Breiðfirðingur - 01.04.1989, Blaðsíða 111

BREIÐFIRÐINGUR
109
Kristjana V. Hannesdóttir
Bílferð yfir Kaldadal 1932
Það mun hafa verið um mánaðarmótin júní og júlí 1932 að
ég var stödd á Hörðubóli í Miðdölum í Dalasýslu hjá Ingi-
björgu systur minni eins og svo oft á þeim árum. Þá komu
þeir bræður mínir, Kristján og Þorsteinn, þangað í heim-
sókn ásamt Jóni Magnússyni frænda okkar, en hann átti bíl-
inn sem þeir komu á. Kristján las þá læknisfræði í Háskólán-
um, en hafði nú sumarfrí og Steini og Nonni voru líka í
sumarleyfi. Nú höfðu þeir ákveðið að fara um helgina aftur
til Reykjavíkur og fara þá Kaldadal; sögðu að það væri
skemmtileg leið. Að vísu hefði hún ekki verið farin þá um
vorið, en oft áður og hlyti að vera vel fær á bíl.
Nú datt okkur mömmu minni, sem átti heima hjá Ingi-
björgu, í hug að fá með þeim frítt far til Reykjavíkur. Við
lögðum nú öll af stað á sunnudagsmorgni í fallegu veðri.
Ekki leist mér nú vel á að bíllinn væri vel fallinn til fjalla-
ferða, en ég hafði lítið vit á bifreiðum og talaði því ekki um
það. Ég vissi að Nonni, sem var bílstjórinn, var bæði dug-
legur og gætinn eins og Magnús og Valgerður foreldrar hans,
og allir voru drengirnir ungir og bjartsýnir eins og vera bar.
Við lögðum nú leið okkar fram Miðdali og yfir Bröttu-
brekku. Þar var vegurinn töluvert brattur, en þurr og góður
og allt gekk þetta að óskum. Við fórum framhjá Dalsmynni
og á Norðurlandsveginn, yfir Norðurá á brúnni hjá Haugum
og upp Stafholtstungur,\ síðan yfir Hvítá og upp Reykholts-
dal framhjá Reykholti og að Húsafelli.
Þar var gestamóttaka og af því að orðið var áliðið dags
kom okkur saman um að gista þar um nóttina. Þarna áttum