Fasistinn - 31.08.1933, Blaðsíða 1

FAS
Málgagn
I. árg.
Ávarp. Fasisminn.
Blaö þetta, Fasistinn, sem nú
hefir göngu sina iiór í Eyjum, er
málgagn okkar islenskra þjóðernís-
■inna. Það er öllum Islendingum
kunnugt, að þjóðevnishreyfing ís-
lendinga, sem ný stoínuð er, sam-
anstendur af þeim mönnum, setn
áhuga hafa íyiir viðreisn landsins
og þjóðarinnar. Þann flokk skipa
menn, sem andúð hafa a öllu
óróttlæti, andúð á niðurrifsstefnu
kommúnista, andúð á öllu sem
þjóð vorri er til skaða og skamm-
ar. Þenna flokk eiga allir sannir
Iilendingar að styðja og styrkja,
eftir fremsta mngni.
Petta blað okkar ætti að verða
liöur í þeirri keðju, sem nú þeg-
ar er mynduð, þeirri keðju sem
tengir þjóðina saman, sameinar
hana í skilningi á því sem rótt
er, samoinar hana í baráttunni
gegn ósvífnum árásum rússnesku
niðurrifsstefnunnar.
Pess er vrenst, að allir sem
sjálfum sér og þjóð vorri vilja vel,
þeir sem unna iéttlæti og and-
styggð hafa á öllu sem ófagurt er
og skaðlegt þjóðinni, sýni það í
verkinu með því að standa styrk-
ir k móti stefnu kommúnista, höfð-
uðfjanda mannkynsins.
Útgefendur þessa blaðs vita, að
timi er kominn til, að hefjast
handa gegn óaldar stefnu komm-
únista. o. fl., þeir vita að ailur
þorri Eyjamanna bíða þeBS með
eftirvæntingu að eitthvað só að-
hafst.
Eyjaskeggjar, við kunnum ennþá
að greina rétt frá röngu, látum
ekki spyrjast að við spiliumst af
kenningum kemmúnista.
Blaðið tekur góðfúslega við
greinum, frá þeim sem eitthvaö
vilja rita til stuðnings starfsemi
vorri.
Lesið Fasistann.
Almenningur hér á landi veit
enn sem komið er lítið um þjóðern-
isstefnur hinna ýmsu landa annað
en það, sem skröksögú-höíundar
andvigra pólitiskra flokka búa til
eða umhverfa. Ber langmest á
þessu eftir að þjóðernishreyfingin
íslenzka kom fram á sjónarsviðið,
og er það að vísu skiljanlegt. I*vi
að hún er þegar orðin, og á eftir að
verða það miklu tneir, hinn skæð-
asti óvinur margra þeirra. Það á
að vera hlutverk Þjóðernisflokks-
ins, að gera alla flokka að einum.
Verður það ails ekki gert nema
með því að kommúnistaflokkurinn
hverfi, jafnaðar-flokkurinn breytist
og framsöknar-og sjálfstæðisflokk-
arnir hreinsist. Einkum hlýtur
þjóðernisflokkurinn að byggja á
hinum síðarnefnda, því að hann
er í eðli sínu nálægastur anda
þjóðernishreyflngarinnar. En það
er einmitt andinn i þeirri hreyf-
ingu, eins og svipuðum hreyfing-
um í öðrum löndum, sem er kjarn-
inn. Það er hugsjón vor að einn,
þjóðlegur, heiðarlegur og einbeittur
stjórnmálaflokkur ráði í landinu,
en ekki samsull óheiðarlegra pól.
stór-atvinnurekenda eins og nú
hefur verið um tíma og aldrei
getur hngsast, þar sem andi hlnn-
ar nýju hreyfingar f»r að ráða og
njóta sín.
Fasisminn er sprottinn upp í
hinu fornfræga menningarlandi
Italíu. Landi sem bar uppi menn-
ing heimsins öldum saman og
skapað hefur meiri fegurð en
nokkurt annað land. Pað er því
ekki að furða, þótt svipaðar hreyf-
ingar *i ýmsum öðrum löndum
kenni sig við ítölsku hreyflnguna,
eins og er t. d. á Englaudi. En
þó að nafnið só hið sama verður
vel að gæta þess, sem allir er til
þekkja reyndar vita og t. d.
Mussolini sjálíur hefur marg tekið
fram: Þjóðernishreyfing hvers
lands — fasisma skulum við kaila
þetta — getur aldrei tekið hina
ítölsku hreyfing eða nokkurs ann-
ars lands þjóðernishreyfing til
fyrirmyndar nema að sumu leyti
eftir því sem við á. Sjálft nafnið
7>/óðmúshreyfing bendir í þessa átt.
