35. Árgangur 1929, 2. Hefti, AuglýsingarIV

Berg, Akureyri, sendir þétta svar: Mentun er þróun allra upphafsgjafa, eldstólpi sá, er lýsir fávits húm.

18. árgangur 1928, 16. tölublað, Blaðsíða 3

Ber eigi akemtinefnd frekar ábyrgð á hon- um heldur en þó einhver fáviti hefði hlaupið berfættur niður í Bíó og setið þar, uns hann varð ■ inn- kulsa.

34. Árgangur 1928, 1. Hefti, Blaðsíða 60

Að skreyta sig glingri frá erlendum álfum er örvasans fávit, en týna sér hálfum. Því tap er hvert góðyrði gleymt.

1. árgangur 1928, Jólakvöld 1928, Blaðsíða 18

En síra Truphéme, sem stöðugt var að hugsa um Krist frá hafinu, undraðíst það mjög, sem vesalings fávitinn sagðí honum.

4. Bindi 1928-1931, 11-14. Hefti, Blaðsíða 337

Bar og það við, að fávita stúlka, er Sigríður hét, á fertugsaldri og átti heimili á Árbakka á Skaga- strönd, og var þar niðurseta hjá Árna bónda Ólafs- syni,

2. árgangur 1928, 4. Tölublað, Blaðsíða 75

tímariti og lætur nem- andann kalkera það á fjöl, nemandinn hóglast svo við fjölina þar til hún ér öll gegngrafin og út- koman er alveg yndisleg í augum fávitans

11. árg., 1923-24, 106. tölublað, Blaðsíða 4

Hilmar glápti á hann lengi eins og fáviti, en hrópaði svo: — Þjer ljúgið þessu! Læknirinn tók þegjandi í öxl hans og leiddi hánn inn í herbergið.

10. árgangur 1926, 35. tölublað, Blaðsíða 128

Fyrir 50—60 ámm var landafræði Halldórs Friðrikssonar talin góð og gild kenslubók, en naumast er sá fáviti til, sem mundi nú láta börnin sín læra þá bók, og

3. Árgangur 1925, 50. Tölublað, Blaðsíða 3

Þetta ættu þeir að geta frætt hann urn, en annars liafa bæjarfuiltníaruir aðgang að öllu, er að þessu lýtur, og þurfa ekki þess vegna að spyrja eins og fávitar

1. árgangur 1924-1925, 4. tölublað, Blaðsíða 7

Þær dansa allar nætur og þær ferðast í hóp- um með tryltum fávitum.

2. árgangur 1927, 23. tölublað, Blaðsíða 182

Stór- fje sje varið árlega til þess að byggja hæli fyrir geggjaða menn og lamaða, skóla fyrir fávita og fangelsi fyrir glæpamenn.

19. árgangur 1924, 26. tölublað, Blaðsíða 4

Hilmar glápti á hann lengi eins og fáviti, en hrópaði svo: — Þjer ljúgið þessu! Læknirinn tók þegjandi í öxl hans og leiddi hann inn í herbergið.

19. árgangur 1924, 18. tölublað, Blaðsíða 4

. — Þorbirni fanst, að hann veröa skyndilega eins og fáviti. Hann endurtók í sífellu orðið „móð- ir“, lágt, áherslulaust, með sama tónblæ.

11. árg., 1923-24, 85. tölublað, Blaðsíða 4

. — Þox'birni fanst, að hann verða skyndilega eins og fáviti. Hann endui’tók á sífellu orðið „móð- ir“, lágt, áherslulaust, með sama, tónblæ.

6. árgangur 1922, 26. tölublað, Blaðsíða 93

— Þá mennina sem hafa reynsl- una og þekkinguna við að styðjast en ekki eintómann froðurembing fávitans sem alt þykist vita en veit fátt.

15. árg., 1928, 239. tölublað, Blaðsíða 9

landsins eru fyrir aðgerðaleysi dæmd til kyrstöðu og afturfara, þá ota þeir fram ritbjána sínum, sem ekkert skilur, til þess að reyna að telja jafnmildum fávitum

1. Árgangur 1925/1926, 294. Tölublað, Blaðsíða 2

Svo sauðkollótta fávita telja andbann- ingar oss — eða eru það sjálfir — að þeir hugsa sér möguleg- an annan eins skrfpaleik í al- varlegasta og vandamesta

2. árgangur 1927, 20. tölublað, Blaðsíða 159

En sú stað- reynd, að margir norðurfarar sál- ast ]>ar. nvrðra er því að kenna. að Í59 þeir liaga sjer eins og fávitar.

