Frjáls Palestína - 01.11.1990, Page 1

BLOÐBAÐIÐ
*
I
JERÚSALEM:
Mánudagsins 8. október 1990
verður minnst f sögu Pal-
estínumanna sem Haram al-Sharrf
blóðbaðsins, þegar ísraelskir her-
menn skutu til bana a.m.k. 21 Pal-
estínumenn og særðu um 900
manns í Jerúsalem við eitt af helg-
ustu véum íslams. Þetta var skæð-
asta staka ofbeldisaðgerð Israels-
manna á herteknu svæðunum frá
byrjun hernámsins, þ.e. á 23 árum.
Xj" v.' afcc *■
... SftT&ÁníÍhcFÍK. ’ /SSr V .. ■
«85

Palestínumenn þurfa
alþjóðlega vernd!
Blóöbaöið i
Jerúsalem:
Palestinskt barn
flutt á sjúkrahús til
aögeröar, eftir skot-
árás israelskra
hermanna.
Þetta blóðbað verður skráð í svörtu
bók annarra álíka hryðjuverka gegn
palestínsku þjóðinni ásamt at-
burðunum í Deir Jassin, Kufr Qas-
sem, Qibije, Sabra og Shatila,
Rishon Lezion og mörgum fleirum.
Þegar haft er í huga hvers konar
ríkisstjórn er við völd í ísrael og
miðað við reynslu af grimmd
ísraelskra hernámsliðsins, er líklegt
að þetta verði ekki síðasta
blóðbaðið.
Viðbrögð bandarískra yfirvalda
við blóðbaðinu hafa verið skamm-
arieg. Utanríkisráðherra Banda-
ríkjanna, James Baker, talaði um
.harmleik" eins og náttúruhamfarir
hefðu valdiö dauða Palest-
ínumannanna. Forseti Banda-
ríkjanna, Bush, sagðist vera
„hryggur" vegna drápanna og skor-
aði á ísrael „að beita sér fyrir auknu
aðhaldi" og „vera betur viðbúið".
Betur viðbúið til hvers? Til að ráða
betur við Palestínumenn? Viðbrögð
þessi eru f augljósu misræmi við
hörkuleg viðbrögð Bandaríkjanna
gegn Iraq. Sama misræmis gætti í
Öryggisráði Sameinuðu þjóöanna.
Þar unnu Bandaríkin hratt og fengu
samþykktar innan fárra daga frá
innrásinni harðar ályktanir sem
fordæma Iraq og heimila viðskipta-
og hafnbann á fraq. Þegar
blóðbaðið í Jerúsalem var lagt fyrir
Öryggisráðið, lögðu fulltrúar Ban-
daríkjanna sig f lima við að tefja af-
greiöslu mála ( fimm daga til að
koma í veg fyrir ályktun sem kallað
hefði á aðgerðir til verndar Pal-
estínumönnum undir hernámi.
Bandaríkin studdu að lokum
ályktun sem fordæmir „ofbeldisverk
sem ísraelskir hermenn höfðu fram-
ið“. En ályktun nr. 672 gerir aðeins
ráð fyrir að kanna atburðina. Hún
gerir hvorki ráð fyrir refsiaðgerðum
né fyrir því að Sameinuðu þjóðirnar
fái umboð til að vernda Pal-
estínumenn fyrir árásum ísraelskra
dáta. Gert var ráð fyrir að aðalritari
Sameinuðu þjóðanna fái að senda
rannsóknarnefnd til Jerúsalem. Re-
ynsla undanfarinna áratuga sýnir
að árangur af slíkum rannsóknum
er enginn.
Fjórði Genfarsáttmálinn um
vernd óbreyttra borgara á stríðs-
tímum (1949) krefst þess af her-
námsyfirvöldum að þau meðhöndli Frh. á bls. 2