Kennarablaðið - 01.08.1900, Blaðsíða 7

167
stæðan raann og sé honum undirgefið. Ef að börnin alast upp
við ,,þú skalt!“ ber það þann ávöxt hjá þeim, að þau geta sagt
„ég vil!“ þegar þau eldast. Jafnframt þessu verða menn svo
að haga þannig samræðum sínum við börnin, bæði í skólanum
og heimahúsum, að sjóndeildarhringur þeirra stækki og þau
læri að elska alt gott og fagurt. í*á verður svipað með gall-
ana hjá þeim eins og með visnu blöðin á bæbihríslunni: þau lýta
jurtina í byrjuninni, en séu þau eigi rifin af með valdi, verka yl-
geislar sólarinnar utan að og lífsþrótturinn innan að þannig á
þau, að þau fæða af sér nýjan frjóanga, er rýmir því sjálfkrafa
burt, sem visið er.
Að endingu skal ég svo taka það fram, að ég hvorki vil
né get bent á neina sérstaka kensluaðferð, sem menn eigi að
fylgja til þess að glæða ættjarðarástina og þjóðernistilfinning-
una. Það eru ekki kensluaðferðirnar, sem eiga að efla þetta,
heldur mennirnir — menn, sem hafa einlægan áhuga á þessu
máli. Tilgangm' minn hefir að eins verið sá, að vekja athygli
manna á þessari hugmynd, sem þegar er farin að hreifa sér
meðal nágrannaþjóða vorra og sem alveg áreiðanlega hefir
mikla þýðingu.
J31j)£ðumeníun a jSorðurlöndum.
4. Island.
II.
Nú hefir þegar verið tekið fram hið helzta, sem gert hefir
verið af löggjafarinnar hálfu til að efia alþýðumentun hér á landi.
Til frekari skýringar skulu hér tilfærðar upphæðir þær, sem
veittar eru af opinberu fé í þessum tilgangi fyrir yfirstandandi
ár. Að vísu standa tölur þessar í fjárlögunum, og er öllum
innanhandar að kynna sér þær þar; en oss finst vel viðeigandi
að setja þær hér, svo að kennurunum gefist kostur á að fá
glögt yfirlit yfir það, sem landið i heild sinni kostar til aiþýðu-
mentunarinnar.