Fréttablaðið - 18.09.1914, Blaðsíða 1
21. tbl.—Akureyri, föstudag 18. september, 1914. —Útgefandi JónStefánsson, —Prentsmiðja Odds Björnssonar.
Frá blóðvellinum.
Höfuðorusta í vændum.
London föstudaginn 18. sept.
Símað er frá Bordeaux, að yfir-
stjórn hermála Sambandsmanna,
tilkynni opinberlega, að aftur-her-
sveitir þjóðverja hafi háð snarpa
orustu á þriðjudaginn og miðviku-
daginn, yfir alla herlfnuna. Pær voru
farnar að hörfa undan liði Sam-
bandsmanna en þá komu megin-
hersveitir þjóðverja þeim til bjargar.
Álitið að þjóðverjar hafi látið aftur-
fylkingar sínar halda uppi orustu
svo megin her þ'eirra væri greiðara
um undanhald. Aðalher þjóðverja
hefir myndað volduga herlínu frá
Metz um Verdun að Nion og þykja
líkur til að barist verði til úrslita á
Pví svæði. Fregnir herma mikinn
viðbúnað þjóðverja.
Þýzk herdeild umkringd og fallin ?
Fregnriti »Daily News« við her-
stöðvarnar símar áðan, að fullyrt
sé, að Kluck hershöfðingi Pjóðvei ja
og herdeild hans hafi verið un-
kringd af hinum nýju hersveituin
sambandsmanna í vesturarmi her-
línunnar og herdeild Klucks hafi
verið ger-eyðilögð, failið og tekin
til fanga. Kluck hafði orð á sér fyr-
ir að vera meðal duglegustu yfir-
foringja Pjóðverja en þótti fífldjarf-
ur.
»Alt eftir áætlun!«
Sambandsherinn fylkir liði sínu
fyrir norðan Aisne. Mikill fögnuður
í Frakklandi yfir að hepnast hefir
að ná þeim vígstöðvum. Yfirher-
stjórnin er farin að gefa út blað,
svo þjóðin fái daglega áreiðanlegar
fregnir frá vígvellinum og tilkynnir
að enn hafi alt verið framkvæmt
eftir áætlun.
Hver ber hærri hlut?
Dálítið ófriðar-yfirlit.
Ragnar kaupmaður Ólafsson hefir eim-
skipið »Gertrud«: á leigu í sumar, aðallega
til þess að flytja hingað kol frá Englandi.
»Gertrud« kom þaðan úr síðustu fetð á
mánudaginn og lagði síðast frá Burnt-Island
11. seplbr.
Vegna þess að skigagöngur eru ótryggar
um þessar mundir og útlend blöð berast
seitit, en símskeyla-fréttir ekki sem ítarleg-
astar, símaði R. Ó. til erindreka sínsíLeith,
Charles Mauritzen stórkauprnanns, og bað
hann að senda yfirlit yfir, hvert sök horfir
um óiriðinn og ýmislegt, er af honum flýt-
ur. Mr. Mauritzen rak erindið trúlega og
sendi hrafl af enskunt blöðum hinttm síð-
ustu, og ennfretnur glöggan útdrátt um á-
standið, er hér fer á eftir, orðrétt þýddur.
Þakkar »Frbl.« hr. R. Ó. fyrir hugulsem-
j ina, að útvega því ótilkvaddur þessa skýrslu
og aðra um útflutning frá Englandi, setn
I kemur út í næsta blaði.
Þjóðverjar hafa, að þessu, haldið
yfir Belgíu og Frakkland, án þess að
nokkuð stæðist við, og nú er her
þeirra kominn í nágrenni Parísarborg-
ar. París er ramlega víggirt, og telja
menn áreiðanlegt, að hún verjist mán-
uðum saman, ef svo fer að Þjóðverjar
setjast um hana. Ftakkastjórn er flutt
til Bordeaux. Það sýnist því svo af
þessu, sem útlitið lyrir Sambands-
þjóðunum sé ekki giæsilegt. En hið
einkenntlegasta við þenna óírið allan
er, að þó meiri fjöldi hermanna taki
þátt í honum en nokkru sinni áður
eru dæmi til í sögu mannkynsins, og
þó hann hafi nú varað yfir hálfan ann-
an mánuð, hefir þó aldrei orðið nein
úrsliía orusta enn þá, svo að annar
aðilinn hafi vc ulega sigrað, eða lam-
að mótpartinn, eða nokkurn hluta af
her hans.
Hinn sameinaði her Breta og Frakka,
hefir hvað eftir annað og nær því
daglega, átt orustur við Þjóðverja og
hifa herirnir oftast til skiftis borið
hærra hlut, þann og þann daginn, en
niðurstaðan hefir stöðugt orðið sú, að
Sambandsherinn hefir hörfað undan.
Hvort það hefir verið gert af ásettu
ráði, til þess að ginna Þjóðverja sem
lengst inn í Frakkland, eða vegna þess,
að þeir hafa ekki þorað að setja úr-
slitin á odd, gagnvart her sem þeir
hala talið sér yfirsterkari, er ekki
hægt sð segja um sem stendur. En
hitt er áreiðanlegt, að her beggja að-
ila, bæði Sambandsmanna og Þjóð-
verja er nú talinn jalnvígur að leggja
til höfuðorustunnar sem sögð er vænt-
anleg á hverjum degi
Hér ganga sögur um að 250,000
rússneskra hermanna hafi verið flutt-
ir frá Archangel yfir England, og það-
an yfir Ermarsund til Frakklands, og
nú séu þeir komnir til vígstöðvanna,
til þess að berjast þar í höfuðorust-
unni, móti Þjóðverjum.
Að ölium máiavöxtum athuguðum,
er því sennilegt að það hafi frá upp-
hafi verið ráðagerð herstjórnar Sam-
bandsliðsins, að draga höfuðorustuna
svo á langinn, að nægilegur tími yrði
til að draga sarnan á vígvellinum f
Frakklandi, þann liðsafla er hún teldi
nægilegan, til þess að fást við Þjóð-