Bjarki


Bjarki - 24.12.1897, Blaðsíða 3

Bjarki - 24.12.1897, Blaðsíða 3
207 falla, því uppskera er ágæt í ár, — svo kaffikóngarnir verða neyddir til að selja hvort sem þeir vilja eða ekki. Búch hæstarjettar forseti, hefur feingið lausn frá embættí. í hans stað er kominn hæstarjettardómari P. KoCh. íslandspóstur. Gufuskipið' Kron- prinsesse Viktoria frá Tuliníusi stór- kaupm., lagði af stað i. Desember frá Höfn með póst til íslands og Færeya. Það á að koma á Eskifjörð, Seyðis- fjörð, Vopnafjörð og Eyafjörð. Pcss er nú á hverjum degí. Knud Pontoppidan, hinn nafn- frægi geðveikis iæknir við Borgarspít- alann í Kaupmannah’öfn, hefur nú beð- ið um lausn frá embætti. Hann hefur orðið fyrir heiftarárásum af nokkrum sjúklíngum sínhm; tyrír að hafa haldið þeim inni á spítalanum áð öþíörfu. En aliir sem vit hafa á, telja Pbntoppi’dan stórvel að sjer og afburðamann í ment sinni. Uppreistarmenn á Cúbu kváðu hafa neitað stjórnarbótarboðum Spán- verja og er talið víst að þeir ætli nú að láta til skarar skríða að fullu milli sín og Spánar. Kona í Kaupmannahöfn tók ný- lega af lífi sjálfa sig og fjögur börn sín af ótta fyrir sulti og bágindum. Mað- urinn hafði yfirgefið hana og hún sá ckki annað fyrir þeim en eymdina og sveitarlimahúsið. f>að sást á öllu að börnin höfðu komið sjer saman um það við hana að deya með henni. íJau fundust öll heingd og voru liðin þegar að var komið. Börnin voru greidd og þvegin og færð í hrein- ar skyrtur, en nakin að öðru leiti. Móðirin hefur fært þau í líkklæðin áð- ur en hún gekk að hörmúngar verki sínu. Elsta barnið var stúlka 12 vetra. Hín voru ýngri. Maður var nærri orðinn Úti hjer á hálsinum niilli Seyðis- fjarðar og Mjóafjarðar, Sigurður Markússon að nafni, úr Mjóafirði; hann lagði af stað hjeðan á Mánu- daginn var fyrri partinn og bar töluvert. Segir svo ekki af hon- um fyr en menn koma híngað úr Mjóaf. í fyrra kvöld og sögðu að Sigurður hafi ekki þángað komið og væntu að finna hann hjer. Voru þá strax sendir menn í gær- morgun að leita og fundu þeir Sigurð liggjandi á mcl ofarlega í fjallinu. Var hann þá rínglaður nökkuð og varla með öllu ráði, og var sagt að hann hcfði verið bú- inn að drekka töluvert af brenni- víni, sem hann hafði með sjer. Hann var svo borinn híngað nið- ur í bæinn og feingin þegar öll hjúkr- un og læknishjálp. Hann var lítið eitt kalinn á höndum og fótum, en allnr gegnkaldur sem líklegt var, þar sem hann var búinn að liggja þarna úti uppi í fjalli nokk- uð votur í meir en 5 dægur, og má heita undur að hann var ckki steindauður það leit út í gær- kvöld sem Sigurður ætlaði að hjarna við en svo greip hann í nótt á- köf lúngnabólga og drap hann á nokkrum klukkustundum. lJess er getið til að maðurinn hafi drukkið sig ölvaðan og lagst svo fyrir, en hann fór þó alveg ó- kendur af stað, og maður sem fylgdi honum lángt upp í fjall sagði, að hann hefði ekki bragðað vín ti) þess er þeir skildu, og er því 1 eins líklegt að honum hafi orðið ilt og hann svo drukkið vinið sjer til hressíngar og hita, og svo loks orðið þróttlaus. Vaagen kom híngað á Laug- ardaginn var og færði útlend