Vísir - 25.05.1915, Blaðsíða 2

V I S 1 H
Þriðjudaginn 25. þ. m. hefst
Ný útsala í Bergsíaðastræti 27.
Þar verða seid brauð frá bakaríi'Björns Símonarsonar.
Ennfremur verður selt: Mjólk (í glösum og samkv. pöntun) egg,
gosdrykkir, öi, niðursoðið kjöi og kæfa o. fl. o. fi.
SSr Islensk frímerki [óbrúkuð] verða þar einnig til sölu.
Hversdagsmynd frá stríðinu.
Hér sést þýskur hermaður á hesti úti Fyrir einni af hinum einkennkennilegu, rússnesku, her-
búðum. þar er teið hitað úti á strætum og gatnamótum, til þess að laða gesti því frekar. — Svo er
að sjá, sem riddarann langi í hressingu:
Pað er því sem næst óhugsandi,
að hreður þær byrji aftur, sem
einkendu baráttu kvenna á Eng-
iandi, áður en stríð þetta kom.
'Og konurnar vinna nú sín mál
undir eins og þær fara að fyigja
þeim fram með fyrirhyggju og
stiliingu. Og svo munu menn
fara að spyrja sjalfa sig, hvernig
á því standi, að öll þessi uppþot
hafi orðið út af málefni þessu,
sem konurnar áttu að vera bún-
ar að ganga eftir og fá framgengt
íyrir hundruðum ára. Hkr.
Nýstárleg sjón.
Eg gekk í gærdag suður í Öskju-
hlíð, þeim megin, sem srieri að
Skerjafirði. Þar uppi í stórgrýtinu
bar fyrir mig nýstárlega sjón. Þar
sátu 2 ernir. Eg horfði á þá stund-
arkorn í nokkurri fjarlægð, og bjóst
við, að þeir myndu fljúga í burtu,
en þeir sátu kyrrir, jafrivei þótt eg
náigaðist þá smám saman. Loks
gekk eg að steininum, þar sem ann-
ar örnitin sat á, en örninn hreyfði
sig eklci að heldur. Sá eg þá, að
þetta mundu vera tamdir ernir, sem
annaðhvort ekki kunnu að fljúga
Karlar og konur
eftir stríðið.
Merkur rifhöfundur enskur,
Arnold Bennett, hefir ný'ega skrif-
að ritgerð eina, sem hann kaliar:
Sexes after the War.
Hann bendir á, að það verði
mikið meira af ungum stúlkum,
en af ungum karlmönnum. Peir
falli í stríðinu eða komi heim með
örkuml og eyðilagða heilsu. Þetta
segir hann að verði hart á kven-
þjóðinni. Mörg stúlkan missi
unnusfa sinn, og mörg megi
nú ein sitja, sem áður hefði get
að valið um menn.
En þrátt fyrir þetta, segir hann,
að gildi kvenna rýrni ekki, held-
ur vaxi, og einmitt þessi manna- j
skortur verði til þess, að lyfta Í
undir kvenfólkið í heild sinni.
Þeim bjóðist nú svo mörg tæki-
færi; þeim opnist nýir vegir.
Dauðir hermenn geti ekki unnið
fyrir fjölskyldu sinni, og þeir,
sem við örkuml iifa, geta það
ekki heldur; þeir þurfi þess ein-
mitt við, að einhver sjái fyrir
þeim. Þær fara nú að vinna fyrir
öðrum, sem áður létu karlmenn
leggja sér alt upp í hendurnar,
og undir eins og þær taki þess-
ar og aðrar byrðar á herðar sér,
þá fái þær meiri þýðing” fyrir
mannfélagið og þá um leið meiri
ráð.
Að vinna upp það, sem eyðst
hefir í stríðinu.
Feikimiklu fé hefir eytt verið
í stríði þessu. Það skarð þarf
að fylla. Ríkið verður að gjalda
lífeyri ekkjum og munaðarleys-
ingjum. En þennan lífeyri þarf
það að fá einhversstaðar. Og
náttúrlega verður það að fá hann * 1
frá borgurum ríkisins. — Hann
verður að koma af iðuaði ogat-
vinnu íbúanna. Og það er eng-
inn efi á því, að konur munu nú
miklu meira fást við iðnað en
áður. Þar af leiðandi mun sjálf-
stæði þeirra vaxa.