Pví að þjóðernið er með afar-rais-
munandi hætti í hinum ýmsu
löndum. Og st.aðhættir, lifnaðar-
hættir, atvinnuvegir og ótal margt
annað hlýtur að skapa mikinn mun.
Og eins »r um starfsaðferðirnar til
þess að,koma hreyfingunum áfram.
Þær hljóta t. d. að verða aðrar
hér en á Þýzkalandi. En þó verð-
ur ýmislegt að vera sameiginlegt.
í’að er andi hreyfingarinnar, sem
verður að vera sá sami. Ándinn
sem gagnsýrir flokksmenn þjóð-
ernishreyfingarinnar í hinum ýmsu
löndum. Og borið fram tf þeim
anda verður það markmið hinnar
íslenzku hreyfingar eins og það
er markmið samskonar hreyfinga
í öðrum löndum, að skapa
betra land og betri þjöð.
Til þess að mönnum verði ofur-
litið ljósara hvað fasismi er ætla
ég að segja ofurlítiö frá honum
eins og hann kom fram á Italíu,
föðurlandi sínu og eins og hann
hefur verið borinnfiam í líflð þar.
Hann kom ekki fram sem nein
heilsteypt þjóðfélagsskipun, sem ékki
þyrfti endurbótar við. Fasistar vilja
t. d. um fjármál og raargt fleira
alls ekki balda fram að þeir hafi
fundið þá beztu endanlegu úr-
lausn þeirra vandamála, t. d. með
féiagsskap atvinnugreinanna {cor-
poration). En þeir eru að fikra
sig áfram í anda fasismans að
þeirri heppilegustu úrlausn, sem
lífið og reynslan kennir. þeir eiga
ekki neitt þrœlbundið kerfi eins og
kommúnistar og sósialistar sem á
að framkvæmast hvað sem lífið
og reynslan segir.
Ég ætla nú til skýringar þessu
sem hér hefur verið sagt að þýða
og segja lauslega frá nokkrum at-
riðum úr enskri fræðibók um
fasisma (i Home University
Library) og vonast til þess að þeir,
sem lítið eða ekkert vita um þetta
efni glöggvi sig ofurlítið á því og
munu þeir fijótlega sjá, að það er
engín tilviljun að fasisminn, eina
og allar þjöðernisstefnur, beinir sór
fyrst og langmest á móti komm-
únismanum. Éví að þessar stefnur
eru eins fjarlægar hvor ann&ri
eins og norðrið suðrinu eða austr-
ið vestrinu. Og það er engin til-
viljun að kommúnistar skoða ís-
lenzka þjóðernissinna hættulegustu
óvini síua og ausa yfir þá jafnvel
enn meiri lygum og svívirðingum
en aðra pólitista andstæðinga.
Höf. nefndrar bókar segir að
vara megi sig ó því, að líta ein-
göngu á fasism&nn sem pólitiskt
eða sósialt fyrirbrigði. Það aé
fremur um hreyfing að ræða, sem
borin sé fram af ákveðnum hug-
sjónum, grundvölluðum á vissum
meginatriðum. Og segir hann
m. a. í því sambandi:
„Fasisminn er einbeitt og ákveð-
in uppreisn gegn efnishyggjunni og
enginn er fasisti nema hann beri
lotningu fyrir því yflrskynjun&r-
lega. Það er álcveðið m&rkmif
þeirra, að komandi kynslóðir séu
aldar upp í umhverfi, sem trúin
hefur sett blæ sinn á, en sé vernd-
aðar gegn eitri efnisbyggjunrjar í
öllum hennar myndum. f*etta er
sú ástæða, sem öllu fremur veldur
hinni vægðarlausu baráttu fasist-
anna á Ítalíu nú — ófrjálslyndi
þeirra, ef þér kjósið aö kalla það
því nafni — því að fasistar eru
einráðnir í að ala upp kynslóð
sem trúir, hvað sem þ«ð kostar,
því að þeir telja þetta einu úr-
lausnina .... að skilja þessa
staðreynd um fasismann, er að
hafa lykilinn að því að skilja
hreyflnguna í heild sinni ..."
Með þessu segir höf. ætla fas-
islar að koma til leiðar timabili
félagslegs jafnvægis, þar sem ráði
fagurt og göfugt hugarfar í stað
þeirrar óaldar, er nú ræður, þar
sem hver höndin er uþpi á móti
annari, hver stétt á möti hinni,
þjóðir á móti þjóðum og þar sem
sá á visastann sigurinn, sem er
sterkastur og um leið ófyrirleitn-
astur.
Fasistar ætla sér að skapa ríkið
þar sem siðgœðið hefur völdin (the
ethical Statej.Og hugmynd þeirra um
það byggist á þrem megin-undir-