11. árgangur 1858-1859, 8.-9. tölublað, Blaðsíða 35

landeyjum, er mælt aþ þribi maíirinn hafi ætlafe aþ slást í ferí) meþ þeim þann dag, en farizt fyrir; eldíngin lanst þessa tvo menn svo, þar sem þeir voru þarna á rei

19. árgangur 1859, Megintexti, Blaðsíða 27

landstjórninni; en ætla&i stjórnin a& fara a& óskum og högum landsins, þá hef&i hún or&i& a& leysa betr hendr sínar en nú var gjört og breyta mörgu, sem meirr rei

1. árgangur 1859, Megintexti, Blaðsíða 69

69 er hann hafhi lokife vife myndina, |)ókti honum hún svo ljút, afe hann var& hræddur um a& djöfullinn væri or&inn sjer bál- rei&ur og ímyndafei sjer því a&

19. árgangur 1859, Megintexti, Blaðsíða 138

og tvisvar fari& ólöglega me& fundi& fé. þannig haf&i hann fyrir 7 e&r 8 árum sí&an tekiö úr útihúsi á bæ einum, þar sem hann var vinnuma&r, sængrver og tvær rei

33. árgangur 1859, Megintexti, Blaðsíða 89

&i rita& fremr kýmilega grein í bla&i sínu um ókurteisi i dagfari undir- hersforíngja, og fremr dregi& a& si&um þeirra í samkvæmum. ' þessu ur&u hermenn svo rei

33. árgangur 1859, Megintexti, Blaðsíða 91

& þar má smí&a allt þa& er til herskipa heyrir, bæ&i tré, járn, fallbyssur, segl og strengi, svo a& herskip getr hlaupib þar fullgjört af stokkunum me& rá og rei

7. árgangur 1859, 29.-30. tölublað, Blaðsíða 113

Á yngri árum kom jeg skipum til hafna um hávetur, og kenndi þó ald- rei kulda, þó allt væri gaddfrosib, bæbi festar og skipsreibi, og sjófuglar dytti nibur á

11. árgangur 1858-1859, 12.-13. tölublað, Blaðsíða 51

Reykholtsdal sem fyr var getií) aí> hefþi týnzt svo sviplega, þegar hann reií) frá erflsdrykkju eptir Jón heitinn í Deildar- túngu, 30. des. f. á., hafl þá, er hann rei

7. árgangur 1859, 31.-32. tölublað, Blaðsíða 122

Ald- rei getur hún komib aptur til ættjarbar sinnar, þaban sem hún var hrakin; aldrei get jcg held- ur vitjaö átthaga minna, sem eru vottar aö raun- nm mínutn