sem það kann að virðast þá
er ekki ákveðið, hvað þá tekur
við.
Skáldalæk og lengra. Þetta allt
er mikið mál fyrir Svarfdælinga,
sem geta nú vænst þess að festast
til muna sjaldnar í snjósköflum
á þessum leiðum framvegis en
hingað til.
Það er allra manna mál að
þessar samgöngubætur séu stór-
kostlegt framfaraskref og létti
lífsbaráttuna hér um slóðir til
mikilla muna.
Nú er aðeins eftir ca. 6 km
kafli milli Hálsár og Þorvalds-
dalsár af gamla, frumstæða
veginum milli Dalvíkur og
Akureyrar. Sá kafli verður
væntanlega fullgerður á næstu 2
árum.
Framhald á bls. 2.