Breiðfirðingur - 01.04.1984, Blaðsíða 54
Pórhildur Sveinsdóttir:
„Hjá góðu fólki“
Orlofsminning frá Laugagerðisskóla
Eg var búin að kynnast orlofi reykvískra húsmæðra, og
nú átti eg kost á að dvelja í orlofi snæfellskra húsmæðra
eina viku og svo sannarlega hlakkaði eg til. Fyrirliði var
Elínborg Agústsdóttir frá Mávahlíð.
Á kvöldvökum þessum er alveg sérstakur blær. Margt
kemur í leitirnar. Ljóð eru lesin og sungin. Sögur, frá-
sagnir, leikþættir og gamansamt efni ýmiskonar setur al-
veg sérstakan blæ á kvöldvökurnar. Hljóðfæri er í skóla-
húsinu. Stendur það orlofskonum til boða meðan þarna
er dvalið. Eru þarna margar, sem kunna það vel að meta.
Sumar spila. Allar njóta.
Konurnar virðast búa yfir ótakmörkuðum hæfileikum.
Hér gefst þeim tækifæri til að miðla öðrum af þeim fjöl-
breyttu gáfum, sem hingað til hafa verið grafnar og
geymdar og - faldar - svo að þær skyggðu ekki á um-
hverfið og daglega stritið, hreingerningar, matargerð,
barnagæsla og hirðing. Karlmaðurinn, höfuð fjölskyld-
unnar, kemur með sínar athugasemdir. Það eru ekki allt-
af þakklætis- eða viðurkenningarorð sem konan fær. ,,Af
hverju er fiskur í dag. Eg hélt að það væru baunir og salt-
kjöt á borðum?“ Eða: ,,af hverju eru kótelettur í dag.
Það er naumast." Og: ,,af hverju er kjötsúpa í dag, eg
hélt að eg fengi fisk.“ Alltaf óánægja og leiðindi. Það get-
ur farið svo að konan glati þolinmæðinni og segi: ,,Það
er ekki undarlegt þó að þú sért með magasár og hiksta
þegar þú sest alltaf að matarborði með aðfinnslur í huga