Hvað snertir ófrið þann, sem
á Englandi hefir verið milli karia
og kvenna, þá hlýtur hann að
fara minkandi. Stríðið kennir
mönnum umburðarlyndi; kær-
leikur og samhygð hlýtur að vaxa.
Það verður ein afieiðing stríðs-
ins, að andstæðir flokkar og ó-
vinir dragast hver nær öðrum.
Karlar og konur hljóta að drag-
ast saman, en ekki sundur.
Og þegar félagsmálin og stjórn-
máiin fara aftur á kreik, þá er
það hér um bii áreiðanlegt, að
kvenfrelsismálin öll fá miklu betri
byr hjá karlmönnum en áður. í
VISIR
: kemur fyrst um sinn út kl. 12 á
j hádegi.
Afgreiðsla blaðsins á Hótel
I Island er ocin frá kl 8—8 á hverj-
í um degi.
Inngangur frá Vallarstræti.
í Skrifslofa á sama stað, inng frá
í Aðalstr. — Ritstjórinn til viðtals frá
kl. 12-2.
Sími 400.— P. O. Box 367.
T I L FálNNIS:
Baðhúsið opið v. d 8-8, id kv. til 11
Borgarst skrifrt. í Lrunastöð opín v. d
11-3 og 5-7
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk. Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d.
íslandsbanki opinn 10-21/!, og 5J/s-7
K. F. U. M. Alm. samk. sunnd. 8V2 siðd.
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl. 11-1.
Landsbankinn 11 -2'/, og ö1/,^1/*. Banka-
stjórn 12-2
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Útlán 1-3
Landssíminn opinn v. d, daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og4-7
Náttúrugripasafnið opið 1 Vj-21/, síðd.
Pósthúsið opið v. d. 9-7, sunnd. 9-1
Samábyrgðin 10-12 og 4-6
Stjórnarráðsskriistofurnar opn. 10-4 v. 4
Vílilsstaðahælið. Hciinsóknart'mi 12-1
Þ óðmenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2
eða gátu það ekki, hve fegnir sen
vildu. Tók eg efíir því, að stél
arnarins var mjög mikíð trosnað og
klipt af því; voru þó sárfáar fjaðrir
eftir. O af vængbroddunum var
líka eitlhyað klipt til þess að varna
fuglihum flugs. Fið/ið á báðum
vænghnúnnum var nuddað burtu,
o lá við, að þar væri opið sár.
Leit helst út fyrir, að örninn hefði
verið flutíur í kössum, og særst af
þU, að styðja sig með vængjunum
og verja sig faili. Hinn örninn var
alveg eins útlifs.
Datt mér í hug, að þetta væru
ernirnir, sem einhvern tíma í vetur,
að mig minnir, voru auglýstir til
sýnis fyrir peninga hér í bænum.
I Eg fór nú að svipast eftir því,
sem þeir heíðu þarna tii ætis. Fann
eg þá 4 þorskhausa og dálítið af
úldnu fiskslógi, sem þeir áttu að
nærast á. Var það auðséð, að
mennimir skömtuðu hér úr hnefa.
Einhvern tíma hefði þó »assa« setið
yfir Ijúffengari krásum, eins og t.
d. laxi og lambakjöti, ef sjálfráð
væri. Engan vatnsdropa var þarna
að sjá. Efíaust er ætiast til, að
döggin á jörðunni sé beim svala-
drykkur.
Heldur voru ernir þessir úfnir
og óræstnir; báru þeir með sér,
að írelsi peirra var fjötvað, cg leit
út fyrir, að þeir hefðu verið það
um langan tíma, enda Var æfi þeirra
að sjá alt annað en glæsileg. Þegar
menn, sem ekkert skyn bera á siíka
hluti, fara að ala upp og temia
vilta íugia í gróða skyni, fer alt
Íslíkt í handaskolum. Fuglarnir missa
sitt upprunalega eðii, verða rytju-
iegir og óþrifaiegir útlits, og jafn-
j vel hætta að auka kyn sift. Betur.
iiefði faiið að ernir þessir hefðu
aidrei komist undir manna hendur,
: því að enginn er sómi að meðferð-
! inni á þeim.
Ef grimmir hundar rekast um
þessar slóðir, er ekkert eðlilegra en
að þeir rífi ernina sundur, og bindi
enda á æfi þeirra, Og víst væri
gustukaverk að síytta fuglum þess-
um aldur, áður en þeir veslast upp
í óhirðu eða velta út af úr hungri.
Fuglavinur.