8. árgangur 1927, 161. tölublað, Blaðsíða 3

Sá, sem fékk drengnum Iistann, hefir sennilega verið í- haldsmaður, en hann hefir 'flekað fávita barnssál til þess að auka fylgi flokks síns með jlla völdum

1. Árgangur 1928/1929, 38. Tölublað, Blaðsíða 1

Þeir telja slíkt fávita bjal, sem tæplega sé eyðandi orðum að. Þeir einblina á sjávarútveginn og það gull, sem hann færir lands- mönnum.

9. árg., 1921-22, 300. tölublað, Blaðsíða 4

Og þessar manneskjur hafa líka breytt eins og fávitar með því að afsala sjer öllum arfi; eins og maðurinn sáir, mun. hann uppskera!

19. árgangur 1929, 38. tölublað, Blaðsíða 3

tímariti og læt- ur nemandann kalkera það á fjöl, nemandinn böglast svo viö fjölina, þar til hún er öll gegngrafin og iitkoman er alveg yndisleg í aug- um fávitans

18. árgangur 1928, 182. tölublað, Blaðsíða 3

. —— Ef vel væri ætti lögreglan að sópa ifólkinu af götunni og /undan húshliðum, ef það tekur sér þar stöðu og fer að góna eins og fávitar á þessa út- lendinga

44. árg. 1929-1930, 1. tölublað, Blaðsíða 8

Kritik Fávit það á fræði-bekk er flestum mönnum kent; að lista-met hjá lærðunt rekk sé lestrar-prika ment.

10. árgangur 1920, 246. tölublað, Blaðsíða 3

Enginn þvaðrandi mannfjöldi. engar flissandi fávita stelpur. Engin röð öskrandi vagna og bifreiða, til þess að flytja letingjana áfrám.

42. árg. 1927-1928, 9. tölublað, Blaðsíða 2

¥ * * Væru trúarbrögSin skiljanleg, yrSu þau fávitunum lítt aSlaSandi. Þeir kjósa helzt hiS óskiljanlega og leynd- ardómsfulla, dæmisögur, þjóSsögur.

53. árgangur 1928, 58. tölublað, Blaðsíða 2

landsins eru fyrir aðgerðaleysi dæmd til kyrstöðu og afturfara, þá ota þeir fram ritbjána sínum, sem ekkert skilur, til þess að reyna að telja jafnmiklum fávitum

2. árgangur 1928, 26. tölublað, Blaðsíða 1

. — En þeir hafa sýnt það með þessari krossgöngu sinni til Danmerkur, að fávitar einir geta vænt þjóðinni mikils af einka- sölum og einokunum.

37. árg. 1922-1923, 48. tölublað, Blaðsíða 7

“Látum fávitann fara leiðar sinnar.”

40. árg. 1925-1926, 4. tölublað, Blaðsíða 4

Hitt er sagt, sem allir vita, nema fávit hr. aðalritstjórans, að stöðugt heyrist radd- ir um það.

42. árg. 1927-1928, 10. tölublað, Blaðsíða 2

Skrælingjar eins og. aðrir fávitar álita öll fyrir- brigði náttúrunnar, sem takmörkuð reynsla þeirra fær ekki gert sér grein fyrir vera af völdum anda.

9. árgangur 1925, 6. tölublað, Blaðsíða 22

Man eg aðeins eftir 2 mönnum ólæsum í sóknum þessum og voru báðir taldir fávitar.

34. árg. 1919-1920, 35. tölublað, Blaðsíða 1

Höfir akuryrkju , að séu fluttir fávitar og vitfirring* malaráðherra, hr.

34. árgangur 1921, 13. tölublað, Blaðsíða 5

Sök mér vógstu svo felda svona slóstu á munninn ihún er fóstur fávita flagðs úr ibrjósti runnin. Viltu hlera hverjum frá, sem hlær að þér á parti?