blöð. þegar hún fót frá Leith þ. 9. þ. m. mætti hún »Krónprinsessu Viktoríu« — póstskipinu — sem þá var að fara þar inn. EgiII kom til Leirvíkur á Hjalt- landi 4. þ. m. á leið til Noregs og Khafnar. Kjörjaing. Fimmtuduginn 6. Jan. næstkom- andi kl. 12 á h. verður haldið kjörþing í þíngstofu bæarins og þar til 3 ára kosnir 2 bæirfulltrú- ar í stað þeirra kauj mannanna Sig. Jóhansen og St. Th. Jónssonar, sem verið hafa 3 ár í bæarstjórn. Skrá yfir þá, sem kosníngarrjett hafa, liggur til sýnis á skrifstofu bæarfógeta. Gullhringur með stöfum hefur nýlega fundist hjer i bænum. Rjett- ur eigandi vitji hans til ritstjóra þessa blaðs, en borgi um leið þessa auglýsíngu. Seld óskilakind { Seyðisfjarðarkaupstað: mórauður sauður vetur gamall, mark: sneitt og lögg framan og biti aftan hægra, hvatt og biti aftan vinstra. Bæarfógetinn á Seyðisfirði, 8/12 97. Jóh. Jóhannesson. Auglýsíng. Jeg undirskrifaður, sem nú hef tekið við verslun herra Carl F. Schiöths á Eskifirði með öllum úti- standandi skuldum, bið hjer með alla, sem skulda versluninni, að vera búnir að borga skuldir sínar innan 8 mánaða frá því í dag, í vörum eða penfngum, til herra Hans K. Becks á Eskifirði, ef eigi öðruvísi verður um samið, ella verða þær innheimtar með lögsókn. Eskifirði, 26. Nóvember 1897. Georg Richelsen. Hjer með er skorað á alla, cr skuldadánarbúi Finnboga veitíngam. Sigmundssonar að borga skuldirnar tafarlaust til undirskrifaðs, eða semja um borgun á þeim. Að öðrum kosti verða þær allar innkallaðar með málsókn á kostnað hlutaðeig- anda. Seyðisfirði 20. Des, 1897. St. Th. Jónsson. Samkvæmt mjer gefnu umboði er hjer með s k o r a ð á alla þá er skulduðu herra bakara A. Schioth við burtför hans hjeðan af Seyðis- firði, að borga til mín skuldirnar hið allra fyrsta eða scmja um borgun á þeim. Að öðrum kosti hlýt jeg að innkalla þær með mál- sókn á kostnað skulunauts. Seyðisfirði 20. Des. '97. St Th Jónsson Ágæt taða og úthey er til sölu í Mjóafirði. Ritstj. vísar á 20 17 alltaf að þeim ættum einhver útlendíngskeimur, sem áður á tímum þótti fyrirmannlegur. Og það var líka eitt fyrir sig með þessar ættir, sem lifðu í einlægum eltíngaleilk út um alt land eftir betri og betri embættum, að börnin gátu ekki fest ast a neinni sjcrstakri sveit f uppvextinum, bsldur varð alt landið í þeirra augum ein stór stjórnarskrifstofa, þar sem menn þokuðust jafnt og þjctt upp á við, með lítilli áreynslu og mik- illi þolinmæði. Við þessa stöðugu flutnínga og embættaskifti, sem varð að hafa nákvæmt eftirlit á f dagblaðinu úr höfugborginni og em- jættapostillunni, urðu þessar embættisættir frámunalega mann- ro ar. g lögfræðíngarnir urðu líka að hafa vakandi auga á læknunum og guðfræðingunum; því allir voru þcir riðnir saman með venslum og tcingdum, allar götur upp til biskupa og ráð- herra, sem hjeldu í endana. Þess vegna voru þeir með allan hugann á embættisnetinu sjálfu, og hi fðu því eingan tíma til að taka eftir eðlismun og ólíkum lífskjörum einstaklínganna hjá þeirri þjóð, sem nctið var riðið um. Ein áhyggja fylgdi hverjum cmbættisskiftum út um lind. í nýa embættinu gat