3. Bindi 1924-1927, 7-10. Hefti, Blaðsíða 320

Er þetta þar í: Hún stóö hýr í fögrmn ranni; hugði’ ég að henni bezt; svipgóö, sú kann bæta manni sorg og hugarins brest; þýtt fljóð þarflegt kunni flest

1. árgangur 1924, Jólakver, Blaðsíða 46

Beygður af sorg og söknuði sat hann á stólnum sínum við eldinn. Hann hafði grátið, og var tárvott andlitið. Þá opnaðist stjarnan honum ennþá einu sinni.

38. árg. 1923-1924, 45. tölublað, Blaðsíða 1

Sólveig var mannvænleg, fjörug og velgefin; er því sorg foreldranna sár, og stórt skarð höggið í þeirra efnilega barnahóp.

17. Árgangur 1924, 3. Tölublað, Blaðsíða 24

Besti vinur þinn á jörð er Jesús, Jafnan þegar mætir sorg og neyð; Hann fær þerrað heitust tár, Hann fær læknað dýpstu sár. Besti vinur á jörð er Jesús.

17. Árgangur 1924, 4. Tölublað, Blaðsíða 28

Faðirinn var sjúkur af sorg. »Eg vil ekki framar trúa á tilveru Guðsc, hróp’ aði liann ' sinni sáru kvöl.

17. Árgangur 1924, 6. Tölublað, Blaðsíða 48

Margur sér nú eftir æskulífi sínu- Eyddu’ í heimsins glaumi, sorg í hjarta ber- K ó r: Kóm til Jesú, meðan líf er enn í æSum, Evi un heyra mega boð um frið

4. árgangur 1924, 47. Tölublað, Blaðsíða 377

Önnur sorg hafði líka borið Dóróþeu að höndum.

1924, 1. tölublað, Blaðsíða 6

og mørke dækker land og hav. ' Jeg længes efter dig, ilivor jeg færdes, jeg længes efter dig, ihvor jeg går, og hu og hjærte hamres ud og hærdes af harm og sorg

30. Árgangur 1924, 1-2. Hefti, Blaðsíða 62

Vornóttin, sem hafði ljómað yfir fögnuði þeirra, er þeir fundu friðland yst í Atlantshafi, lýsti sorg þeirra aftur út á djúpið. Hulda. Frá Færeyjum.

4. árgangur 1924, 5. Tölublað, Blaðsíða 36

Hann grét af sorg og meðaumkvun og tók um hana varlega með litlu, hlýju höndunum sínum, strauk fjaðrirnar, sem úfnað höfðu, og púaði í hana. 0, hvað hann varð