Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1784, Blaðsíða 44
44 H. F. Um 23wmu|teín9 'Cián\
^óngðbref til 2enðmann(tn« <5,enrtd)e 2\ragþ,
um f>at, at jótt tTíat'tetnefon (jafifúnbit Dren*
mtjtein í lanDar-eign finni, og 6oöit £ann
til faupð 6cebi £öuftt3 Svufe, meöan f;ann £aft
ueritíenðmaör t)fir j’r’IöltOi, og ftöan aptr ^etu
rift 2\rcgl?, 6«öi at ítann niœtti felia pantt
fcrennufiein útíenbunt, eöa inníenbnm, f»of>ann
g«ti fsar meö golföit fíulíöir ftnnr (77), ftw*
ttegna^óngr 6i)ör Cenðittanninitm at lepfa jótti
Jfnöminefynt, at feíia ^oerium fem t<uin oiíji,
fsann
cg 1569. £ann »ar ffaríéinaör mejti, og reiD
»iö marga foeina, fcm pá rar fiórboföíngia fiör.
£et 6«nn einufmni öirba jig á fjefii á lEyiaftatö*
«r-ár b^cfum, og oar 6ann metinn (pat er»
ffcrDi banné, f>efir ogreiDíýe) fprir fjunörat 6tinö»
raöa. ©einajt fecf öannSlmeefóflu, oarD feiaué,
og gecf 1599 öómr mn fTulDa<öeimtur manna tif
Öannð, og ftefir bann til at fomaj úr (TuHDaoafjt
finu 1592 funDif uppá, at oilia felía Sóngi 6ren>
nujicin í jorbu ftnní.
(76) 3 einum SancciiiCíSfegifirant finfl 6ref feffa,
ÖoarOóna mattciuÐfonar nafn eróöreiff, og
foí fplgi cg eigi 23irni á ©Farbfá um inanné
nafnit, en í áminnfiunt 9?egi|irant ev Sóngé=
brefif fatíat útgefit 1594» er pat pennafcil, pot
fau brcf, fcm f>ar eru ífríng, fóna, at par á at
lefaj 1593-
(77) '<Þ<f(a fónir, at fá fem lcpfit fccf, bcfir ocrit
jón rnarteinefon (@iá 75 (Tírt'ng) cn imorfi
Jón magnúafon á Soalbaröa, fem »ar (iót’»
•uDngr, eöv fanarfon banné 3ón ITíagnúðfon á
^aga á 23atöavfir£nö, fem J>á »av Ultl tíítugð
alIDr, og fprjia farinn at frarnaj, pȒ bwrugt
]>cirra purfti (FuHDum »ií> «t 6eria.