maður hitt á skemmtilegasta fólk, bæði til spi amennsku og útreiða — og jafnvel góðan ráðahag fyrir ornm, en svo gat maður aftur rekist á sveitir þar scm maður haf( 1 e - ( rt annað en sjálfan sig. Bændurnir hcf)u víðast hvar sama svipinn. Bændunum voru þeir gagnkunnugir frá gamalli tíð, og þekktu Jæ< i lagakróka þcirra ( málaferlum og allan þoirra dæmalausa soi askap frá læknisferðunum; þeir þekktu fávisku bóndans og njatrú, 0g á sparifötunum þekktu þeT bann af málverkum Tide- rnanns. útaBfÓfdÍnn Var að mörgu leiti merkileRur- Hann var tcgund En y^*r S'^’ SCm Vei £at att Það slcilið að tekið væri cftir. orr uUrvVltað býddi slíkt ckki fyrir aðra cn þá, sem þckktu hann bcss' ^ að ^ða saman við hann. .. , S Vc^na Var það stórhneyxli f augum embættisættanna I . , scm ýcynsluna höfðu, þegar hugsunarháttur nútímans og pc < ^ingarþra^ lagði leið sína frá guðum og dýrðarmönnum Fógetinn hló þegar hann heyrði þetta, hann skellti upp yfir sig og neri saman höndunum: Það cr gott að augun opnuðust þó loksins á prestinum. l’arna gat hann þó sjtð, að þcssi þorparalýður skammaðist sín ekki fyrir að lafa í óvcrulegustu smámunum, til þess að vekja ófrið Og komast sjálfur hjá því að gera skyldu sína. »Onei, sjera Daníel minn, þeir eru öðruvísi piltar, bændurnir hjerna, heldur en fátæklíngarnir við sjóinn norður frá; já, fari jeg f grængolandi, ef þeir cru ekki klókari cn bæði presturinn og biskupinn — svo við nefnum ekki fó- getann — veslínginn þann.L Og það gekk ekki Iftið á í sókninni cftir þessa fyrstu glímu við prcstinn Brauðið var svo hægt og feitt, að það feingu aldrei aðrir en þeir, sem áttu að fá að hvíla sig eftir hraknínginn og útigánginn; það voru reyndir menn, og harðir húsbændur. fess vegna ljek alstaðar það orð á, að sóknin væri óheppin með presta. Og ekki hafði byrjað best fyrir þessum nýa. Hvert barn, — eða að minnsta kosti allir, sem voru komnir til vits og ára, vissu hvað ólöglegt skógarhögg þýðir, þegar það kemst upp, og að margur hefur komist í ónota klandur fyrir minna. Hlaut þá ekki presturinn, sem hafði iesið svo mikið, og átti sjálfur allar bækurnar, að vita þetta enn þá betur? Og að hann breytti nú þvert á móti ótvíræðum orðum laganna, það gat elcki verið af neinu öðru en þvf, að hann þættist vera eingu minni reginpáfi en Bassi gamli prófastur var á sinni tíð. En svo var nú hitt, að prestur hafði sagst höggva svona ná- lægt af tómri nærgætni við sóknarmenn, — það stóð aftur ekki vel heima, því Bassi gamli var óheimskur. En hrcin heimska var það að ætla að telja mömnum trú um slíkt. IJeir gátu nú verið af tvennu taginu þessir embættismenn, sumir voru miklu vcrri en aðrir; en hreinni vitleysu gæti einginn trúað. Svo hvcrnig sem þcir fóru að, gátu þeir ekki komið sjer saman um það, hver tilgángur prestsins hafði verið; þeir skildu ekkert f honum; en að eitthvað byggi undir þessu öllu saman, um það voru þcir handvissir. Þess vegna var það það vissasta,

x

Bjarki

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bjarki
https://timarit.is/publication/28

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.