Tíminn - 05. júní 1920
4. árgangur 1920, 22. tölublað, Blaðsíða 86
Og lijarta mitt glúpnar af sárustu sorg, að sjú parna mannlífin grafin. — Þilt volduga musieri, höll þín og hof, er livítfágað saklausra blóði, og duft yrði
Tíminn - 27. apríl 1929
13. árgangur 1929, 29. tölublað, Blaðsíða 102
Þjóðimar snúa baki við nátttröllum úrelts skipulags og sambúðarhátta og horfa móti dögun þeirrar aldar, sem færir þeim hófsamlegar og bróðurlegar úrlausnir
Tíminn - 06. október 1928
12. árgangur 1928, 48. tölublað, Blaðsíða 178
Hrossaeign og hrossakjötsát Gerð var grein fyrir því ný- lega hér í blaðinu hver hætta bændum stafar af hrossaeigninni, þar sem hún er óeðlilega mikil; en því
Tíminn - 15. maí 1926
10. árgangur 1926, 24. tölublað, Blaðsíða 92
En á síðastl. ári varð Vogaheim- ili fyrir þeirri þungu sorg að tvær sonardætur Hallgríms, er báru nafn ömmu sinnar, ólöf þórhalls- dóttir og Ólöf Sigfúsdóttir
Tíminn - 26. júní 1926
10. árgangur 1926, 31. tölublað, Blaðsíða 115
Þó íslenska kjarrið sé víða sorg- lega skemt og næsta lítilfjörlegt, má þó* víðast hvar rétta það við með girðingu og grisjun.
Tíminn - 19. janúar 1929
13. árgangur 1929, 4. tölublað, Blaðsíða 15
X.S. 42480 Taktu sorg mína (Guðm. Guðmundsson), Bj. Þorsteinsson. Á Sprengisandi, Sigv. S. Kaldalóns X.S. 42613 a) Sofðu unga ástin ástin mín, Jóh.
Tíminn - 30. mars 1929
13. árgangur 1929, 18. tölublað, Blaðsíða 65
„Síst vil eg tala um“ sorg „við þig“.
Tíminn - 23. desember 1929
13. árgangur 1929, 75. tölublað, Blaðsíða 261
Þegar eg var fimm ára gömul, varð eg fyrir mikilli sorg. Svo mikil varð hún, að eg held, að eg hafi ekki orðið fyrir annari meiri síðan. Þá dó amma mín.
Tíminn - 06. nóvember 1920
4. árgangur 1920, 44. tölublað, Blaðsíða 171
Pað má geta nærri hvert vinnutjón, fjártjón, margskonar sorg og armæða muni hljótast af svo stórfeldri sýkingu mikils hluta heilla þjóða, en ank þess verða
Tíminn - 02. október 1920
4. árgangur 1920, 39. tölublað, Blaðsíða 156
Hátíðahöldin með blaktandi fánum, fallbyssuskotum og konungssöngn- um, höfðu ekki hrifið hann, heldur fylt sál hans sorg og blygðun.