Sameiningin - 1886
1. árgangur 1886/1887, 8. tölublað, Blaðsíða 121
Hiö sorg- legasta af iillu sorglcgu í píslarsögu frelsarans er það að einn af lærisveinum ltans skuli verða til þess að fá hann hnepptan í íjötur og fangelsi.
Sameiningin - 1889
4. árgangur 1889/1890, 2. tölublað, Blaðsíða 28
Sorg á hræSslu sigr vinnr; síSan huggar náSin þín, sálin þreySa svölun finnr, s\:iSi hjartans allr dvín.
Sameiningin - 1889
4. árgangur 1889/1890, 2. tölublað, Blaðsíða 27
Jesús lifir; opnuð gröt' hans er; engill þar, sem fyr hann hvíldi, sitr; leita skalt þú hans ei lengr hér, hverfa lát þú sorg og tárin bitr.
Sameiningin - 1888
2. árgangur 1887/1888, 11. tölublað, Blaðsíða 161
j)aS var ómögulegt annaS en að áhyggja og sorg fyllti huga hans, þegar hann virti fyrir sér iiðnar œfístundir sínar^ eftir aS föSurgarðrinn var kominn úr augsýn
Sameiningin - 1889
4. árgangur 1889/1890, 2. tölublað, Blaðsíða 22
MeS áhuga og sorg heti eg lesiS greinina í The Lutheran fyrir 7. ]>. m., setn hefir fyrirsögnina: „Unwar- ranted interference" (afskiftasemi, sem eigi verSr bót
Sameiningin - 1888
3. árgangur 1888/1889, 9. tölublað, Blaðsíða 138
Ó guS minn, vek þá hugsan mér í huga viS hverja neyS og sorg og reynslu-sár; þá styrkist eg og læt mig böl ei buga, og brosið skín í gegn um öll mín tár.“
Sameiningin - 1888
3. árgangur 1888/1889, 7. tölublað, Blaðsíða 117
Hvergi mun þó sorg þessi hafa verið dýpri en í Yíkr-söfnuði. því þar voru nánusfcu ættmenn hans allir og þar hafði hann búið. þegar hann var liðinn, fundu menn
Sameiningin - 1886
1. árgangur 1886/1887, 3. tölublað, Blaðsíða 44
—BrúSkaupsdagrinn er eSlilega skoSaSr gleSidagr,—í almennings-álitinu einhver mesti gleSi- dagr æfinnar. þegar sorg er á ferSinni, þá leita menn iSulega til frelsara
Sameiningin - 1886
1. árgangur 1886/1887, 6. tölublað, Blaðsíða 91
þegar Jesús byrjar þann kafla rœðu sinnar, sem hin 9. lexía hefir inni að halda, þá er auðséð, að djúp sorg hefir fyllt hjörtu allra lærisveinanna. þeir hræddust
Sameiningin - 1886
1. árgangur 1886/1887, 6. tölublað, Blaðsíða 93
Yertu í honum í gleSi þinni, og vertu í honum—ekki fyrir utan hann—í sorg þinni.